ΕΚΠΑΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΈΝΑΝ ΒΆΡΒΑΡΟ

26

Νωρίς το πρωινό καθόταν μοναχός μπροστά από το μεγάλο παράθυρο του αρχοντικού.παρατηρωντας την βροχή να καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής.
<< Τι δουλειά έχεις εσύ σε αυτό το πάτωμα βρωμερε ανθρωπάκο;
Η εκκωφαντικά τσιριχτή φωνή ,που σου προκαλούσε αηδία.
Ηχούσε βίαια πίσω του, θίγοντας μεγάλο μέρος του εαυτού του.
Έτσι γυρίζοντας να την κοιτάξει στα μάτια ακριβώς όπως θα κοιτούσε έναν ποταπό άντρα. Ύψωσε το φρύδι του ειρωνικά.
<< Εγώ είμαι ο βρωμερος ανθρωπάκος;
<< Πως τολμάς να ..
<< Σσσ άκουσε εδώ κυρά μου πως έχουν τα πράγματα.
Προσπερνώντας την . Άνοιξε με δύναμη την πόρτα που οδηγούσε στην έξοδο φανερώνοντας έναν άντρα ,ο οποίος με ταπεινό βλέμμα εισχώρησε μέσα στο σπιτικό κρατώντας στα χέρια του ένα μικροσκοπικό μπαούλο.
<< Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Κάνοντας νόημα με τα μάτια του στον άντρα,εκείνος άνοιξε το μπαούλο εμφανίζοντας μέσα από αυτό πουγκια γεμάτα χρυσάφι.
Το στόμα της άνοιξε διάπλατα, μαγεμένη από την εικόνα μπρος της.
<< Σου αρέσει; Ξέρεις σε ποιον ανήκει αυτός ο χρυσός; Ωωω μα φυσικά στον βρωμερό άντρα..
Αρπάζοντας ένα πουγκί γεμάτο χρήματα,το έκλεισε σφιχτά μέσα από την γροθιά του .. πετώντας το απότομα πάνω από το στήθος της.
<< Πόσα θέλεις για να αγοράσω τον εαυτό μου ε ; Πόσα είναι η τιμή σου ;
Ρίχνοντας της ένα ακόμα πουγκι,την παρατηρούσε σοκαρισμένη να παίρνει βαθιές αναπνοές.
<< Τι νομίζεις πως κάνεις;
<≤ αφότου είσαι τόσο φτηνή,κι αφότου τα παζάρια σου είναι εξίσου φτηνά,πάρε σου δίνω κάτι παραπάνω..
Ρίχνοντας της το μπαούλο μπροστά από τα πόδια, σήκωσε τον δείκτη του χεριού του μπροστά της.
<< Για σένα δεν υπήρξα ποτέ σε αυτό το σπίτι, νόμιμα αγόρασα την Ελευθερία μου !!
<< Πω πως ,δη δηλαδή.
Χτυπώντας φιλικά τον ώμο του βοηθού του.γυρισε στην μεριά της φανερά εξοργισμένος.
<< Δεν γύρισα να απαντήσω για το ποιος είμαι,γύρισα μονάχα για να σου πω μια και μόνο λέξη ,άφησε την ήσυχη, ειδάλλως όσο χρυσάφι αρπαξες,θα το κάνω κάρβουνο,και από εδώ και πέρα θα κολυμπάς στο τζάκι..έγινα κατανοητός;
Είχε χάσει το χρώμα της σε βαθμό που κοντευε μαζι με αυτό να την εγκαταλείψουν κι αισθήσεις της.
Άκουσε μονάχα την πόρτα να κλεινει μένοντας μοναχή με τον πολυαγαπημένο της χρυσό.
Όταν η Ασία κατέβηκε την σκάλα παρατηρώντας την σκηνή απέναντι της να την τρυπάει σαν προδοσία στην καρδιά.
Τόσο χρυσάφι,κι εκείνη το αγκαλιαζε σαν ψυχικά άρρωστη που λάτρευε μονάχα ότι γυαλιζε.
Κατεβαίνοντας ολόκληρα τα σκαλοπάτια. Της άρπαξε το μπράτσο φτύνοντας την μέσα στο πρόσωπο.
<< ΓΙΑΤΊ ΤΑ ΠΉΡΕΣ? ΠΩΣ ΤΟΛΜΗΣΕΣ ΝΑ ΠΆΡΕΙΣ ΧΡΉΜΑΤΑ ΑΠΟ ΕΚΕΊΝΟΝ..ΦΕΡΤΑ ΕΔΩ ...
αρχίζοντας μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα παράνοιας,να μαζεύει μέσα από το μπαούλο το χρυσάφι,και να παλεύει με τα χέρια της μητριάς που προσπαθούσαν να την σταματήσουν. Κατάφερε στο τέλος να ανοίξει την σκληρή πόρτα και καθώς η πλάτη του ήταν στο οπτικό της πεδίο,να ρίξει το χρυσάφι στον δρόμο , δημιουργώντας έναν εκκωφαντικό ήχο.
