Hoofdstuk 2 ~ verliefd?

1K 57 6
                                    

Met een woedende klap sloeg ik mijn boek dicht. Ik was diep verontwaardigd en wilde het liefst mijn boek uit het raam smijten, en dat wil heel wat zeggen. Sirius, die nog steeds in hondengedaante was, keek verontwaardigd op. 'Sorry, Padfoot..' mompelde ik. Sirius keek me vragend aan. Net zoals James en Peter deden.

'Is er iets mis?' vroeg James. Ik knikte. 

'Ja er is iets mis.. moeten jullie horen..' Met tegenzin sloeg ik het boek weer open. 'In tegenstelling tot veel argumenten weten weerwolven wel degelijk wat ze doen op een avond als volle maan. Lang is er volgehouden dat weerwolven er niks aan kunnen doen, dat ze niet met opzet moorden en uitroeien. Maar dat is een leugen. Weerwolven doen het wel degelijk met opzet en vinden het dan ook leuk om te doen. Moorden is een lust voor dat soort. Daarom zijn er steeds meer mensen tegen het in dienst nemen van een weerwolf..' Ik zuchtte en sloeg het boek weer dicht. 'Nou daar gaan mijn dromen.. ik ben bang dat ik na Hogwarts dakloos ben omdat ik geen huur kan betalen.. vraag me maar niet op bruiloften, ik kan toch geen cadeau betalen..' Sirius legde troostend zijn kop weer op mijn knie. Dat hielp niet en ik kleurde nog roder, wat ik niet voor mogelijk had aanschouwd. 

'Je bent soms best een dramaqueen, Moony.. het komt wel goed.. en zo niet is er altijd wel plaats in huize Potter..' zei James en hij glimlachte. Ik mompelde iets, wat alleen Sirius kon verstaan. 

'Dramaqueen? Wat nou dramaqueen? Het is toch de waarheid?' Sirius had zich terug veranderd in een mens en haalde zijn hoofd van me af. Goddank.. James had een vreemde blik in zijn ogen terwijl hij naar Sirius keek. Ik keek ook naar Sirius en zag dat zijn gezicht rood was. Hierdoor begreep ik James zijn blik nog steeds niet echt. Waarom keek hij zo? 

'Is er iets?' vroeg ik daarom. 

'Oh nee hoor.. Padfoot? Kan ik je even spreken?' Sirius knikte traag en stond op. James stond ook op en verliet samen met hem de coupé. Peter grinnikte een beetje en ik staarde hem aan.

'Wat valt er te lachen?' 

'Het is gewoon.. Sirius probeert je te versieren..' bracht Peter met moeite uit omdat hij nog steeds lachte. Ik keek hem niet-begrijpend aan. Sirius? En mij versieren?

'Hij probeert.. wat?' Mijn stem klonk vreemd hoog, waardoor Peter nog harder begon te lachen. Ik merkte dat ik geïrriteerd begon te raken. 

'Heb je het zelf niet eens door? Heeft hij ooit wel eens zijn hondenkop op James' knie gelegd? Of op die van mij? Nee.. dat doet hij alleen bij jou.' Ik trok mijn wenkbrauwen op. Blijkbaar wist Peter niet heel goed wat de definitie van versieren was. 

'Hij legde zijn kop op mijn knie, ja.. dat kan ik niet ontkennen. Maar ik wil niet zeuren.. dat doet hij alleen maar omdat ik me slecht voel. En als hij me al probeerde te versieren, wat hij dus niet doet, zou hij dat in mensengedaante doen.' Peter schudde ongelovig zijn hoofd, alsof hij zich afvroeg hoe dom ik kon zijn. Blijkbaar heel dom, want ik begreep hem nog steeds niet. 

'Tenzij hij onzeker is en hij het minder raar vindt om het als hond te doen..' Ik staarde hem nog steeds niet-begrijpend aan en Peter besloot het erbij te laten. 'Oké, dan niet.. maar ik kom niet op jullie bruiloft..' Ik trok mijn wenkbrauwen op. Sinds wanneer zei Peter überhaupt zulke dingen?

'Whatever..' mompelde ik en ik keek naar de deur die langzaam openging. James stapte naar binnen en zei iets tegen Sirius. 

'Je moet echt met hem gaan praten.. zo kan het niet doorgaan!'

'Shut up, Prongs! Wat maakt het uit? Het wordt toch niks tussen ons! Hij is..' Hij?  Het wordt toch niks tussen ons? Wilde Sirius een relatie met een jongen? Ik keek lichtelijk teleurgesteld. Sirius stopte met praten en werd knalrood, Peter had een soort smalle grijns om zijn lippen, James wist niet wat hij doen moest en keek naar mij en ik maakte een vreemd soort kokhalzend geluid. 'Gaat het wel, Moony?' vroeg Sirius bezorgt. Ik schudde zijn hoofd, sprong op en rende naar het dichtstbijzijnde toilet. Ik hoorde voetstappen achter zich. Voor ik kon kijken wie het was gaf ik over in de wc-pot. Geweldig dit..

