Zawgyi
မႏၲေလးက ပြဲတစ္ခုတြင္ ဂုဏ္ေရာင္ နွင့္ သြင္မခတို႔သီခ်င္းဆိုၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ မႏၲေလးမွ ထင္ကရေနရာေတြအကုန္ ေလွ်ာက္လည္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ဂုဏ္ အတြက္ကေတာ့ မႏၱေလးသို႔ ေရာက္ေနသည္မွာ တစ္ခါႏွစ္ခါ မကေတာ့သည့္မို႔ဘာမွမထူးဆန္း။ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲျဖင့္ တက္ၾကြစြာဦးေဆာင္ၿပီးသြားေနသည့္ မင္းခန္႔တို႔ေနာက္တြင္သာ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္လုိက္ပါေနခဲ့သည္။ ရန္ကုန္တြင္ တက်က္က်က္ျဖစ္ေနတတ္တဲ့ မုန္းႏွင့္ သြင္မခ တို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ အခုလို ခရီးအတူတူသြားတဲ့အခ်ိန္တြင္ေတာ့ ထူးဆန္းစြာတည့္ေနၾကေလသည္မို႔ ဂုဏ္စိတ္သက္သာရာရမိသည္။
" ဟဲ့ငါတို႔ ျပင္ဦးလြင္တက္ၾကမလား ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို ရာသီဥတုကလဲ ေအးေအးေလးဆုိေတာ့ အရမ္းမိုက္ေနမွာ... ရန္ကုန္က ရာသီဥတုမေရြး ပူအိုက္ေနေတာ့ ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ တစ္ခါတည္းသြားလိုက္ရေအာင္ေနာ္.."
လိုက္ပို႔ခ်င္စိတ္ေပါက္ေအာင္ကိုေျပာေနသည့္ မုန္းေၾကာင့္ အားလံုးကစဥ္းစားသြားၾကေလသည္။
" ငါက ဘုန္းဆီကို အသိမေပးပဲလိုက္သြားခ်င္တာ..."
ထူးမြန္က ခပ္ေအးေအးျဖင့္ ကားကူရွင္းဆိုဖာေပၚ ေခါင္းမွီကာ ေျပာလာေလသည္။
" အဲေကာင္ အရမ္းေနႏိုင္တယ္...ငါတို႔ မႏၱေလးေရာက္ေနတာသိရက္နဲ႔ ဖုန္းေလးတစ္ခ်က္ေတာင္ေခၚေဖာ္မရဘူး"
ထူးမြန္မွာေဒါသထြက္ေနဟန္ျဖင့္ မေက်မနပ္ေရရြတ္ျပန္သည္။
" ဟုတ္တယ္ အဲေကာင္ မသိေအာင္ သြားၿပီး ႏွိပ္စက္သင့္တယ္"
မင္းခန္႔ကပါ ေထာက္ခံလာေလသည္။ မုန္းကေတာ့ ေက်နပ္အားရေနေသာေလသံျဖင့္
" ဟုတ္တယ္ မိုးကုတ္ကို တခါမွမေရာက္ဖူးဘူး သြင္ေရာ ေရာက္ဖူးလား..."
" ဟင့္ အင္း မေရာက္ဖူးဘူး မုန္း... သြားေတာ့သြားဖူးခ်င္တာ.. ဒါေပမယ့္ၾကာမယ္ထင္တယ္.. အိမ္မွာက အေမနဲ႔ ေမာင္ေလးပဲက်န္ခဲ့ေတာ့ စိတ္ပူတယ္.."
" ဟာ... အဲအတြက္ စိတ္မပူနဲ႔ ငါအန္တီကို အကူအညီေတာင္းၿပီး မၾကာခဏ သြားၾကည့္ခိုင္းထားလိုက္မယ္ေလ.... မိုးကုတ္က အဲေလာက္ေ၀းလို႔လား..."
YOU ARE READING
ကမ္ဘာအပြင်ဘက်( COMPLETE)
RomanceZawgyi & Unicode တစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မရှိသည့်နေရာ ကမ္ဘာအပြင်ဘက်မှာ
