ΕΚΠΑΙΔΕΎΟΝΤΑΣ ΈΝΑΝ ΒΆΡΒΑΡΟ

31

Τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα,δεν μπορούσε να πιστέψει τα όσα άκουγε,από την μια στιγμή βρισκόταν πίσω στην πατρίδα της ,και από την άλλη κλεισμένη μέσα στην αγκαλιά του, και ταυτόχρονα παγιδευμένη στη μέση του πουθενά, αιχμάλωτη, είτε οικειοθελώς δική του.
<<Πέρασαν πολλά χρόνια,στα οποία έμαθα να ζω με την δυστυχία μου,στα οποία εσύ......εσύ δεν ήσουν κοντά μου.
Σμίγοντας τα φρύδια του , τράβηξε το σεντόνι επάνω από το γυμνό του σώμα,και κάθισε στην άκρη του κρεβατιού με την πλάτη του στο οπτικό της πεδίο.
Ένας δυναμικός πόνος την βρήκε τότε,ένας πόνος ανάμεσα από το στήθος.
Οι βαθιές γραμμές, που μαρτυρούσαν βασανιστήρια πέρα κάθε λογικής, έφεραν παράφορα δάκρυα στον ορίζοντα των ματιών της.
<< Δεν είσαι ποτέ εκεί για εμένα , μοιάζεις με μια τρυφερή ανάμνηση,που θα έχω την πρώτη ημέρα, την δεύτερη θα περάσει,και την τρίτη θα χαθεί,σε ήθελα εκεί στα πιο δύσκολα πονοπατια της ζωής μου ,σε ήθελα εκεί όταν ένιωθα ευάλωτη απέναντι από τον φόβο, μπορώ μάλιστα να πω ότι αντιμετώπισα με μεγαλύτερη πυγμή το ταξίδι μου σε μια βάρβαρη περιοχή,από το πώς αντιμετώπισα την μοναξιά στην οποία αφεθηκα αργότερα.δεν μπορώ να σε κατηγορήσω,ακόμη και αν μου είπες να κλείσω τα μάτια σε αυτές τις πληγές,εγώ τα άφησα ανοιχτά.
Γυρίζοντας αργά το κεφάλι του προς το μέρος της ,την κοίταξε ίσα στα μάτια μορφαζοντας.
<< Περίμενες πως θα σε άφηνα με εκείνη την γυναίκα και εκείνον τον άντρα;
Η καρδιά της σφίχτηκε.
<< Συνήθως αυτό δεν κάνεις; Δεν με αφήνεις;
Ένα δάκρυ αστραψε μέσα απο τα μάτια του κάνοντας τον να σηκωθεί απότομα από το κρεβάτι.
<< είτε το θέλεις είτε όχι ,πλέον είσαι στο δικό μου πλοίο.
Σκουπίζοντας άγρια τα μάτια του,ξεκίνησε να ψάχνει τα ρούχα του ,όταν η φωνή της τον σταμάτησε με το παντελόνι στο χέρι.
<< Θέλω να ακούσω τον λόγο που εκείνη την ημέρα έμεινα κλεισμένη σε ένα καράβι,και ενώ το κλειδί ήταν στα χέρια σου,εσύ δεν μου άνοιξες την πόρτα.
Σκύβοντας το κεφάλι του θαρρείς και ήθελε να παραιτηθεί,την κοίταξε αργά μέσα από τα μάτια,με την ανάμνηση να του τσακίζει το βλέμμα.
<<Το κλειδί..
Ανοίγοντας την παλάμη του μπροστά της ,άφησε τα δάκρυα του να κυλήσουν.
<< Ήταν εδώ...
<< Το κρατούσα σφιχτά..
Κλείνοντας με δύναμη τα μάτια του, προσπάθησε να αναπνεύσει αργά,όμως ταυτόχρονα σταθερά.
<< Προτιμώ όμως να Με μισείς από το να σου πω την αλήθεια ,διότι η αλήθεια θα κάνει εμένα στα μάτια σου τον άνθρωπο που ήμουν πριν για εσένα, όμως εσένα θα σε κάνει δυστυχισμένη,και είτε το πιστεύεις είτε όχι ,εγώ δεν αντέχω να σε βλέπω έτσι.
Βάζοντας με απρόσεκτες κινήσεις το παντελόνι του, ένιωσε σαν δροσιά,μέσα στην καυτή του έρημο,τα δάχτυλα της να αγγίζουν τις βαθιές πληγές πάνω στο κορμί του.
<< Ποιος τα έκανε όλα αυτά ; Σε παρακαλώ εξήγησε μου γιατί ο άντρας που αγαπάω να μείνει μακριά μου για τόσο καιρό,πως έφτασε ένας αρχηγός βαρβάρων στα παζάρια των Άγγλων; Ποιος μπορεί να νικησε τον τζειμς μου;
Νιώθοντας ανατριχιλα κάτω από το  άγγιγμα της , στράφηκε απότομα προς το μέρος της , παρατηρώντας την με προσοχή στα μάτια.