Γεμάτος περιέργεια,γύρισε να προσέξει το συμβάν,όταν εκείνο τον βρήκε γεμάτο έκπληξη. Τα φλογερά του μάτια , χαράχτηκαν επάνω της σαν βέλη.
<< ΠΑΡΕ ΤΑ ΧΡΉΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΦΎΓΕ Τ ΑΚΟΥΣ? ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΎ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΉΤΑΝ ΑΥΤΌ.
Αυτό που την ξαφνιασε περισσότερο. Ήταν το παράξενο εκείνο χαμόγελο. Που αστραψε παρατηρώντας την χαμένος.
<< Κύριε ; Αυτή η γυναίκα πέταξε το χρυσάφι.. να;
Το χέρι του Τζέιμς άρπαξε τον ώμο του μικρού του βοηθού, συνεχίζοντας να την κοιτάζει με ένταση.
<< Μου την δίνει αυτή η γυναίκα !!
<< Κύριε ο χρυσός;
<< Δεν είναι όμορφη;
Ο βοηθός έδειξε να το σκέφτεται αρκετά λεπτά, ώσπου το χέρι του Τζέιμς του έδωσε ένα ελαφρύ χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
<< Την βλέπεις εκείνη εκεί πέρα; Είναι δική μου ,ξανά κοίταξε την έτσι και θα σε κάνω παρελθόν.
<< Μα μα μάλιστα κύριε εγώ δεν εγώ δηλαδή.
Ρίχνοντας του μια λοξή ματιά ,γυρισε ξανά στο μέρος της κλείνοντας της το μάτι με μια έκφραση απορίας.
<< ΜΑΖΕΨΕ ΤΑ ,ΔΕΝ ΤΑ ΘΈΛΩ ΑΚΟΥΣ?
η μητριά της όμως που πενθούσε για τα χρήματα της ,έπεσε στο έδαφος μαζεύοντας σαν σκυλί που μαρτυρούσε για ελάχιστη τροφή.
Δεν ήταν ειδικός στα συναισθήματα,όμως μπορούσε να αντιληφθεί πως στο πρόσωπο της Ασίας υπήρχε ντροπή. Κι όλη η ντροπη αυτή ήταν εξαιτίας της μητριάς της.
Πλησιάζοντας την σαν άνεμος που ήθελε να φέρει τα πάνω κάτω. Στάθηκε μπρος της . Παίρνοντας βαθιά ανάσα.
<< Δεν είναι για εσένα τα χρήματα,μήτε χρειάζεται να νιώθεις έτσι για αυτά . Κοίταξε Ασία..εσύ και εκείνη,δεν είστε καθόλου το ίδιο νόμισμα, δεν μπορείς να ρίχνεις το βάρος της δικής της συνείδησης για πάντοτε επάνω στους ώμους σου ,κάποια πράγματα αγοράζονται πολύ εύκολα ,δεν σε έβαλα όμως ποτέ μέσα σε αυτά,σήμερα το μόνο πράγμα για το οποίο πλήρωσα,ήταν η ελευθερία μου ώστε να μην μαθουν εκείνοι που με πούλησαν ότι υπάρχει πρόβλημα σε αυτή .. δεν έδωσα στιγμή τα χρήματα ώστε να νιώσεις εσύ ασχημα,δε θα σε βάλω ποτέ στο ίδιο δοχείο με το δικό της καλούπι..
Κάνοντας ένα βήμα μακριά της κοιτώντας την ακόμα .. της χαμογέλασε λοξά.
<< Σου είπα πόσο μου την δίνεις σήμερα;
<< Αξεστε.
Το γελακι της τον μάγεψε.
<< Ξινή.
Χαμηλώνοντας τα βλέφαρα του ,της γύρισε την πλάτη βηματιζοντας μακρυά της.
<< Κύριε; Γυρίζουμε πίσω στην πατρίδα;
Χτυπώντας φιλικά τον μικρό στην πλάτη συνέχισε να χαμογελάει.
<< Η δική μου πατρίδα στέκει ακριβώς πίσω μου ..πλέον είναι δύσκολο να την εγκαταλείψω κι ακόμα πιο δύσκολο να με εγκαταλείψει..
<< Δηλαδή εκείνο το κορίτσι και εσύ;
<< Εκείνο το κορίτσι μου πήρε το μυαλό και δεν γνωρίζω που θέλει να το πάρει ,της έδωσα τόσο εύκολα την συγκατάθεση που μήτε εκείνη το γνωρίζει.
<< Θα γίνει νύφη;
Σταματώντας να περπατάει γύρισε ελάχιστα το κεφάλι του προς τα πίσω παρατηρώντας την να τινάζει τα μακρυά ως την μέση μαλλιά της.
<< Μου έφερες αυτό που σου ζήτησα;
<< Είναι για απόψε κύριε;
<< πολλά ρωτάς μικρέ..
<< Ότι ζητήσατε το έχω καλά φυλαγμένο.
<< Έμαθες το μέρος;
<< Μάλιστα κύριε ,είναι το εξοχικό του κόμη μας ...
Τα σκούρα του μάτια αστραψαν καθώς κοιτούσαν μια τελευταία φορά προς τα πίσω.
<< Βάλε με στην λίστα.