_Monster_

_Surprise_

Lucy's POV

Εδώ και 45 λεπτά βρίσκομαι στο ραντεβού που μας κανόνισε κρυφά ο Πίτερ.

Είναι υπέροχα, φάγαμε, ήπιαμε, μιλήσαμε.

Γενικότερα περνάμε υπέροχα!

Σχεδόν ξέχασα ότι κάτω υπήρχε ένα πάρτι και αυτό το πάρτι ήταν το δικό μου!
.
.
.
Σχεδόν...

Γι'αυτό τώρα του είπα να κατέβουμε.

Εκείνος φυσικά συμφώνησε αφού κατάλαβε το γιατί και ήδη κανονίσαμε για δεύτερη φορά.

Εννοώ...είναι πολύ γλυκός.

Και κούκλος...

Και έξυπνος!

Και βασικά δεν το περίμενα καθόλου το σημερινό!

Και... Δεν μιλούσαμε γι' αυτόν σωστά;

Ναι, συγνώμη παρασύρθηκα..

Τεσπά, κατεβήκαμε λοιπόν πίσω στο πάρτι όπου ήταν φυσικά όπως το αφήσαμε.

Κάποιοι χόρευαν, κάποιοι έπιναν, κάποιοι... έλειπαν;
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Κάποιος λείπει, έτσι δεν είναι;

Μου φαίνονται λιγότεροι...

Μα, ποιος;

Έπιασα σκεπτική το πηγούνι προσπαθώντας να καταλάβω ποιος έλειπε μέχρι, πουπ, μου ήρθε φλασια!

Καλέ ο Κρις λείπει!

Και η Σκάρλετ!

Που είναι;

Σε λίγο θα κόψουμε την τούρτα, τους θελω όλους παρόντες!

Και ειδικά τον Κρις!

Εγώ τούρτα χωρίς τον αδελφό μου δεν κόβω!

Μα καλά όμως, που πήγαν;

Άρχισα να κοιτάω γύρω μου, περπατώντας λίγο τον χώρο αλλά κατάλαβα ότι δεν είναι κάτω.

Μάλλον πήγαν πάνω.
.
.
.
Πάω να τσεκαρω.

Άρχισα να περπατάω προς την σκάλα μέχρι που η φωνή του Πίτερ με σταμάτησε.

"Εει, Λούσι που πας;" Με ρώτησε γλυκά και γω τον κοίταξα.

"Πάω να βρω τον Κρις και την Σκάρλετ." Του απάντησα εξίσου γλυκά.
.
.
.
.
.
.
"Well για την Σκάρλετ δεν χρειάζεται..." Συμπλήρωσε εκείνος και τον κοίταξα απορημένη. Για λίγο διότι είδα ότι κοιτούσε στην κορυφή της σκάλας και γύρισα και γω το βλέμμα μου προς τα κει.

Εκεί πέρα στεκόταν η Σκάρλετ ενώ άρχιζε να κατεβαίνει την σκάλα.

"Με φώναξε κάνεις;" Ρώτησε παιχνιδιάρικα ενώ έφτασε στο ύψος μου.