<< Αρκετά μέτρα έξω από το χωριό μας , καραδοκεί ο εχθρός, υπήρξε αναγγελία πολέμου,στο επικίνδυνο νησί υπάρχουν παιδιά ,πολλά παιδιά,και αρκετές γυναίκες,ως αρχηγός έπρεπε να συμφωνήσω σε αυτή την μάχη και να δεχτώ πως τα παιδιά θα ήταν κοινός στόχος για τα τσεκούρια των αντρών.
Σοκαρισμένη έκανε ένα βήμα μακριά κρατώντας σφιχτά το στήθος της.
<< Κι εσύ αρνήθηκες..
Συμφωνώντας μαζί της με ένα καταφατικο νεύμα, κάλυψε εκείνος το κενό ανάμεσα τους.
<< Υπήρξε συνθήκη ειρήνης στην οποία εγώ έβγαινα από την μέση και ζούσαν οι υπόλοιποι.
Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα.
<< Όμως ο εχθρός μου δεν με ήθελε νεκρό.
Όταν πρόσεξε την φρίκη μέσα από τα μάτια της ,ήθελε όσο τίποτα να σταματήσει αυτό που της έκανε τώρα ,ομως της το χρωστούσε.
<<Έπρεπε να δεχτώ την φυλάκιση μου ,με αντάλλαγμα τις ζωές όλων όσων ζούσαν στο χωριό,για να το καταφέρω όμως αυτό,έπρεπε να προστατεύσω πρώτα την δική μου κληρονομιά,δεν μπορούσα να ρισκάρω την διαμονή σου στην Σκανδιναβία με εμένα στην φυλακή,εάν έκανες εμένα να σε καταλάβω δεν σημαινε ότι μπορούσες να το κάνεις σε όλους αυτό, ειδικότερα όταν η φυλή μου θα έφτανε σε κόντρα για τον νέο αρχηγό,έτσι ο άντρας που αγαπούσες κρατούσε το κλειδί όμως δεν σου άνοιξε την πόρτα .
Γεμάτη φρίκη,έπεσε πάνω από τα γυμνά της πόδια παρατηρώντας τον ανέκφραστη στα μάτια.
<< Σε...σε βα..
Παύοντας να μιλάει, σκούπισε τα μάτια της και ξάπλωσε στο έδαφος σα μικρό παιδί που μόλις είχαν πληγωθεί τα συναισθήματα του .
Και μόνο στην θέα τούτης της εικόνας, λύγισαν και τα δικά του γόνατα.
Δεν θα μπορούσε ποτέ να της πει το ποσό πόνο είχε νιώσει,το ποσο δύσκολα είχε περάσει,πλέον η Ασία γνώριζε την βάση της αλήθειας,την λεπτομέρεια δεν θα την χρειάζονταν ποτέ της.
Απλώνοντας το χέρι του, άγγιξε με απαλότητα τα μαύρα της μαλλιά, νιώθοντας τα μάτια του να κλαίνε από την επήρεια των συναισθημάτων του.
<< Όμορφη δασκάλα μου;
Εκείνη όμως δεν του απαντούσε.
<< Όμορφη δασκάλα μου;
<< Είμαι πολύ περήφανη για εσένα αρχηγέ.
Οι λέξεις της αν και γεμάτες αγάπη, είχαν καταφέρει να τρυπώσουν στην γωνία της καρδιάς του η οποία ήταν γεμάτη ενοχές.
** Θέλω να ακούσω τον λόγο που εκείνη την ημέρα έμεινα κλεισμένη σε ένα καράβι,και ενώ το κλειδί ήταν στα χέρια σου,εσύ δεν μου άνοιξες την πόρτα.
Τραβώντας την απότομα επάνω από την αγκαλιά του,την κράτησε σφιχτά κλεισμένη εκεί,ως ότου την άκουσε να κλαίει ξανά.
<< Σου έκαναν τόσο κακό και εγώ ήμουν μακριά σου..
<< Το μεγαλύτερο κακό που θα μπορούσαν να μου κάνουν,ήταν ότι αναγκάστηκα να είμαι αυτός που είχε το κλειδί,κι όμως δεν σου άνοιξε την πόρτα, πέρασε ένας χρόνος που αναρωτιομουν μήπως σου είχε κοπεί το οξυγόνο εκεί μέσα,ένας χρόνος που φοβόμουν μην σου είχε συμβεί το παραμικρό,όταν η μητέρα σου με έφερε στο κατώφλι σου , ένιωσα ντροπή, ντροπή που θα έπρεπε μετά από τέτοιο χωρισμό να το δεις αυτό,ντροπή που έπεσα τόσο χαμηλά με αποτέλεσμα να μη σε φτάνω.
<< Γιατί....γιατί το λες αυτό;
<< Διότι δεν γνώριζες τίποτα για εμένα ,μονάχα όσα σε άφησα να πιστεύεις,όταν με κοιταζες εβλεπα το μίσος μέσα στα μάτια σου ,ακόμη και να μην ήθελα να στο πράξω αυτο,με αυτό έζησες να πιστεύεις, οπότε εγώ έφταιγα αληθινά.