ကမ္ဘာအပြင်ဘက်( COMPLETE)

Part-11

Zaw Gyi
ညကနွင့္မတူ သာယာသည့္အသံျဖင့္ တက်ိက်ိေအာ္ျမည္ေနသည့္ေက်းငွက္ေတာ္သံမ်ားနွင့္အတူ ဘုန္းႏိုးထလာရသည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲျဖစ္သည့္ရင္ခြင္ထဲက ဂုဏ္အား မႏႈိးခ်င္ေပမယ့္လည္း ဆက္သြားရမည့္ ခရီးကရွိေသးသလို... ဖုန္းလဲသြားရွာရဦးမည္။ မယ္မယ္ေရာ....ဘာသတင္းမွမၾကားရသည့္ ကိုယ့္ေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္ဒုကၡေရာက္ေနရွာမလဲ....။
မင္းခန္႔တို႔ကေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔နွစ္ေယာက္ကို လိုက္ရွာေနမည္လား။

" ဂုဏ္... ဂုဏ္ေရာင္.... ထေတာ့ ငါတို႔ဒီကေန ေနမထြက္ခင္ထြက္ၾကရေအာင္..."

ဂုဏ္ ႏိုးလာခဲ့ေပမယ့္ ရွံဳ႕မဲ့ေနသည့္မ်က္ႏွာေၾကာင့္ ဘုန္းစိတ္ပူသြားရသည္။

" မင္း ဘာျဖစ္လို႔လဲ... အဆင္ေျပရဲ႕လား..."

ဘုန္းမွာအစိုးရိမ္တႀကီးေမးေပမယ့္ ေခါင္းပဲခါျပကာ ေျဖသည့္အသံထြက္မလာ။ ဘယ္ေလာက္ေတာင္နာက်င္ေနလို႔လဲ။ အိပ္ေနသည့္ ဂုဏ္အားထူမလိုက္ေတာ့ ...

" အား....."

မခ်ိမဆံ့နာက်င္သည့္အသံထြက္လာသည္မို႔ ဘုန္းမွာ စိုးရိမ္စိတ္နွင့္အတူ တုန္ယင္လာရသည္။ ဂုဏ္ အက်ီၤအားလွန္ကာ ရွာၾကည့္ေပမယ့္မေတြ႕။ ေနာင္ေက်ာဘက္အားလွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့... ဘုန္း ဆြံ႕အသြားရသည္။ ဒီေလာက္နာက်င္ေနသည္ကို ညက ဘာဆိုဘာတစ္ခြန္းမွ မဟဘဲ ကိုယ့္ကိုေတာင္ နွစ္သိမ့္ေပးႏိုင္သည့္ဂုဏ္အား ရင္ခြင္ထဲေပြးဖက္ကာ မ်က္ရည္က်မိသည္။ ေနာက္ေက်ာတစ္ခုလံုး ျမင္ရက္စရာမရွိေအာင္ ညိဳပုတ္ကာ ေယာင္ကိုင္းေနေလသည္။ ငါေၾကာင့္ မင္းပါဒုကၡေရာက္ရတာ... ငါေၾကာင့္။

စကားပင္မေျပာႏိုင္ေတာ့ဘဲ သတိရတစ္ခ်က္မရတစ္ခ်က္ျဖင့္နာက်င္ေနသည့္ဒဏ္ကို အလူးအလွိမ့္ခံစားေနရသည့္ ဂုဏ္အား ျပန္လွဲခ်ေစကာ ဘုန္း၏ အေႏြးထည္ထူထူအားခၽြတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ဂုဏ့္အေပၚလႊမ္းျခံဳေပးလိုက္သည္။ ထိုေနာက္ ဖုန္းရွာရန္ ထိုေနရာသို႔ အျမန္ေျပးသြားလိုက္မိသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာလိုအပ္ေနတာ ဂုဏ္ကိုအခ်ိန္မီ ေဆးရံုပို႔ႏိုင္ဖို႔။

သစ္ရြက္ေျခာက္မ်ား ေလာင္ကၽြမ္းၿပီးျဖစ္ေသာ ကားအပိုင္းအစမ်ားေၾကာင့္ ဖုန္းကို ဘယ္ေနရာမွာမွရွာမေတြ႕။ လက္ေလွ်ာ့ကာ ျပန္လွည့္မယ္လုပ္ေတာ့ 'တီး' ဆိုတဲ့ ျမည္သံၾကားသည္မို႔ ေအာက္ကိုငံု႔ၾကည့္မိသည္။ ဘုန္း ဖုန္းအား နင္းခ်လိုက္မိေသာေၾကာင့္ထြက္လာသည့္အသံျဖစ္ေလသည္။ ဝမ္းသာအားရျဖင့္ ဖုန္းအားေကာက္ယူလိုက္ကာ ဖုန္းေခၚမယ္လုပ္ေတာ့ တစ္တိုင္မွမမိသည့္ဖုန္းလိုင္းေၾကာင့္ ဘယ္သူ႔ကိုအျပစ္တင္ရမွန္းပင္မသိေတာ့။