FAIRYTALE ✔️: | ONCE UPON A FLOWER THIEF | (THIEF SERIES #1)

CHAPTER 4

__👑__

‘Fell on his trap’

Gaea Evergreen

I looked intently at the castle, like I was going to miss something so spectacular if I blinked a bit. We were riding in a carriage, habang kami’y dumadaan sa isang malaking bridge na gawa sa matibay na semento patungo sa Palasyo ng Perses.

Wala narin akong pake kung nakatingin man saakin si Madame S. Minsan ko lang makita sa malapitan ang napakalaking palasyo ng aming bayan.

Dumaan ang aming karwahe sa napakalaking gate ng Palasyo na binuksan ng iniiwasan ko noong mga kawal. Ngayon lamang ako makakapasok rito, na walang sumisita at humahabol saakin. Maliban noong natulog ako rito, hindi naman ako pumasok eh, lumabas ako noon. And I didn't sight the whole castle because I was hurrying that time.

“We’ve arrived.” Saad ni Ytrrio.

I let out a deep sighed while staring at the big front door. Makakapasok narin ako sa isang lugar na gusto kong puntahan. Mabibigat na mga hakbang ang aking iginawad habang papasok kami sa Front door. Kahit saan ka tumingin o kahit hindi ka tumitingin ay mase- sense mo ang karangyaan na bumubuklod sa Palasyo.

“Be at home.” Nakangiting saad ni Madame S, dahilan para ako’y ngumiti ng pilit. “Nandirito lang po ako para magtrabaho.” Pa- humble kong saad, na totoo naman. At hindi naman ako titira rito habang buhay.

“Saan niyo nga pala po dinala ang kapatid ko, Madame Superior?” tanong ko sakanya. Bago kasi ako umalis sa bahay, may dumating na isang doktor, hindi pa sana sasama ang aking kapatid kung hindi lang ako gumawa ng alibi. I’m a pretty much a liar. Hihi. At ayun nawala na sila hindi ko alam kung saan dinala ng doctor yung kapatid ko.

“To the luxurious infirmary at the side of the village.” Sagot nya kaya hindi ko maiwasang mapanganga. “It’s 70 miles away from here!” Gulat kong saad. Sobra- sobrang sakripisyo pala ang gagawin naming dalawa. We’re too far away from each other.

“You’re stupid in measuring, but you’ll get a chance to visit him, after saturday.”

Means every sunday? That’s four days from now. Pero ano daw? Stupid in measuring? Hah! Porket hindi ako lakwatchera katulad niya? Pss.

“Welcome, Madame Superior and Mi Lady.” Bati ng isang kawal nang kami’y pumasok sa pintuan. Ngumiti ako sakanya para suklian ang pagbati niya. I turned my gazes to the whole castle, and as I saw it, everything just so perfectly alluring.

Ang ganda! Pvta!

Lahat ng pwede mong pangarapin ay nandito na. Ganito pala ang pakiramdam pag nasa isang palasyo ka. I feel special and beautiful. Kahit yata saan ka tumingin puros mga kumikinang na bagay ang iyong makikita na gawa sa totoong mga diyamante at ginto.

“Welcome, Superior.” Bati ng Prinsepe nang ito’y bigla na lamang lumitaw sa aming harapan. He’s wearing a prince attire, na noon ko lang nakita. Tuwing papasok kasi sya sa school, palagi nyang ginagamit ang school uniform kaya hindi ko sya nakikitang maging ganito ka- elegante. He bowed to the Superior, as well as her.

He’s wearing a decent and formal, autumn- colored cloak- cape, habang ang damit pang- itaas nito ay puting polo na pinatungan ng sleeveless autumn cloth na pang- prinsepe, I just dont know what’s the name, Im not a royal material. Habang ang pang- ibaba nito ay autumn slack habang nakasuot sya ng may kataasan brown boots. So autumnly outfit.

“Can you escort Ms. Evergreen to her quarter?” Magalang na utos ni Madame S kay Prinsepe.

“My pleasure.”