အရိပ္​အ​ေယာင္​ အရိပ်​အ​ယောင်

part - 26

မနက္​ ​ေလးနာရီသာ႐ွိ​ေသး​ေသာ္​လည္​း တနဂၤ​ေႏြ သည္​ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုမိုး​ေတြႏွင္​့ႀကိဳသည္​။

အကို႔လက္​​ေတြက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုတင္​း​ေန​ေအာင္​ဖက္​ထား၍ လူကမလႈပ္​သာ​ေသာ္​လည္​း အ​ေတြး​ေတြက​ေတာ့ လူးလြန္​႔လို႔...​။

​ေဝးရျပန္​ၿပီလားလို႔​ေျပာဖို႔လည္​း တကယ္​နီးခဲ့ဖူးသလားဆိုတာက စဥ္​းစားစရာ။ နည္​းနည္​း​ေတာ့ က​ေမာက္​ကမႏိုင္တာ​ေပါ့​ေလ။

အျပင္​မွာမိုး​ေတြကသည္​းသထက္​သည္​း...မိုးၿခိမ္​းသံ​ေတြနဲ႔ လွ်ပ္​စီး​ေတြကိုအ​ေဖာ္​ျပဳၿပီး အခ်ိန္​အခါမဟုတ္​ရြာတဲ့မိုး။

"ညီ...အ​ေစာႀကီးပဲ႐ွိ​ေသးတယ္​။ ႏိုး​ေနၿပီလား"

အကိုကနဖူး​ေပၚကဆံပင္​​ေတြကိုသပ္​တင္​​ေပးရင္​း​ေမးသည္​။

"ဆက္​အိပ္​ခ်င္​​ေသးတယ္​...။ မိုးသံကအရမ္​းဆူလြန္​းလို႔ အိပ္​မရ​ေတာ့ဘူး"

သက္​ျပင္​းခ်သံတစ္​ခ်က္​နဲ႔အတူပါလာ​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​့အ​ေျဖတြင္​ ​ေၾကာက္​ရြံ႕ျခင္​းတစ္​ခ်ိဳ႕ႀကီးစိုး​ေနသည္​။
မိုးရဲ႕အ​ေအးဓာတ္​သည္​ အခန္​းတြင္​းသို႔မဝင္​​ေရာက္​သည့္​တိုင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​​ေတြဘာ​ေၾကာင္​့​ေအးစက္​​ေနရပါသလဲ။ ကြၽန္​​ေတာ္​ဟာ ဘာလို႔တုန္​လႈပ္​​ေနရပါသလဲ။

"​ေကာ္​ဖီ​ေဖ်ာ္​​ေပးရမလား။ ဒါမွမဟုတ္​ စာအုပ္​ဖတ္​မလား ညီ။ ကိုယ္​ဘာလုပ္​​ေပးရမလဲ"

"ဟင္​့အင္​း...ကြၽန္​​ေတာ္​ဘာမွမလိုဘူး။"

ညီ​ေၾကာက္​​ေနတဲ့ဆံုးျဖတ္​ခ်က္​ကို ကြၽန္​​ေတာ္​ သိသည္​။
စိတၱဇဆန္​ဆန္​​ေတြးရင္​း မိုက္​႐ူးရဲဆန္​ခ်င္​လာတဲ့အခိုက္​အတန္​႔​ေ​တြသည္​ ညီ့ရဲ႕ ပါးခ်ိဳင္​့က​ေလး​ေအာက္​မွာက်ရံႈးခဲ့ရသည္​။
ဘာကိုျပံဳးရသလဲ ညီငယ္​...။

"ကြၽန္​​ေတာ္​​ ဘာႀကိဳက္​တယ္​ဆိုတာစဥ္​းစားမရလို႔။ အ​ေမရိကာႏို၊ ဂစ္​တာ၊ အျပာ​ေရာင္​၊ ပ်ားသံပုရာ၊ ဟန္​းခ်ိန္​းအ​ေသး​ေလး​ေတြ၊ မ်က္​ကပ္​မွန္​အျပာ​ေရာင္​၊ ဖိနပ္​အနက္​​ေရာင္​...အကုန္​အကို႔အႀကိဳက္​​ေတြမလို႔ ကြၽန္​​ေတာ္​ႀကိဳက္​ခဲ့တာ။ ကြၽန္​​ေတာ္​့စိတ္​နဲ႔သာဆို ကြၽန္​​ေတာ္​ဘာႀကိဳက္​လဲမသိဘူး။"