What scars hide ~ Remus Lupin (Dutch)

Hoofdstuk 17 ~ Sectumsempra

Toen we even later naar onze les liepen, had Sirius nog steeds een soort grijns op zijn gezicht. Ik snapte niet wat er zo leuk was aan het "ben je gek? Moony is mijn schoonzoon.." Maar ja. Ik begreep wel meer dingen van hun humor niet. We liepen het klaslokaal binnen en gingen daar zitten, klaar voor een les geschiedenis van de toverkunst. Nou ja.. klaar? Dat was niet het goede woord. De meeste leerlingen zaten nu al onderuitgezakt. Professor Binns zweefde, zoals gewoonlijk, door het schoolbord heen. Hij was de enige geest die ons les gaf. Overleden in de kamer van de leraren en de dag daarna als geest gewoon naar zijn klas gegaan, zonder dat hij echt wist dat hij dood was. 'Ik val nu al in slaap..' zei Sirius, met een luide geeuw.

'Hij heeft nog niet eens wat gezegd..' antwoordde ik. Sirius schudde zijn hoofd.

'Hopelijk besluit hij om dat helemaal niet meer te doen vandaag..' James, die aan de andere kant van Sirius zat, lachte. Ik zuchtte diep.

'Ben ik dan de enige die het wel interessant vind?' vroeg ik. Sirius schudde zijn hoofd.

'Nee, hoor. Lily vindt het geloof ik ook een erg leuke les. Toch James?'

'Waarom vraag je dat aan mij?' vroeg James, met zijn blik gefixeerd op Lily's achterhoofd.

'Omdat jij één van haar grootste stalkers bent..' zei Sirius grijnzend.

'Alsof jij geen stalker bent.. weet je vorig jaar nog?' vroeg James,  een tikkeltje geërgerd.

'Daar zouden we het niet meer over hebben!' kaatste Sirius terug. Langzaam werd ik gek van hun gekibbel.

'Jongens? Kunnen jullie deze nutteloze discussie staken en eindelijk is een keer luisteren naar professor Binns?' Ze waren zo druk met hun "ruzie" of "discussie" dat ze niet eens door hadden gehad dat de les al begonnen was. Of misschien hadden ze dat wel. Het kon ook zijn dat ze de les gewoon straal aan het negeren waren. 

'Eigenlijk kan dat niet, nee..' zei Sirius. 'Maar oké.. ik zal mijn best doen. Misschien dat mijn ouders weer blij worden als ik goed scoor voor mijn O.W.L.S..' zei hij, maar na een paar minuten was hij de draad alweer kwijt en begon hij opnieuw met James te discussiëren. Ik zuchtte en besloot maar om mijn aantekeningen, ook dit jaar, met hen te delen. 

Toen de les eindelijk voorbij was en we pauze hadden, gingen we naar buiten. Voor een septemberdag was het nog best warm. We gingen ergens in het gras zitten bij een boom. Ik haalde een boek uit mijn tas en begon te lezen. Sirius leunde nonchalant tegen de boom aan en probeerde de blikken van sommige meisjes straal te negeren. 'Hey.. kijk eens wie we daar hebben..' mompelde James. Ik keek even op van het boek en zag Severus Snape lopen. Sirius grijnsde breed. 

'Hey! Snivellus!!' riep hij. Snivellus was de bijnaam die wij hem gegeven hadden. Ik zuchtte diep en richtte mijn aandacht weer op het boek. Al kon je aan mijn ogen zien dat ik niet echt las. 

'Loop je nou weg?' riep James. 'Kom eens gezellig bij ons zitten..' Opnieuw keek ik op en ik zag een valse grijns om James' lippen spelen. Die grijns betekende niet veel goeds en ondanks alles hoopte ik dat Severus door zou lopen. Dat hij verstandig zou zijn en niet in zou gaan op het getreiter.

'Bij jullie? Nee, dankje. Er gaan zoveel geruchten rond over iemand van jullie groep..' En hij ging er toch op in. Door die opmerking heeft hij zeker weten zijn doodvonnis ondertekent.

'Oh ja? Over wie dan?' vroeg Sirius met gespeelde onwetendheid. Ik zuchtte en hield het boek voor mijn gezicht. Ik wilde niemand aankijken op dit moment.

'Over de klassenoudste van Gryffindor..' zei Severus.

'Je kan ook gewoon mijn naam zeggen. Daar ga je heus niet dood aan.' zei ik, zonder op te kijken uit mijn boek.

'Maar.. je kan ook gewoon je mond houden, Snivellus..' zei James dreigend. Hij stond op en tastte naar iets in zijn zak.

'Dat kan je maar beter niet doen..' zei Severus zacht, maar toch duidelijk. Hij had een grote mond gekregen in de tijd dat we hem niet gezien hadden.

'En waarom niet?' zei Sirius, die wegliep van de boom. Ik bleef naar het boek kijken. Peter keek vol bewondering toe.

'Pas nou maar gewoon op..'

'We hebben wel ergere dingen meegemaakt dan een jongen die maar eens per maand zijn haar wast..' zei James en hij duwde zijn bril recht op zijn neus. Sirius grinnikte.

'Eens per maand..' herhaalde Severus. 'Net als een volle maan.. dat is het enige wat jullie eens per maand meemaken..' Ik snoof luid en keek hem over het boek aan.

'Dus je geeft toe dat je nooit doucht?' vroeg ik, kwaad. Severus keek me lang en woedend aan. Sirius, James en Peter lachten.

'Gedist door de klassenoudste van Gryffindor..' zei James, met een grijns. Severus blik straalde één en al woede uit. Hij liet zijn hand in zijn zak glijden en pakte zijn toverstok, tenminste.. dat dacht ik. Ik kon het niet helemaal zien.

'Sectumsempra!' gilde hij, nu wist ik zeker dat hij zijn toverstok vast had, en hij richtte hem op mij. James en Sirius waren niet echt meer aan het opletten, waardoor ik door de spreuk geraakt werd. Mijn ogen verwijdde zich toen ik het bloed zag. Mijn bloed. Het boek viel uit mijn handen en landde met een klap op de grond. Severus liep met een zelfvoldane grijns weg. Toen pas keken de andere jongens naar mij. Sirius slaakte een kreet en James en Peter staarden vol ontzetting naar het bloed.

'K-kunnen jullie n-niks anders doen dan s-staren?' fluisterde ik angstig. James knikte en rende in de richting van het kasteel. Sirius knielde naast me neer. Ik haalde zwaar adem en wilde niet weten hoe bleek mijn gezicht wel niet was.

'Het komt goed..' fluisterde Sirius, al klonk het niet helemaal overtuigend. Mijn ademhaling werd nog iets onrustiger en ik probeerde niet naar het bloed te kijken. Sirius probeerde met zijn hand het bloed te stelpen. Het lukte hem niet en dus stopte hij al gauw. Er klonken voetstappen en mensen gilden toen ze doorkregen wat er aan de hand was. Mijn ogen vielen dicht en ik raakte bewusteloos.

~.~

Dit hele hoofdstuk is niet om mensen in te laten zien dat Severus Snape in zijn vroege jaren een slecht mens was, integendeel, hij was gewoon een jongen die verkeerde keuzes maakte. Denk nu dan ook niet dat hij slecht is, want dat is hij niet. Hij werd jarenlang gepest door de marauders en ik dacht dat er vast wel een moment was waar hij er even helemaal klaar mee was.