ΕΚΠΑΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΈΝΑΝ ΒΆΡΒΑΡΟ

42

Τα μάτια της συνάντησαν τα δικά του, παρατηρώντας πως μέσα από εκείνο το ανεξήγητο μαύρο του καθιερωμένου θυμού,πλέον υπήρχε ένα πολύ έντονο καφέ που άρμοζε στον κρυμμένο από σύννεφα ήλιο.

<< Δεν σου έχουν μάθει να μην τριγυρνάς μοναχή ανάμεσα από το δάσος;
Η αναπνοή της έγινε γρήγορη.
<< Γιατί; Τι θα μπορούσε να μου συμβεί;
<< Ο κακός ο λύκος μάτια μου πάντοτε παραμονεύει.

<< Κι υποτίθεται αυτό θα έπρεπε να με τρομάξει;
Κάτι μέσα στο βλέμμα του,της έλεγε ναι αυτό θα έπρεπε να σε τρομάξει,όμως η ίδια είχε συγκεκριμένα πράγματα που μπορούσε να αφήσει να την τρομάξουν και σε αυτά δεν είναι, μήτε θα ήταν ποτέ του.

<< Στην πραγματικότητα,εγώ νιώθω πιο επικίνδυνη από τον λύκο..
Τα φρύδια του έσμιξαν όμως δεν πρόλαβε να αναρωτηθεί,η Ασία είχε κατανοήσει πως δεν είχε ρίξει όλο του το βάρος επάνω της, γι'αυτό και αρπάζοντας την ευκαιρία,τον έπιασε σφιχτά από τους ώμους και τον πέταξε από πάνω της ,στο διπλανό έδαφος, σηκώνοντας το κορμί της και το μαχαίρι της .

<< Χα! Την επόμενη προσπάθησε περισσοτερο, διότι αυτή την στιγμή η Αγγλίδα δασκάλα σε άφησε άοπλο.
Τα μάτια τους συναντήθηκαν,κι ένταση μεταξύ τους έγινε μεγαλύτερη,ήταν ριγμένος ανάσκελα,με τα πόδια του ανοιχτά και τις άμυνες του ριγμένες στο έδαφος.
Ναι ίσως και να τον είχε αφήσει άοπλο,όμως όχι απαραίτητα αδύναμο.

Χαμογελώντας της πονηρά,έσμιξε με Πανουργία τα πυκνά του φρύδια,και ξεκίνησε να αναπνέει γρήγορα θαρρείς και δεν υπήρχε οξυγόνο μέσα του,θαρρείς και στ αλήθεια πέθαινε.
Κάτι που την ανάγκασε να πλησιάσει γεμάτη άγνοια, παρατηρώντας σοκαρισμένη την αμέσως επόμενη στιγμή με μια απότομη κίνηση χεριών ποδιών,το ψηλό γεροδεμένο του κορμί να στέκεται μπροστά από το δικό της , τραβώντας το δικό του μαχαίρι.

<< Θέλεις να παλέψεις μαζί μου; Καλώς.
Κάνοντας πρώτος ένα βήμα μακριά της ,την έδειξε με ένα νεύμα του κεφαλιού του.
<<  Είμαι κακος αντίπαλος, πρόσεχε πόσο κοντά σου θα με έχεις και το ποσό μακριά σου θα με κρατάς.
Τα χείλη της άνοιξαν.
<< Κι εσύ πρόσεχε αρχηγέ, μπορεί να μεγάλωσα στην Αγγλία,αλλά κάτι μέσα μου σίγουρα είναι αρκετά βαρβαρικο.
Τα φρύδια του έσμιξαν, ακριβώς όπως και τα δικά της.
Γιατί το είχε πει αυτό άραγε; Δεν μπορεί να ήταν έγκυος, ίσως όλα αυτά να ήταν απλές συμπτώσεις όμως κάτι μέσα στη καρδιά της χτυπούσε ταυτόχρονα με εκείνο.