Hoofdstuk 19

1.5K 72 19
                                    

Recherche

We hebben Eva uitgenodigd voor een echt verhoor, aangezien ze de beste vriendin van Mila is. Ze kan ons meer informatie geven over Mila. Nu gaan we langs bij Tim Kroon. Hij woont niet ver van Mila. We stappen in de auto, en ik rij weer richting Amsterdam-Zuid. Binnen no time staat de auto voor het huis van de jongen. Mijn collega belt aan, en een forse man opent de deur. 'Wat moet dat hier?' 'We zouden graag een gesprek willen met uw zoon Tim Kroon. Het gaat over de verdwijning van een meisje op zijn school.' 'Wat heeft hij daar mee te maken?' De man komt arrogant over. 'Dat leggen we zo uit u hoeft zich geen zorgen te maken.' De man laat ons binnen. Als we binnenkomen zien we een jongen die druk met zijn mobiel bezig is. 'Tim je hebt bezoek.' De jongen kijkt op, en schrikt een beetje. 'Ooh hallo.' Hij staat op en schudt ons de hand. De beleefdheid heeft hij zeker niet van zijn vader. Ik leg de situatie op dezelfde manier uit zoals ik dat bij Eva had gedaan. 'Ik zat ooit met Mila in de klas, maar voor de rest hadden we niks.' 'Wat doe je zo vaak in de mediatheek?'

'Ik speel een game die ik hier niet kan spelen, omdat mijn vader de software ervoor niet wilt kopen.' Hij kijkt half grijnzend naar zijn vader.

'Je zei dat je met Mila in de klas zat. Waren er jongens die veel aandacht van haar vroegen of juist naar tegen haar deden?'

'Mila is geliefd bij jongens, dus je bent niet apart als je aandacht van haar wilt.' Net wanneer ik mijn volgende vraag wil stellen komt er een jongen binnen. Hij is iets jonger dan Tim, en ik neem aan dat hij zijn broertje is. De jongen kijkt verbaasd als hij ons ziet. Hij lacht naar zijn broer en zegt op een sarcastische toon:'Tim wat heb jij nou weer gedaan altijd dat gedoe met jou.'

'Ja, dat jij nou werkt ik heb gewoon wietplantages op mijn kamer. Dat verdient veel sneller dan die 4 euro per uur van jou.' De broers hebben veel lol, maar mijn collega en ik zien de humor er niet van in. 'Kunnen we verder gaan met ons gesprek?' 'Ja, meneer sorry.' Zijn broertje gaat naast hem zitten en doet net alsof hij niks hoort door zogenaamd druk bezig te zijn met zijn telefoon. Ik stel Tim nog wat algemene vragen, en beëindig het

gesprek. 'Bedankt voor je hulp.' Zijn broertje die net nog plezierig deed staart nu serieus voor zich uit.

Mila

'Je ruikt niet zo fris denk je dat je het aankunt om weer te douchen.'

'Zonder jou?' 'Waarom zonder mij?'

'Ik hou van privacy.' 'Nee, de kans dat je probeert weg te lopen of me wilt pijnigen is te groot.' 'Je kan toch voor de deur wachten.' Denkt hij serieus dat ik zo achterlijk ben. 'Nee, het gaat niet werken ik vertrouw je niet.' 'Weet je wat dan stink ik maar. Dan blijf jij tenminste uit mijn buurt.' 'Moet jij weten.' Hij grijnst naar me. 'Wat is er zo grappig?' Hij komt naast me zitten. 'Dat jij hopeloos bent. Al die tijd was jij 'het' en wie komt je nu helpen? Je hoort bij mij alleen bij mij. Elke vrouw wordt het bezit van een voor haar bestemde man. Jij hoort mijn vrouw te zijn, maar een vrouw die niet luistert zal gestraft worden.' Hij is gestoord, gekker dan gek. Ik heb er geen woorden voor.

'Ik ben je vrouw niet, en zal het ook nooit worden!' 'Klopt, want je hebt niet zolang meer te leven.' Hij geeft me een kus op mijn haar. 'Wat is er mis met jou?' 'Iedereen houd van jou waarom niet van mij.' 'Wat bedoel je?' 'Wat heb jij dat ik niet heb?' 'Ik snap je niet.' 'Vergeet het.' Vergeet wat? Schuilt er iets goeds in hem? Nee, dat kan gewoon niet deze jongen verdient de doodstraf. 'Hou je van me Mila?' 'Nee, ik walg van je. Ik haat je!' 'Ik ben zo lief voor je geweest.' Hij strijkt met zijn wijsvinger over mijn lippen. Ik schud mijn hoofd als teken dat ik het niet wil. 'Ik ben altijd lief, waarom houden jullie niet van me? Waarom? Waarom? Waarom?' 'STOP! Ik ga je heel goed uitleggen waarom. Je bent psychisch gestoord. Je hebt geen medelijden met niemand! Je hebt heftige stemmingswisselingen! Hoe kan ik van je houden als je me pijn doet?' Ik hoor hem snikken en zijn ogen zijn waterig. Ik heb een gevoelige snaar geraakt. 'Ik ben een moordenaar Mila.' 'Nog niet.' 'Wel! Mijn ouders houden niet van me, omdat ik mijn broertje heb vermoord.' 'Waarom doe je zo? Waarom doe je mensen pijn?' 'Ik kan er niks aan doen.' 'Ik heb geen zin om met je te praten.' Ik begin medelijden met hem te krijgen,maar dat mag niet. Hij verzint dit allemaal!

Stalker

Waarom heb ik haar alles verteld? Het voelde alsof ze me begreep, maar ze spuugde me uit. Zoals altijd. Iedereen spuugt mij uit. Ik hoor er niet bij. Ik ben afwijkend, gestoord, ziek in me hoofd. Waarom? Ik heb gehuild net. De laatste keer dat ik daarvoor had gehuild was vlak na het vermoorden van me broertje. Hij had het verdient. Waarom ik moest huilen weet ik niet. Huilen is iets wat mijn lichaam vanzelf doet. De tranen druppelen, maar waarom komen die tranen? Mila heeft veel gehuild bijna elke dag. Ik vind het een raar gezicht dat gehuil. Wat moet ik doen als ze huilt? Haar troosten. Als ze door mij huilt heeft het dan wel zin om haar te troosten. Alleen zij kan me boos en blij tegelijk maken. Het maakt me gek! Vaak wint mijn woede van mijn vreugde. Hoe kan zoiets prachtigs als Mila doodleuk op deze aarde rondlopen? Haar soort moet bewaakt worden. Ik ben haar bewaker, tot de dood ons scheidt.

gestalktWhere stories live. Discover now