Zaw Gyi
တရိပ္ရိပ္ေမွာင္ရိပ္သန္းလာျခင္းႏွင့္အတူ အေအးဓာတ္က ပိုလာေလသည္။အေအးေၾကာက္ေသာဂုဏ္သည္ေရမခ်ိဳးရဲေသးဘဲ ေခၽြးထြက္လာေစရန္အတြက္ က်ယ္လြန္းလွသည့္ျခံႀကီးထဲတြင္ေျပးရန္ ျခံထဲသို႔ဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္။
" အကို... ဘယ္သြားမလို႔လဲ..."
သြက္လက္ကာခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းသည့္ေနေနသည္ ဂုဏ္တို႔ထက္ေတာ့ သံုးေလးႏွစ္ေလာက္ငယ္မည္ထင္မိသည္။ အရင္းကေနအျဖားထိ အလိပ္ေသးေလးမ်ားေကာက္ထားေသာဆံပင္ႏွင့္လိုက္ဖက္စြာ မ်က္ႏွာေလးကပိုလို႔ပင္ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္။
" ဒီျခံထဲပတ္ေျပးမလို႔... ေအးလို႔ "
လက္အားဘယ္ညာလႊဲကာ ခါးအေၾကာေလွ်ာ႔ေနသည့္ အကို ပံုရိပ္သည္ ေနေန မ်က္လံုးထဲတြင္ေတာ့ ျပည့္စံုလြန္းသည္ဟုထင္မိသည္။ ကိုယ့္အကို ကိုဘုန္းႏွင့္ယွဥ္တြဲကာျမင္မိေတာ့ ျပံဳးစိစိျဖစ္သြားရကာ....
" ကိုဘုန္းေတာင္ဟိုဘက္မွာ ႏွင္းဆီပန္းေတြခူးေနတာ.."
" ဟုတ္လား... ဘာလုပ္မလို႔လဲ...."
" သိခ်င္သြားေမးၾကည့္ေလ...ဟိုနားေလးပဲ...."
ေနေနညႊန္ျပသည့္ေနရာအား ဂုဏ္လွမ္းၾကည့္ျဖစ္လိုက္သည္။ တစ္ေယာက္တည္းတကုတ္ကုတ္ႏွင့္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည့္ဘုန္း။
"ကိုဘုန္းက တစ္ခုခုလုပ္စရာရွိလို႔ ခူးေနတာေနမွာ... ပံုမွန္ဆို သိပ္မသြားဘူး အဲဒီပန္းခင္းအနား...ကိုဘုန္းက ေနေနေမးလဲေျဖမဲ့ပံုမရွိလို႔ မေမးျဖစ္ပါဘူး အကိုရယ္... အကို႔ကိုဆို ေျဖခ်င္ေျဖမွာ...သြားေမးၾကည့္ေလ..."
ျပံဳးကာ ဘုန္းရွိတဲ့ေနရာကိုပဲသြားေမးရန္တိုက္တြန္းေနသည့္ ေနေနအားေခါင္းျငိမ့္ျပလိုက္ရသည္။ ဂုဏ္ ထိုေနရာသို႔ခ်က္ခ်င္းမသြားျဖစ္ေသးဘဲ ျခံထဲတြင္ တစ္ပတ္ေျပးလိုက္သည္။ ဘုန္းအလုပ္ရႈပ္ေနသည္ကိုသြားမေမးခ်င္တာမို႔ ေျပးလိုက္ ဘုန္းရွိသုိ႔ၾကည့္လိုက္ႏွင့္ပင္ နာရီ၀က္အခ်ိန္ကုန္သြားသည့္တိုင္ ထိုႏွင္းဆီပန္းမ်ားခူးျခင္းက မၿပီးဆံုးေသးေပ။ ေဘးနားက ခူးၿပီးသား ႏွင္းဆီပန္းေတြေတာင္ ပံုေနေလၿပီ။ မေနႏိုင္ေတာ့လို႔ ဂုဏ္.. ထိုေနရာသို႔ေျပးသြားလုိက္ကာ..
YOU ARE READING
ကမ္ဘာအပြင်ဘက်( COMPLETE)
RomanceZawgyi & Unicode တစ်ဦးတစ်ယောက်မှ မရှိသည့်နေရာ ကမ္ဘာအပြင်ဘက်မှာ
