gestalkt

Hoofdstuk 15

Recherche

'Goedeavond je spreekt met Hugo. Ik heb een zaak open staan waarbij ik het IP-adres van een persoonlijke pagina wil traceren. Zou je straks hierheen willen komen zodat we samen kunnen kijken.'

'Tuurlijk, hoe laat moet ik aanwezig zijn?'

'Graag zo snel mogelijk gaat dat lukken?'

'Jazeker tot zo.'

'Tot zo.' Ik heb al jaren niet meer zo'n heftige zaak gehad. Op een paar berovingen en soms een gevecht na gebeurt hier niet veel. De gemeente wilde het politiebureau stopzetten, maar door een petitie mocht het bureau blijven. Ik ga alvast wat onderzoeken. Eerst moet ik zoveel mogelijk over Mila te weten komen, en vervolgens kan ik me verdiepen in die gegevens. Ik moet haar school maar eens opbellen in het register zie ik dat ze op het Carper lyceum zit. Ze zit in 5 VWO, 5vc. Ik bel de school op ik wil een correcte lijst met namen uit haar klas. Ik toets het nummer in, en krijg het antwoordapparaat. Het is natuurlijk avond dom van me. Ik zucht die ga ik zeker niet inspreken ik ga morgenochtend wel langs. Een bekend figuur komt naar binnen. Aha het is Wouter die is snel gekomen zeg. 'Hoi Hugo kunnen we gelijk vertrekken het zal wel even gaan duren.' 'Ja, lijkt me handig. Ik trek mijn jas aan, en we lopen richting de auto. Dit zou de hoofdoplossing kunnen zijn.

Mila

Ik heb al ongeveer een uur heftige buikpijn, ik ben zo misselijk en ik hou het niet meer. Wat hij gister met me heeft gedaan heeft me laten inzien dat de kans klein is dat ik hier levend uitkom. Waarschijnlijk zit ik hier voor de rest van mijn leven vast. Ben ik hiervoor geboren is dit mijn lot? Eerst had ik te kampen met simpele tienerproblemen. Het ergste wat me kon overkomen was geen zakgeld meer krijgen en ruzie met mijn ouders. Zijn dat eigenlijk wel problemen vergeleken met de situatie waarin ik nu verkeer. Wat zijn problemen? Maakt men ergens een probleem van of zijn problemen er.

Ik ga bijna dood van de pijn. 'Heb je een paracetemol?' Het liefst negeer ik hem zodat hij niet gelijk het idee in zijn hoofd haalt fysiek te communiceren, maar nu maakt het me niet uit als ik die verschrikkelijke buikkrampen maar kan bedwingen. 'Heb ik niet nodig jij bent mijn medicijn.' Alles draait om hem, alles! 'Alsjeblieft ik heb buikpijn.' 'We gaan samen in bad liefje je ruikt niet zo fris. Als je precies doet wat ik zeg krijg je elk medicijn die je wilt.' Doen wat hij wilt! Hij is zo onvoorspelbaar het ene moment wilt hij een koekje het andere moment wilt hij iemand door de keel snijden. Vroeger wilde ik altijd mensen met psychische problemen helpen, maar hier heb ik geen woorden voor. Hoe kan iemand zo slecht worden ieder mens wordt toch goed geboren? 'Kom schat we gaan naar boven.' Mijn voeten bevrijd hij, maar mijn handen zijn nog steeds vast. Braaf loop ik in de richting waarop hij zegt dat ik moet lopen. Als ik nu iets geks zou uithalen zou de hel losbarsten. Het is dat ik niks met mijn handen kan anders had ik een zwaar voorwerp gepakt, en als een gek op hem losgegaan. Ik zie zwaar op tegen het bad. Niet dat ik mezelf niet wil reinigen, maar omdat het met hem moet. Ik weet dat hij iets van plan is. Op dit moment wil ik graag dood zijn. Waarom zijn mensen bang voor de dood. De dood is bevrijdend zoals een vlinder ontsnapt uit een cocon zo bevrijd de dood ons van alle narigheid op aarde. Ik schrik van mijn eigen gedachtes zo zou ik een paar dagen geleden nooit gedacht hebben. Als we in de badkamer zijn doet hij gelijk de deur op slot.'Wat er ook gebeurt jij gaat nergens heen, je blijft bij mij. Als je dat niet doet zal ik je genadeloos vermoorden, en dat wil je toch niet?'

