ΕΚΠΑΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΈΝΑΝ ΒΆΡΒΑΡΟ

48

{η επιστροφή του κακού}

Έχοντας μπει πρώτη μέσα από την καλύβα τον πρόσεξε να παίρνει μια βαθιά αναπνοή, ανοίγοντας ελάχιστα τα χέρια και τα χείλη, παρόλα αυτά η έκφραση και τα μάτια του κοίταζαν εκείνην σταθερά.
<< Κίνδυνος; Τζέιμς τι είναι αυτά που λες;
Εκείνος όμως δεν μιλούσε,συνέχισε να την κοιτάζει με μια απόλυτη ηρεμία στα μάτια, ώσπου αυτά άνοιξαν ακόμα περισσότερο..

{Σκανδιναβικό έδαφος, πλευρά Ινδιάνων}

                                 Τρεις ώρες νωρίτερα.

Κουβαλώντας τον άντρα με το καλυμμένο κεφάλι,τον πέταξαν με δύναμη στο έδαφος, ελευθερώνοντας τον με τα κοφτερά τους μαχαίρια.
<< Οι βάρβαροι έχουν γιορτή,δεν είχαμε νωρίτερα την ευκαιρία να σε ελευθερώσουμε.
Τα μάτια του ραταρ, κοίταξαν εξεταστικα τους υπόλοιπους ινδιάνους.
<< Κι αυτός ο άθλιος; είναι και αυτός στην γιορτή;
<< Μάλιστα! Μαζί με εκείνη την Αγγλίδα.
Τα κιτρινωπά δόντια του ραταρ δάγκωσαν άγρια τα χείλη του.
<≤ καιρός να δώσουμε σε αυτό το χωριό τον πόνο που του αξίζει, ετοίμασε τα τόξα!!
<< Μάλιστα κύριε.

Πέφτοντας επάνω από τα γόνατα του ,την άφησε να δει τον ραταρ οποίος στεκόταν ακριβώς πίσω του.
<< Τζ Τζέιμς; Σ σήκω τ τι συμβαίνει εδώ;
<< Δεν μπορεί να σου εξηγήσει αυτή την στιγμή ο καλός σου,εγώ όμως μπορώ.
Τραβώντας μια δυναμική κλωτσιά πάνω από την πλάτη του Τζέιμς,τον έριξε με το πρόσωπο μπροστά από τα πόδια της , αποκαλύπτοντας της τα δύο καρφωμένα τόξα πίσω του.
Το ουρλιαχτό της μπόρεσε να φτάσει ως τα αυτιά του όμως σιγά σιγά ξεκινούσε να χάνεται.
<< Σςςς μη κλαίς,δεν πρόκειται να σε ακούσει,και γνωρίζεις το γιατί; Μόλις του έδωσα ένα καλοπληρωμένο εισιτήριο για την κόλαση.
<< ΔΕΝ ΠΡΌΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΕΘΆΝΕΙ,ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΏΣΩ.
με τα μάτια της γεμάτα δάκρυα,έπεσε με όση δύναμη έκρυβε μεσα της καταπάνω στον άντρα προσπαθώντας να τον χτυπήσει, αυτό όμως είχε ως αποτέλεσμα,ο ραταρ να της δώσει ένα δυναμικό χαστούκι ρίχνοντας την δίπλα ακριβώς από τον άνθρωπο της.

Τα πρόσωπο τους ήταν τόσο κοντά και τόσο μακριά ταυτόχρονα,τα μάγουλα τους είχαν ακουμπήσει στην ξύλινη σανίδα της καλύβας,και τα μάτια τους κοίταζαν ο ένας τον άλλον.
<< Μη με αφήσεις ,δεν μπορώ να ζήσω δίχως εσένα ,μην με αφήσεις τώρα.
Τα χείλη του της χαμογέλασαν για ένα δευτερόλεπτο απαλά κι ύστερα τα δάχτυλα του ,με τον μεγαλύτερο κόπο, τρέμοντας ολόκληρος, κατάφερε να τα τοποθετήσει στο μάγουλο της.