ΕΚΠΑΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΈΝΑΝ ΒΆΡΒΑΡΟ

34

{τρεις μήνες αργότερα}

Κολλωντας την απότομα επάνω από το ξύλινο τοίχωμα της καμπίνας, τοποθέτησε το κορμί του ανάμεσα από τα βρεγμένα της πόδια, αναπνέοντας κοφτά.
<< Τα μαλλιά σου είναι τόσο....
Ανοίγοντας την παλάμη του επάνω από το βρεγμένο σμήνος των μαύρων μαλλιών της, σκοτείνιασε περισσοτερο.
<< εσύ είσαι τόσο...
<< Τζέιμς;
αγγίζοντας του το μάγουλο, προσπάθησε να αναπνεύσει.
<< Πιστεύεις ότι μας άκουσαν; Τους ξυπνήσαμε;
Το κεφάλι του κινήθηκε αργά και αρνητικά, παρατηρώντας την ίσια μέσα από τα μάτια με την γνωστή θυμηδία μέσα τους..

¶λιγα λεπτά νωρίτερα¶

Στεκόταν με το λεπτό μα συνάμα μακρύ χειμωνιάτικο φόρεμα,επάνω από το κατάστρωμα,τα πανιά θροιζαν πάνω από το κεφάλι της ,την ίδια στιγμή που το νερό χτυπούσε βαριά τα ισαλα του πλοίου.
Είχαν περάσει αρκετοί μήνες από την ημέρα που εγκατέλειψε την πατρίδα της για μια άλλη,κι όμως δεν ήταν η πρώτη φορά που συνέβαινε αυτό.
Χαμογελώντας άχνα στην σκέψη, αγκάλιασε τον ίδιο της τον εαυτό,αναστεναζοντας ανακουφισμένη.
Η μητριά της δεν ήταν ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου, παρόλαυτα αυτά ήταν ακόμη χαραγμένη στο μυαλό ,και στην έννοια της .
<< Θα τα καταφέρει, πάντοτε αυτό πράττει εξάλλου.

Δεν μπορούσε να διαγράψει τόσο εύκολα από το μυαλό της το γεγονός ότι είχε πάρει τον άνθρωπο που αγαπούσε για σκλάβο της ,όπως της είχε πει όμως κι ο Τζέιμς,όταν είσαι μακριά μάθε να συγχωρείς,όταν φτάνεις κοντά , μάθε να θυμάσαι,έτσι η Ασία τόσο μακριά που είχε καταφέρει να φτάσει, το μοναδικό πράγμα που μπορούσε να κάνει,ήταν να την συγχωρέσει.

<<Βγήκα από το αμπάρι με την ελπίδα να αντικρίσω την ομορφιά του φεγγαριού,κι από την ώρα που πάτησα επάνω στο κατάστρωμα κάθομαι σιωπηλός σαν αγόρι που δεν έπραξε ποτέ του έρωτα,και σε κοιτάζω, τέτοιο σεβασμό στην ομορφιά,δεν έχω δώσει μήτε θα δώσω πουθενά αλλού, μπροστά σε εσένα διακρίνω ένα μεγάλο τίποτα χαραγμένο  στο φεγγάρι.

Στράφηκε ξαφνιασμένη προς το μέρος του, προσπαθώντας να διακρίνει όλα όσα τα χείλη του είχαν ομολογήσει.
Κι όπως είχε φανταστεί,ήταν εκεί! Βαθιά μέσα στα μάτια του , υπήρχε ο μεγαλύτερος πόθος,κι ο μεγάλος θαυμασμός.
<< Ώστε με παρακολουθείς καθώς μιλάω στην θάλασσα;
<< Θα έπρεπε να την ζηλεύω;
Υψώνοντας το φρύδι του,έκανε ένα απότομο βήμα μπροστά της.