ΕΚΠΑΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΈΝΑΝ ΒΆΡΒΑΡΟ

10

Μάθημα ζήλειας

.

. Νωρίς το πρωινό η πόρτα χτύπησε εκκωφαντικά, κάνοντας τον Τζέιμς να την ανοίξει με μη καλές διαθέσεις, αρπάζοντας με μιας τον άντρα που την χτυπούσε από τον γιακά.
<< Τι ανάθεμα νομίζεις πως κάνεις τόσο πρωί στην πόρτα μου;
<< Κύριε είναι ο χορός των βαρβάρων απόψε όλο το χωριό νομίζει πως το ξεχάσατε.
Το είχε όντως ξεχάσει..το μόνο που θυμόταν ήταν ότι ο ουρανός ήταν μπλε ,και τα σύννεφα γκρίζα.
Μορφαζοντας απέναντι από τον βοηθό του ,έκανε ένα απαλό νεύμα καθώς έκλεινε την πόρτα πίσω του .
<< Πάμε μικρέ...

Ανοίγοντας το παραθύρι της καλύβας παρατήρησε τον κόσμο να τρέχει γεμάτος ευτυχία προς μια κατεύθυνση που η Ασία δεν γνώριζε,όταν ένα νεαρό παλικάρι στηρίχτηκε επάνω από το παραθύρι τρομάζοντας την.
<< Έλα στον χώρο μαζί μου απόψε δεν έχω καμία να με συνοδεύσει.
Τα φρύδια της έσμιξαν παρατηρώντας τον νεαρό με τα κόκκινα μαλλιά.
Ίσως ήταν η ευκαιρία της να κερδίσει τους Βίκινγκς της περιοχής και να ολοκληρώσει το όνειρο της.
Χαμογελώντας του γεμάτη ευτυχία που κάποιος της έδειχνε εμπιστοσύνη και της απευθυνόταν,δέχτηκε αμέσως την πρόταση,με την ευτυχές σκέψη πως θα έβλεπε και έναν νέο χώρο τον οποίο δεν γνώριζε.

.. Νωρίς το βραδινό φόρεσε ένα απλό μαύρο φόρεμα με ένα κόκκινο τριαντάφυλλο ραμμένο επάνω του , κοιτάζοντας τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Που να ήταν ο αρχηγός άραγε τέτοια ώρα; Έπρεπε να τον ειδοποιήσει τουλάχιστον το που θα ήταν,εκείνος την φιλοξενούσε τόσο καιρό,είχε δικαίωμα να γνωρίζει.
Θα του άφηνε κάποιο σημείωμα εάν γνωριζε το πώς μπορούσε να διαβάσει...όμως εκείνος δεν γνώριζε..
Ανοίγοντας την πόρτα της καλύβας πάτησε στο παγωμένο έδαφος, παρατηρώντας το νεαρό παλικάρι να την πλησιάζει.
<< Έτοιμη δασκάλα;
<< Φυσικά πάμε;

Με τα μαλλιά του τραβηγμένα προς τα πίσω και μια απλή λευκή πουκαμισα να πέφτει επάνω του ,έσφιξε μέσα από τα χέρια του ένα κατακόκκινο Ρόδο, παίρνοντας τον δρόμο προς την καλύβα του.
Ήταν καιρός να γνωρίσει το χωριό του,να δοκιμάσει τις τροφές τους και να της δείξεις από τους αγνώστους χορούς τους,να της δώσει αυτό το όμορφο τριαντάφυλλο..
Προχωρούσε τόσο βιαστικά που άθελά του αντικρισε κάτι το οποίο τον μπέρδεψε,κάτι το οποίο δεν μπορούσε να είναι αληθινό.
Κρύβοντας το άνθος πίσω από την πλάτη του , σταμάτησε με τα φρύδια του ανήσυχα, παρατηρώντας την να σταματάει εξίσου μπροστά του με την συντροφιά ενός νεαρού.
<< Ώστε εδώ είστε αρχηγε μου!!σας έψαχνα ,ήθελα να σας πω να μην με περιμένετε,θα πάω στον χορο του χωριού με τον Έρικ!!
Το τριαντάφυλλο στο πίσω μέρος των χεριών του έγινε χίλια μικροσκοπικά κομμάτια μέσα από τα χέρια του.
Η έκφραση του θυμιζε άψυχη.
<< εσύ που πήγαινες αρχηγέ;
<< Σε μια δουλειά..
Τραβώντας απότομα τα μάτια του από πάνω της την προσπέρασε χτυπώντας απαλά το μπράτσο του στον ώμο της καθώς την άφηνε πίσω του .
Δεν γνώριζε το γιατί η καρδιά της είχε μουδιάσει τόσο έντονα.
<< Πάμε δασκάλα;
Κινώντας το κεφάλι της καταφατικά βρέθηκε μία ώρα αργότερα να κάθεται σε ένα ολοστρόγγυλο τραπέζι σε ένα καπηλειό και να ακούει δυνατές φωνές αντρών που ούρλιαζαν.
Ήταν τόσο βαρετά τελικά,και δεν έβρισκε πουθενά την αξία.
Τότε στα ξαφνικά τα χέρια του Ερικ την τράβηξαν προς θα πάνω .
≤< καιρός για χορό..
Χαμογελώντας βεβιασμένα, προσπάθησε να εισχωρήσει σε έναν ξένο Ρυθμό για τα δικά της έθιμα.