'Moony?' fluisterde Sirius. Hij liep dichter naar me toe en knielde naast me neer. Ik gaf opnieuw over en Sirius wreef onhandig over mijn rug. Oh god.. ik kon er even niet meer tegen. 'James is beter in dit soort dingen..' mompelde hij. Ik hoefde hem niet aan te kijken om te weten hoe rood Sirius' gezicht was. Ik veegde langs mijn mond en keek Sirius trillend aan. 

'Sirius? Ik.. Peter zei net iets en.. nou ja..' begon ik. Maar voor ik uit kon praten spuugde ik opnieuw in de wc-pot. 

'Je moet niet naar Wormtail luisteren..' mompelde Sirius. Ik voelde een vreemd soort teleurstelling door mijn lichaam trekken. Dus.. Sirius.. ik stopte met nadenken.

'Maar.. hij..' Ik stopte ook maar meteen met praten, als ik toch bezig was. Ik keek naar de grond en spoelde de wc door. Sirius stond op en trok me aan mijn hand omhoog. Hij staarde me lang aan, liet toen mijn hand los en wilde weglopen. 'En voor het eerst in mijn leven hoop ik dat Peter toch gelijk heeft..' mompelde ik. 

'Wat zei hij dan?' vroeg Sirius verbaasd.

'Laat ook maar.. het is niet belangrijk op dit moment..' Ik liep het toilet uit en liep terug naar de coupé. Ik wist niet helemaal zeker of Sirius me volgde. 

'Gaat het?' vroeg James bijna meteen toen ik de coupé binnenliep. Ik knikte en ging weer zitten. 'Waar is Padfoot?' Ik haalde mijn schouders op en keek naar de deur. 'Wormtail? Zou je hem even kunnen gaan zoeken?' Met tegenzin stond Peter op en liep hij weg. 'Oké.. er is iets met Sirius..' 

'Wat dan?' Eigenlijk was ik niet erg geïnteresseerd. Ik wist toch al dat hij verliefd was, voelde me misselijk en kon de problemen van Sirius niet bij mijn eigen probleem hebben. 

'Sirius.. is verliefd.. en diegene is één van zijn beste vrienden..' zei James. Ik keek hem niet-begrijpend aan. 

'Op wie dan?'

'Dat mag ik niet zeggen..' James rolde met zijn ogen. 'In ieder geval.. degene die hij leuk vindt.. vindt niet dat hij überhaupt een relatie krijgen kan..' Ik sperde mijn ogen open en James besefte te laat dat hij hij had gezegd. 

'Hij? Dus het is echt een hij?' Ik klonk verbaasd en staarde James aan. James zuchtte en knikte toen. 

'Ja.. hij.. zeg hem maar niet dat ik iets gezegd heb! Dan maakt hij me af..' James keek me lang aan. Ik schoof heen en weer met mijn voet. Ik voelde me onrustig en niet omdat ik net hoorde dat Sirius verliefd was op een jongen. Hoe egoïstisch ik mezelf ook vond moest ik toegeven dat ik alleen maar zenuwachtig was wegens de volle maan die aan zat te komen. Ik tikte met mijn voet tegen de grond. 'Moony?' vroeg James. 

'Wat? Wat is er?' Ik bewoog heen en weer op de bank. 

'Gaat het wel goed met je? Je zou uit je dak moeten gaan..' Ik schudde zijn hoofd, terwijl ik steeds zenuwachtiger heen en weer bewoog. James stond op en knielde voor hem neer. 'Ik wilde het je eigenlijk niet vertellen.. vanwege dat ik Sirius belooft heb om niks te zeggen.. maar ik wil je je beter laten voelen en ik denk dat ik dat op deze manier kan doen..' 

'Je kan het beter niet zeggen als je het aan Sirius belooft hebt. Je weet hoe hij is en als hij erachter komt dat je het wel gezegd hebt..' James schudde zijn hoofd. 

'Hij komt er niet achter als jij niet verteld dat ik het tegen je gezegd heb. Kom op, Moony! Geef toe dat je het horen wil. Ook al is het een geheim en heb je op dit moment al genoeg aan je hoofd. Je bent vreselijk nieuwsgierig naar de jongen die Sirius leuk vindt, heb ik dat goed?' Ik knikte kort. Natuurlijk was ik nieuwsgierig. 'Aan wie zou je denken als ik je zou vertellen dat Sirius verliefd is op iemand die zichzelf niet echt waardeert.. die denkt dat hij geen relatie kan hebben omdat hij iedere volle maan verandert?' Ik staarde hem perplex aan. Ik begreep best waar James op doelde. Ik snapte best waar, of eerder over wie, James het had. Ik was niet achterlijk. Ik durfde het alleen niet te geloven, bang dat het niet waar was en ik mezelf verschut zou zetten. Bang dat James een grap maakte. 

'Dus.. je bedoeld.. Sirius is..' Het kwam lastig uit mijn mond en ik slikte een keer. 'Sirius Orion Black.. Padfoot.. de meisjesversierder.. is verliefd op mij?' Ik staarde hem niet-begrijpend aan. Ik kon het niet geloven. Met geen mogelijkheid. Sirius had al met zoveel meisjes gezoend dat ik onderhand de tel kwijt was geraakt, en daarbij ook de hoop, en nu probeerde James me op een onhandige manier te vertellen dat Sirius verliefd was op mij? Dat moest haast wel een grap zijn. 

What scars hide ~ Remus Lupin (Dutch)Where stories live. Discover now