FAIRYTALE ✔️: | ONCE UPON A FLOWER THIEF | (THIEF SERIES #1)

CHAPTER 2

__👑__

| A Letter from the Superior |

Gaea Evergreen

“Out of stock na ang Paracressa at mint eh.” Kakamot- kamot ulong saad ni Ms. Miracle habang ito’y nakatingin sa aking libro. Kinuha ko ito sakanya nang ito’y kanyang iabot saakin. “Where do you think I could find these items?”

She looked up like she’s been thinking of something. “At the forest Manor.” She snapped.

Pinagmasdan ko siya habang nakataas ang aking kilay. “Prohibited area iyon,”

Pag- aari rin kasi iyon ng Palasyo na kung saan lahat ng mga halaman ay doon mo makikita, the guards aren’t too drastic, sa katunayan nga nandodoon lang sila once in a blue moon eh.

Nakapunta na kasi ako doon, and in fact hinabol nila ako kaya kung saan- saang lupalop na ako ng mundo nakarating. Nagnakaw kasi ako ng rosas noon, dahil sa nabighani ako sa ganda, kaya ganon’ ang nangyari. Buti nga’t tinatanan nila ako sa paghabol, kinagabihan. Tsk.

Nang makalabas ay agad akong sumakay sa nakaparadang bisekleta ko. Ito ang palagi kong ginagawa tuwing ayaw kong pumasok, they won’t noticed me anyway. But they will going to miss me, miss to bully.

Lumiko ako ng daan patungo sa Forest Manor habang masayang inililibot ang aking mata sa buong paligid, a relaxing place but only few can discover. Only like me.

Bigla naman akong napalingon sa puno sa aking gilid nang makarinig ng kaluskos mula roon at ang paglagaslas ng mga dahon, it was the same strange feeling that I felt when I was in the library like someone is watching me. My God! May nagpapa- salvage ba saakin? I shooked my head at nagpatuloy sa pagpedal. I should just ignored it.

Nang makarating sa aking destinasyon ay kaagad akong bumaba sa aking bisikleta. I grabbed my basket and I walked straigthly to the Manor. Im not afraid, though I can’t see the guards, probably they were also too lazy to do their duty.

“Such a marvelous flowers.” Masayang wika ko habang pumipitas ng chocolate cosmos, its a bloodshot color flower, it’s so enchanting. Lahat ng varieties ng mga bulaklak kasi ay nandito na, and all arranged according to their colors and classes.

Mayroon ring Juliet Rose rito pero dahil sa sobrang expensives ng mga ito kaya nasa electric center sila, na kung saan kapag ginalaw mo sila mako-kuryente ka. Wala ka na ngang nakuha, toasted ka pa.

I tried to control myself from stealing all the flowers yet I can’t helped it. Kaya kung saan- saan ko na nailagay ang mga bulaklak, but I did try to keep it fresh.

Bigla akong bumaling sasaakahuyan nang makarinig na naman ng kaluskos mula rito. This is really getting so strange. I stared at the forest for awhile, observing if there’s an eyes watching over me.

Nang mapansing walang kakaiba mula rito ay bumalik ulit ako sa pagpipitas. Probably, it was just the whirls of the winds.

Tumalikod na lamang ako rito para hindi ako mabahala sa pwedeng lumabas doon. I sat down and I picked a prickly rose, I hummed so I can just ignored my unstable feeling.

But the surrounding went silently damn quiet when someone touches my shoulder, I couldn't even barely breathe. Someone is on my back. “Uh—”