~*~
"Pissed off?" Mapang-asar akong ngumisi kay Zayn habang sya naman ay kanina pa nakabusangot at nakakailang inom na ng champagne.
"Don't tease me, Katniss." Nagbabanta ang tono nya kaya nagkibit balikat.
Tatayo na sana ako at babalik sa table namin ng higitin nya ang pulsuhan ko. "Where are you going?" Tinuro ko lang ang table namin at ngumiti sa kanya. "Babalik na ko sa table, mukhang kailangan mong mapag-isa." Wala na din syang nagawa ng alisin ko ang kamay nya at tuluyan ng umalis.
Iniisip ko nga kung ano bang problema ng magkapatid na yun. Hmmm.....
*boogsh!*
"Oh! I'm so sorry!" Aish... Stupid Katniss. Napayuko na lang ako habang patuloy na nagso-sorry sa kanya. "Tss. You're really a silly kitty." Napaangat ang tingin ko ng magsalita sya. Naka cross arm pa sya sakin at nakataas ang isang kilay. Pasalamat sya hindi sya nagmumukhang bakla sa lagay na yan. Err..... Napasuklay na lang ako sa buhok ko gamit ang mga daliri.
Di ko na lang pinansin si Zix at hahakbang na sana paalis ng biglang mamatay lahat ng ilaw.
Gosh! Walang kuryente? Kahit manlang generators?
Biglang bumilis ang pintig ng puso ko at parang nanlambot ang tuhod ko kaya bigla na lang akong napahawak sa kung ano o sino. Sigurado akong lalaki sya dahil sa malapad na balikat ang nakapitan ko at ang masculine ng scent nya.
"Nidalee?" I stiffened. It's the first time that I heard someone call me in my second name. He hold my hand that holding his broad shoulder.
"Are you alright?" Hindi na ko nakapagsalita ng uminit na ang gilid ng mga mata ko at humigpit muli ang hawak ko sa balikat nya. "Katniss!" Narinig ko ang tawag ni Dylan pero di na ko nakasumbat ng tuluyan ng bumigay ang mga tuhod ko pero naramdaman kong may sumalo sakin at hinawakan ako sa bewang.
Napapikit ako ng biglang lumiwanag ang paligid at di ko na rin nakita ang mukha ng lalaking may hawak sakin ng mawala na ko ng malay.
***
"Blue! Kunin mo na ang kotse, bilis!"
Rinig ko ang pagsigaw ni Dylan at halatang natataranta. Pilit kong binubuka ang mga mata ko pero sumasakit lang ang ulo ko at umiikot ang paningin ko. Naramdaman ko din na parang lumulutang ako sa ere saka ko lang na realize na may nagbubuhat na pala sakin.
"Stay still. Dadalin ka namin sa ospital." My lips parted when I heard his low voice and I can feel his tight grip on my shoulder.
Habang tumatagal ay bumibigat ang paghinga ko hanggang sa naramdaman kong pinasok na ko sa loob ng kotse.
"Blue, let's go." I heard the door opened on the passenger seat and Dylan commanded Blue. "You'll be fine." Parang gumaan ang pakiramdam ko ng may humawak sa kamay ko at ng may naglagay ng coat sa balikat ko.
Tipid akong ngumiti at kahit papaano ay umaayos na ang paghinga ko.
Kahit nakapikit ako ay alam kong nag-aalala ang mga taong nasa loob ng kotse na to. Thanks guys.
***
"Thank you doc."
Bumukas at sumara ang pinto pagkatapos kong marinig si Dylan na nagpasalamat sa isang doktor?
Kung hindi ako nagkakamali ay nasa ospital na ko ngayon.
Hayyy.... Di ko pa man din nakikita ang bride at groom sa party tapos napunta na agad ako sa ospital. Kung bakit naman kasi nagkaroon ng circuit problem ang hotel na yun. Psshh.....
"Ano ba talagang nangyari?" Halatang iritado ang tono ng pananalita ni Dylan. Teka, sino bang tinatanong nya? Ako ba? Imumulat ko na sana ang mata ko ng magsalita si Zix. "When the lights turned off she just loses her consciousness." Oh yeah, right. Sya nga pala ang nahawakan ko kanina.
"Aish! I get it. Bakit di nya sinabi samin na may trauma din sya sa madidilim na lugar? Tsk...... Sabi ng doktor kung di natin sya nadala kaagad dito sa ospital ay baka lalong lumala ang kondisyon nya. Hayyy....."
Parang sumikip ang dibdib ko dahil sa mga sinabi ni Dylan. He's frustrated, I know.
Sasabihin ko naman talaga sa kanila yung tungkol dun eh, kaso nakakalimutan ko lang. Hayyy.....
"She heard you." Nagulat na lang ako ng biglang magsalita si Zix at tumahimik ang paligid. "Hush..... Tahan na, Kat-kat." Saka ko lang napansin na may tumulo na pa lang luha sa mata ko at pinunasan na iyon ni Dylan.
My lips parted and inhaled some air before opening my eyes.
"I'm sorry....." Mahina kong wika at saka maamong tumingin kay Dylan.
Umiling lang sya saka dahan-dahan na hinaplos ang buhok ko at hinalikan ako sa noo. "Hush.... It's ok. Don't be sorry." Napakagat na lang ako sa ibabang labi ko saka mahinang tumango sa kanya na ikinangiti nya.
"We're glad that you're already fine now." I mouthed 'thank you' on Red at ganun din kina Jacob at Blue.
Lumingon naman ako kay Zix na nakatayo sa dulo ng hospital bed. Nag thank you na din ako sa kanya at isang tipid na ngiti ang binigay nya at tumango.
"Basta sabihin mo lang kung may problema ka at kung may masakit ba sayo." Nag salute ako kay Red at ganun din sya. "Aye aye, captain." Ani ko kaya ginulo na lang ni Dylan ang buhok. Tahimik lang kami saglit ng magpaalam si Jacob na bibili ng pagkain at sinamahan naman sya ni Zix.
"Hindi mo pa nakikita ang bride." Biglang sambit ni Dylan kaya napatingin ako sa kanya na ngayon ay nakaupo na sa sofa kasama sina Blue at Red.
"Nakita ko na sya kanina sa simbahan pero di ko pa sya nakakausap pagdating sa reception kanina." Kunot noo nila akong tinignan kaya Napangiti na lang ako. "I'm there, nakaabot ako. I'm with Zayn."
"Si Lawrence? Kaya pala magkasama din kayo kanina?" I simply nod at Dylan at napunta naman kay Red ang atensyon ko. "Teka nga, close na ba kayo? Bakit nga ba kayo magkasama kanina?" Nagkibit balikat na lang ako sa tanong nya at napatingin kay Blue na kanina pa tahimik na nakatitig sakin.
He's being silent, nowadays. I wonder, why?
Naahh..... Di ko muna po-problemahin si Blue. I habe my own problems. Phew....
[][][]
