_Monster_

_Shut up Scarlett_

Chris's POV

Αλήθεια τώρα;

Λιποθύμησε;

Και είχα ετοιμάσει κι άλλα γαμωτο...

Με μια κίνηση του χεριού εξαφάνισα όλα τα τέρατα που είχα δημιουργήσει και τον γλοιώδη τοίχο.

Τώρα απλώς κοιτούσα την Σκάρλετ που ήταν ξαπλωμένη στο πάτωμα..

So... τώρα τι κάνω;

Μπορείς να την ξυπνήσεις..

Δεν είμαι σίγουρος για το αν μπορείς να ξυπνήσεις κάποιον αμέσως μετά αφ'ότου λιποθύμησε φωνή...

Τότε αστην όπως είναι...

Σωστά...

Γύρισα την πλάτη μου προς την Σκάρλετ και άρχισα να προχωράω μέσα στον διάδρομο μέχρι...
.
.
.
...που σταμάτησα.

Δεν ξέρω γιατί, απλώς το έκανα...

Κάτι ένιωθα... Γεγονός, να πούμε, αρκετά αλλόκοτο για μένα...

Κάτι περίεργο...

Λες και δεν ήθελα να αφήσω την Σκάρλετ στον σκοτεινό διάδρομο να κοιμάται στο σκληρό και παγωμένο πάτωμα...
.
.
.
.
Χμ, αστείο υποσυνείδητο ή ότι στον πουτσο είσαι αλλά εγώ δεν γυρνάω πίσω για να πάρω την Σκάρλετ.

Πήγα να κάνω άλλο ένα βήμα αλλά... ξανά σταμάτησα..

Τι θα γίνει παίδες, έτσι θα πάω όλο το βράδυ;

Δεν ξέρω Κρις, εσύ θα μας πεις.

Ξεφυσισα αγανακτισμένος..

Άντε γλυκειε μου, θα πας να την βοηθήσεις ή μπα;..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Wait, what the fuck?

Πρώτον γιατί η φωνή ακούστηκε σαν την Σκάρλετ και δεύτερον γιατί να πάω να την βοηθήσω;

Την μισώ, θυμάσαι;

Θέλω να βασανίζεται.

Να υποφέρει!

Να μην μπορεί να κοιμηθεί τα βράδια!

Και στην τελική, απλώς να είναι κατεστραμμένη!!

Όπως και συ...

Σκάσε φωνή.

Και να σου πω λεβέντη μου, αφού τα θες όλα αυτά τότε γιατί γύρισες προς το μέρος της;...

Τι;
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Όντως όσο σκεφτόμουν προχωρούσα προς το μέρος την Σκάρλετ και τώρα είμαι πάλι μπροστά της..

Χμ, τελικά δεν την μισείς και τόσο..

"Σκάσε..." Ψελλισα χαμηλόφωνα στην εσωτερική μου φωνή που για κάποιον πουστη λόγο έχει πάρει της φωνή της Σκάρλετ...