FAIRYTALE ✔️: | ONCE UPON A FLOWER THIEF | (THIEF SERIES #1)

CHAPTER 22

__👑__

The Doubled Faces

Third Person

Matapos ang aksidente sa palasyo ng Perses, ay naging mas mapag- bantay at seguridad ang lugar. Ilang araw narin ang nakakaraan ng matapos ito, at sa awa ng bathala ay hindi sumakabilang buhay ang Hari na ikinatuwa ng lahat ng mga tao.

Nu’ng gabi ring iyon ay minabuting lumisan ni Gaea sa palasyo at napagdesisyunang kunin ang kaniyang kapatid sa pagamutan kahit na umaga na siyang nakarating ro’n. Sapilitan niya itong kinuha kahit na ayaw nang mga mediko.

Habang kinaumagahan nu’n ay umiba na ang pakikitungo ng Prinsepe sa ibang mga tao. Naging seryoso at nanlamig ito sakanila. Sabihin na lang natin na parang bumalik siya sa dating siya, matapos ang usapan nila ni Gaea.

Pero kailanman ay hindi sumagi sa kaniyang isipan na ipakulong si Gaea o ipaalam sa kung sino na siya ang gumawa ng krimen, kasi nakaligtas naman ang hari at may rason naman siya.

“No! Don‘t ever step on that greenhouse! Ever!” Malakas na sigaw ng prinsepe sa isang lalaki.

“Pero prinsepe, kailangan namin ang mga halamang iyon para sa gaganaping pagdiriwang sa bayan.” Nagpupumilit na atungal ng lalaki habang sinasabayan ang mabilis na paghakbang ng Prinsepe.

“Didn’t I made myself clear?! I don‘t care if you need it so bad. You can collect all the flowers in all manors. Just don’t ever go to that greenhouse! Are we clear?!” Inis na inis nitong wika. Yan, ang palagi niyang tono kapag nakikipag- usap siya sa kung sino- sino. Para bang naghahanap siya ng away, kaya nga sa tuwing dadaan siya ay tila nabatukang pagong ang mga taong nadaraanan niya dahil sa takot nilang mabigwasan.

“Oho, Prinsepe..”

Napailing ang Prinsepe ng tuluyang siyang tantanan ng lalaking iyon. Bukas kasi ay may gaganaping pagdiriwang sa bayan ng Perses at siya ang naatasang humawak muna sa Palasyo dahil sa nagpapagaling pa ang kaniyang ama. Kaya siya ang kinukulit ng tao para payagan silang kumuha ng mga halaman na saklaw ng kaharian.

Leeches..

“Oy! Kuya, parang ang init ng ulo mo ah!” Biglang litaw ni Chisse sa kung saan. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari sa Prinsepe dahil hindi naman siya nag- kwekwento rito.

Pero hindi umimik ang prinsepe at pinagpatuloy ang paglalakad. “Ang weird niyo ah! Ikaw nanlalamig ka at nagiging snobber tapos si Baby naman nawawala. Anyare ba sa inyo?” Naguguluhang tanong niya na naging dahilan para mapatigil sa paghakbang ang Prinsepe.

“First, don’t call her your baby, because she’s not your daughter or your lover. Second, I don’t care.” Mariing wika nito at humakbang muli.

“Anggulo mo! Makaalis na nga! Hahanapin ko pa yung baby ko!” Nang- aasar nitong paalam. Napahagikgik siya ng kaunti ng umigting ang panga ng Prinsepe.

Nagseselos ’to panigurado.

Napagpasyang umalis na si Chisse para hanapin nga ang nawawala niyang Baby.

Sa ibang dako ng bayan naman ay nakatanaw lamang si Gaea mula sa malayo sa kanilang balkonahe, iniisip ang mga nagawa niyang kasalanan. At hindi rin mawala- wala sa isip niya ang inamin ng Prinsepe sakaniya. Hindi niya kasi lubos akalain na may nararamdaman pala ang prinsepe para sa kaniya.

Gustong- gusto man niyang umamin ay ’di na niya nagawa dahil sa may kung anong pumipigil sakaniya.

“Please.. don’t leave me..”