_Monster_

_Say the Truth (for real)_

Scarlett's POV

Τους κοίταξα όλους στα μάτια.

Ναι, εγώ δεν πρόκειται να αρχίσω ξανά να γκαριζω για να μου πουν την αλήθεια.

Κάποια στιγμή θα μου πουν.

Τώρα τρώμε.

Αναστεναξα.

"Όποιος θέλει να μου πει ας μου πει μετά, άρα συνεχίστε να τρώτε." Είπα και συνέχισα να τρώω το ρατατουη μου.

Οι άλλοι με αντιγραψαν.

[...]

Μετά το μεσημεριανό όλοι σκορπίστηκαν στα δωμάτια τους, στο σαλόνι ή όπου τέλος πάντων θέλανε.

Εγώ φυσικά και θα κλειδωνομουν στο δωμάτιο διότι let's be real το μόνο άτομο που έχω έστω και λίγο δεθεί είναι η Γκάμπι.

Ανέβηκα λοιπόν τα σκαλιά μέχρι που πέτυχα τον Πίτερ και την Λούσι να μιλάνε ψιθυριστά.

Όταν με είδαν ο Πίτερ έκανε να φύγει αλλά η Λούσι τον τράβηξε απ'το μανίκι και ήρθαν προς το μέρος μου.

"Σκάρλετ πρέπει να σου μιλήσουμε." Μου είπε η Λούσι.

Well that was easy, περίμενα να κάνουν έναν αιώνα μέχρι να πουν την αλήθεια.

Αν θέλουν αυτό να μου πουν.

"Ακούω." Είπα απλά.

"Δεν πάμε πρώτα κάπου να καθίσουμε;" Πρότεινε ο Πίτερ και έδειξα με το χέρι του προς τα κάτω.

Α, εννοεί σαλόνι.

Οκ.

"Οκ." Είπα κοφτά και άρχισα να κατεβαίνω τις σκάλες.

Εκείνοι με ακολούθησαν.

Φτάσαμε στο σαλόνι όπου εκεί κάθονταν όλοι οι υπόλοιποι, μαζί με τον Κρις.

Λοιπόν ουαου είναι και ο Κρις εδώ, δε τον περίμενα..

"Είπαμε ότι πρέπει να είμαστε παρόντες όλοι, για να ξέρεις ότι δεν σου λέμε ψέματα." Μου είπε η Λούσι στο αυτί.

"Καλά και τις προάλλες σχεδόν όλοι σας εισασταν παρόντες αλλά..." Είπα και γω στο αυτί της Λούσι και πήγα να κάτσω.

Κάθισα σε μια απο τις πολυθρόνες (στην άλλη καθόταν ο Κρις δυστυχώς).

Απέναντι μου κάθονταν ο Τομ, η Έμμα, ο Άλεξ και από πάνω του καθόταν η Γκάμπι (οκ...).

Η Λούσι και ο Πίτερ στέκονταν όρθιοι ενώ ο Μάθιου καθόταν οκλαδόν μπροστά απ'την Έμμα.

Και η Έμμα έπαιζε με τα μαλλιά του αλλά αυτό είναι μια πληροφορία που δεν χρειαζόταν να ξέρετε...