FAIRYTALE ✔️: | ONCE UPON A FLOWER THIEF | (THIEF SERIES #1)

CHAPTER 5

__👑__

‘The First Call’

Gaea Evergreen

Hanggang hapon akong nagtratrabaho ng walang pahinga, pero hindi naman nararamdaman ng aking katawan ang kapaguran kasi tuloy- tuloy naman ang aking trabaho sa Greenhouse. Tsaka, nakakagaan sa pakiramdam, lalo pa’t mahal ko ang aking trabaho, kaya bukal saakin.

Napatingin ako sa gitnang daan ng greenhouse nang makarinig ng mga yabag mula rito. I closed my book and bowed my head, because of the Prince appearance.

“Magandang gabi po, Prinsepe.” Magalang kong bati. Yeah! Gabi na, hindi nga lang masyadong malalim kasi may iilang kahel na ulap pa sa langit.

“I’ve see you’re working so hard.” Hindi ko maiwasang hindi mapanganga dahil sa klase ng kanyang pananalita at pakikitungo, ibang- iba sya ’pag sa skwelahan pero ‘pag dito, ang gaan ng boses nya. Pero di nya ko maloloko, magaspang at mapaglaro parin ang ugali nya, at hanggang ngayon magnanakaw parin sya. Hmp!

“Yeah..”

“What brought you here, by the way?” Pormal kong tanong sakanya. “Madame Superior, wants a time with you.” Kaya kaagad na napakunot ang aking noo. Ano na naman kayang sasabihin nya saakin. Bakit kasi hindi nalang sya ang pumunta rito? Ang layo kaya ng opisina nya mula sa greenhouse, tsaka pineperwisyo nya pa ang prinsepe. Tsk.

Magkasabay kaming naglakad papalabas sa greenhouse habang lumilipad parin ang aking isipan, sa kung saan. Bakit kasi di nalang yung spokesperson nya ang ipadala nya tutal bagot na bagot rin lang syang magsalita, at bagot rin akong maglakad para patas diba?

“You’re quiet.” Untag ng Prinsepe kaya ako’y napailing at napabalik sa ulirat. “Medyo lang po.”

“Don’t call me ‘Po’, I feel like I’m too old. Just call me on my name.” Saad nito kaya ako’y napatingin sakanya ng wala sa oras.  Aba! Pa- humble ang lelong nyo!

“Pag- iisipan ko po!” Pang- iinis ko sakanya ng idiin ko ang huli kong binanggit, napansin ko ang pag- iba ng timpla ng kanyang mukha kasabay ng pagsama ng tingin nito saakin. Pero binawela ko lang iyon.

Prinsepe siya, kaya dapat marunong siyang gumalang. Pero siya naman ang hindi kagalang- galang. Hihi.

Nang tuluyang makarating sa opisina ni Madame S, ay kumatok muna ng tatlong beses ang Prinsepe bago buksan ang pinto. Dahilan para bumungad ang napakaliwanag at nakakasilaw na mga makikinang na bagay sa loob ng kanyang napaka- engradeng opisina.

Napatigil sa pagsusulat si Madame S ng mapansin ang pagpasok namin sa loob ng kanyang opisina. Inayos nito ang kanyang salamin habang kami’y kanyang pinagmamasdan.

“Ano po pala ang sasabihin nyo, at ako’y inyong pintawag?” Puno ng respetong tanong ko sakanya.

“I would like you to come with me tomorrow.” Sagot nito habang inaayos nya ang mga papeles. And here we go again, another thrilling mystery, na palaging nagpapakunot ng aking noo. Tatanda ako ng maaga dahil sakanya eh.

“Saan naman p—”

“You can go now.”

What?