Ik geef geen antwoord ik wil hem boos maken hij mag me nu dood maken. Hij bevrijd mijn handen. 'Kleed je uit en stap in bad.' Ik trek mijn shirt over me hoofd, en op het moment dat het over mijn hoofd gaat ruik ik een heftige stank. Ik trek mijn broek uit waardoor ik nu alleen in mijn ondergoed sta. Hij heeft de kraan al aangezet, en kleedt zich haastig aan. Ik draai me om zodat ik niks kan zien. Zou hij zijn muts op houden? Waarom laat hij het op als hij weet dat ik hier nooit meer uit kom. Ik ga me niet verder uitkleden. 'Draai je om schat.' Ik wil niet ik ben bang voor wat ik dan ook ga zien. Ik blijf houterig staan, er ontstaat een angstaanjagende stilte. 'Draai je nu om!' 'Nee.' 'Wat zei je?' 'Ik zei nee,' zeg ik zacht. Hij komt dichterbij. Het voelt zo eng om te weten dat wat hij ook gaat doen wat hij gaat doen erg is. Ik ben zo bang voor wat er komen gaat dat ik me in een reflex omdraai. Ik kijk gelijk naar beneden. Ik zie zijn tenen en het onderste deel van zijn benen. 'Mila ik zei toch dat je, je moest uitkleden.'' 'Heb ik gedaan.' 'Je gaat me niet opfokken de enige die daar onder zal leiden ben jij. Begrijp nou gewoon dat ik de macht over jou heb. Schiet op je moet naakt zijn. Misschien begrijp je dat beter.' Ik besluit om mijn emoties uit te zetten en op de automatische piloot mijn ondergoed uit te trekken.'Je bent prachtig stap in bad.' Zonder hem een blik te werpen ga ik in bad. Het water is te heet, maar uit te houden. Ik sluit mijn ogen. Ik wil niet zien dat er nu iemand naakt tegenover me zit.'Doe je ogen open!' Ik hou ze gesloten. 'DOE ZE OPEN NU!' Ik ga ze niet open maken dat zeker. Hij is dichtbij gekomen. Hij fluistert in mijn oor. 'Doe ze open je weet wat er gebeurt als je dat niet doet.' Aan zijn ademhaling te horen weet ik dat hij weer een aanval krijgt. Hij pakt me bij mijn keel, en knijpt het dicht. 'JE MAAKT ME BOOS MILA!' Ik weet niet wat er gebeurt, maar ik vind de kracht om mezelf te bevrijden uit deze greep. 'IK MAAK JOU BOOS? WEET JE WEL NIET HOE IK ME VOEL!' In mijn woede sla ik op hem in. Hij is sterk, maar het lukt me om niet de zwakkere te zijn. Er komen nu ongekende krachten naar boven. Dit is mijn kans om te ontsnappen. Dit is de kans! Het boeit me niet dat ik naakt ben. Ik knijp zijn keel dicht en geef hem een harde trap in zijn kruis. Hij heeft zoveel pijn dat hij me loslaat. Ik ren naar de deur en haal de deur zo snel als ik kan van het slot. Eindelijk een kans!

Stalker

'AAAAAAH.' Dat wijf heeft me zo hard in mijn ballen getrapt dat ik nauwelijks kan ademen. Shit ze wilt ontsnappen! Wat ze niet weet is dat alles op slot zit er is niet eens een raam waar ze doorheen kan. Ik verga van de pijn, maar ik moet haar achterna. Naakt ren ik de trap af ik hoor dat ze de deur probeert open te krijgen. Arm kind. Als ze me ziet wordt ze paniekerig en begint sneller en harder de deur open te krijgen. Ze bonkt op de deur. Ik ben nog niet van plan om naar haar toe te gaan ik ga eerst een keukenmes pakken. Ze moet straf krijgen voor wat ze net heeft gedaan. Ik dacht dat ik haar kon vertrouwen ik geef haar alles wat ze nodig heeft. Zo snel als ik kan pak ik het keukenmes en loop in naar de hal waar ze huilend op de grond ligt. 'Wat denk je wel niet? Tering wijf jij moet gestraft worden.' Zo snel als ik kan overmeester ik haar. Ze schreeuwt en gilt de boel bij elkaar. 'Bek houden!' Ze blijft maar schreeuwen. Ik verlies mijn controle en steek op haar in. Bij de derde steek stop ik. Ik wil haar nog niet dood hebben, maar ze moet dit niet meer doen.

'Ga je nu wel luisteren?'