_Monster_

_Sweet Little Poison_

Scarlett's POV

Κουβαλούσα τον Κρις μέχρι το δωμάτιο του. Ήταν ζαλισμενος, έτοιμος να πέσει και δεν καταλάβαινε τι γινόταν γύρω του.

Φανταστικό ε; Δεν έχω αρχίσει καν να παίρνω την εκδίκηση μου και ήδη καλοπερναω!

I mean κοίτα τον! Είναι χάλια!

Όσο χάλια ήσουν και συ, αλλά τώρα αντιστρέφονται οι ρόλοι, σωστά;
.
.
.
Σωστά τρέλα μου, σωστά.

Φτάσαμε στον δωμάτιο του και εκεί τον έριξα πάνω στο μαύρο κρεβάτι του.

Το δωμάτιο του ήταν πιο σκοτεινό και μουντό απ'όλα τα υπόλοιπα.

Χμ, I mean it makes sense...

Ο Κρις ξάπλωσε ανενόχλητος πάνω στο κρεβάτι, έτοιμος να κοιμηθεί αλλά όχι!
.
.
.
.
.
.
.
.
Δεν θα σε άφηνα έτσι γλυκέ μου...

Αφού λοιπόν ξάπλωσε ανάσκελα, αναπνέοντας βαθιά και κλείνοντας τα μάτια, έγειρα το σώμα μου προς το αυτί του και...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Longlivious..." Ψυθιρησα απαλά στον Κρις και εκείνος με κοίταξε με τα μισάνοιχτα του μάτια.

Όλα ήταν ήρεμα για λίγο, το μόνο που ακουγόταν ήταν οι ανάσες του...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Για λίγο.

Μετά από κάτι δευτερόλεπτα το σώμα του Κρις άρχισε να κάνει σπασμούς ενώ οι φλέβες του είχαν πεταχτεί κάγκελο.

Ο Κρις αναπνεε πιο πυκνά ενώ τα κατάμαυρα του μάτια είχαν γουρλωσει.

Γέλασα.

Τον κοιτούσα ευχαριστημένη με τον εαυτό μου αφού απ'ότι φαίνεται το δηλητήριο μου δουλεύει!

Ήταν ήδη στην δεύτερη φάση! Μετά την ζαλάδα και την θολή όραση, την ανικανότητα της αντίδρασης και υπερβολικής κίνησης ακολουθουν οι σπασμοί και η ανατριχιλα, αφού πεις φυσικά τον κώδικα.

Και μετά τους σπασμούς...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ΑΑ!" Φώναξε απ'τον πόνο ο Κρις που, όπως δεν φαίνεται, καίγεται ζωντανός!

Στο περίπου δηλαδή, η ιδιότητα του φίλτρου είναι να σου δίνει όλο τον πόνο του να καίγεσαι αλλά χωρίς να πεθαίνεις ή να έχεις σημάδια καμένου δέρματος.

Δυστυχώς...
.
.
.
Αλλά εντάξει, πρέπει να το κρατήσουμε ζωντανό αν θέλουμε να τον εκδικηθούμε, σωστά;
.
.
.
Ε και που είχα μείνει, α ναι, άκουγα τις φωνές του Κρις. Που για μένα φυσικά ακουγόντουσαν σαν κελάηδημα περιστεριών ή κάτι τέτοιο.