_Monster_

_The Battle_

Chris's POV

Να τελειώνουμε;

Θέλει να τελειώνουμε;

Οκ, Σκάρλετ, οκ...

Ας το τελειώσουμε.

Άλλαξα τα ρούχα μου με μια κίνηση του χεριού και τα έκανα μια μαύρη μπλούζα με ένα μαύρο τζιν και μαύρη καπαρντίνα και βγήκα απ'το δωμάτιο μου.

Θα της δείξω της πουτανας.

Είναι νεκρή, ΤΕΛΟΣ!

Προχωρούσα στον διάδρομο προς το χολ μέχρι...που ένιωσα κάποιον να με ακολουθεί...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Σκάρλετ.

Γύρισα απότομα και ετοίμασα τα χέρια μου σε στάση επίθεσης, ενώ τα δάκτυλα μου έβγαζαν μαύρους καπνούς.

"Wow, wow, Κρις τι φάση;" Με ρώτησε...η Λούσι ενώ με κοιτούσε σοκαρισμένη.

Α...η αδελφή μου είναι.

Κατέβασα τα χέρια μου και κοίταξα την Λούσι ενώ εκείνη ήταν ακόμα τρομαγμένη.

"Σορρι, περίμενα άλλον." Της εξήγησα για να ηρεμήσει.

"Α αλήθεια, ποιον;" Με ρώτησε ακόμα σχετικά αναστατωμένη.

"Την Σκ-" Πήγα να πω αλλά έκοψα στην μέση την πρόταση μου.

Για περίμενε...πριν λίγο η Σκάρλετ δεν έκανε την Λούσι;
.
.
.
Γέλασα πνιχτα.

"Σκάρλετ..." Είπα στην Λούσι "...δεν την ξανά πατάω με το ίδιο κόλπο, απλώς εμφανισου." Της είπα χαιρεκακα και η Λούσι με κοίταξε απορημένη.

"Κρις...τι λες;" Με ρώτησε σιγανα ενώ φαινόταν λίγο τρομαγμένη.

Γέλασα άχνα.
.
.
.
.
.
.
ΜΠΑΜ

Έσπρωξα στον τοίχο την "Λούσι" και την έπιασα απ'το σαγόνι.

"ΣΚΆΡΛΕΤ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ ΑΠΛΩΣ ΕΜΦΑΝΙΣΟΥ ΠΡΙΝ ΣΕ ΚΑΝΩ ΣΚΌΝΗ, ΟΚ;" Φώναξα στην "Λούσι" και εκείνη άρχισε να κλαίει.

"Κρις, τι λες, δεν είμαι η Σκάρλετ, άσε με σε παρακαλώ!" Είπε εκείνη γρήγορα ενώ έκλαιγε.

"ΣΤΑΜΑΤΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΊΔΙΑ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΣΟΥ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΈΝΗ!" Της ξαναφωναξα και την κτύπησα ξανά στον τοίχο.

"Κρις, δεν ειμ-μαι η Σκάρλετ-τ." Είπε ξανά κλαίγοντας.

"Σωστά, εγώ είμαι." Ακούστηκε μια φωνή δίπλα μου και γυρίσαμε και κοιτάξαμε.

Ήταν η Σκάρλετ.

Φορούσε ένα κατάμαυρο φάση φόρεμα και μας κοιτούσε χαμογελώντας.