What scars hide ~ Remus Lupin (Dutch)

Hoofdstuk 31 ~ geen bewijs

'Wat in Merlins name doe jij hier?' hoorde ik Sirius vragen. Ik opende mijn ogen weer en volgde liggend het gesprek.

'Jullie redden? Ik hoorde die meid van een Greyback met mijn vader praten..' Micheal's stem vulde de ruimte.

'Je hoeft niet onze redder in nood te spelen, hoor!' siste Sirius. Langzaam ging ik overeind zitten.

'Het spijt me dat ik Remus gekust heb.. maar tenzij je gemarteld wilt worden, moet je het even vergeten en mee komen.' Sirius zuchtte opstandig en liep daarna naar mij toe, om me los te maken. Toen ik los was stond ik snel op en keek ik even naar Micheal. Hij draaide zich om en liep al voor ons uit naar beneden. Sirius en ik volgde langzaam.

'Als ze terugkomt..' mompelde ik steeds weer.

'Dan hebben we een probleem..' zei Micheal die zich halfomdraaide. 'Mijn vader zal me afmaken en Felicia zal hetzelfde doen bij jullie.'

'Lekker positief zijn we weer..' zei Sirius. We verlieten de geheime gang en kwamen buiten. Koude wind sloeg in mijn gezicht. Het was al avond en pikdonker. 'Ik vind echt dat we naar Dumbledore moeten gaan.'

'Daar ben ik het helemaal mee eens.' zei Micheal.

'Oh ja? Nou.. ik niet. Niemand gelooft ons.. we zijn vijftien..'

'Dus? Mijn vader staat al niet zo goed bekent.. hij heeft veel weerwolven.. uhm.. gedood? We worden wel geloofd!'

'Zeker weten?' vroeg ik, dat over weerwolf doden negerend. Micheal knikte. 'Dat verandert de zaak.. we kunnen het proberen..'

'Well.. let's go then!' zei Sirius. Ik zuchtte even en knikte toen.

Even later kwamen we bij de waterspuwers, voor de ingang van het kantoor van Dumbledore. Aangezien we het wachtwoord niet wisten vroeg ik of ze ons niet voor één keer gewoon binnen wilde laten. 'Geen wachtwoord, geen toegang.' kreeg ik terug als antwoord. Een zucht verlaatte mijn lippen en ik keek naar de andere jongens.

'En nu?'

'We kunnen Minnie vragen om het wachtwoord..' zei Sirius met een knikje. Ik draaide me om en stond oog in oog met professor McGonagall. Ze zuchtte.

'Waar heb je dat voor nodig, meneer Black?'

'Het is belangrijk. Remus is uhm..'

'Fysiek mishandelt..' mompelde ik.

'Dat ja.. door een professor.. professor Hallows om precies te zijn. We willen een melding doen bij professor Dumbledore.'

'Dat is een ernstige zaak..' Professor McGonagall keek naar de waterspuwers en gaf hen het wachtwoord. Ze sprongen opzij en onthulde een spiraalvormige trap die omhoog kronkelde. Met een zucht ging ik op de tredens staan, om even later uit te komen bij de deur van Dumbledore's kantoor. Sirius klopte op de deur.

'Kom binnen.' klonk het en ik duwde langzaam de deur open. 'Jongens.. waaraan heb ik dit bezoek te danken?' vroeg hij nieuwsgierig.

'Ik uhm..' Ik stopte met praten en keek hulpzoekend naar de anderen, omdat ik dichtsloeg. 

'Remus heeft wat problemen met mijn vader, met professor Hallows.'

'Wel meer als "wat problemen".. professor Hallows heeft de cruciatus- en imperiusvloek op hem gebruikt.' 

'De onvergeefelijke vloeken?' vroeg Dumbledore verbaasd. Ik knikte langzaam en ging zonder het door te hebben met mijn hand over een litteken. 'En hij deed dat omdat je-..'

'Omdat ik een weerwolf ben, ja.' Ik zuchtte en liet mijn hand zakken.

'Heb je ook enig bewijs van zijn daden?'

'Nou, nee.. we hebben geen bewijs..' zei Sirius.

'Dan denk ik niet dat er veel is wat ik kan doen. Ik geloof jullie, natuurlijk, maar of de rest dat ook zullen doen..'

'Kom op zeg! Iemand moet iets doen! Als u niks doet dan.. dan..' riep Micheal bijna hysterisch.

'Dan?'

'Laat maar, ik kan niks bedenken..' mompelde Micheal met zijn blik op de muur gericht.

'Ik wel. Als u niks doet zijn de gevolgen voor Remus-..' begon Sirius. Dumbledore stak zijn hand op om hem tot stilte te manen.

'Ik snap dat jullie jullie vriend willen helpen.. maar helaas is er nu even niks wat ik kan doen.'

'Dus ik word aan mijn lot overgelaten? Spannend hoor.. laat Remus Lupin maar aan zijn lot over, wat maakt het uit? Hij is toch maar een gevaarlijk mon-.. ik bedoel.. weerwolf.' zei ik, nogal spontaan kwaad.

'Rustig, Reem..' Sirius probeerde me te sussen. Ik haalde diep adem en keek Dumbledore recht aan. 'Kunt u geen veritaserum of zo gebruiken?'

'Dat is geen slecht plan, Sirius.' antwoordde hij. Sirius keek me met een halve grijns aan.

'Wat kijk je nou? Jij bedoelde het op een heel andere manier.' zei ik geërgerd.

'Doe alsjeblieft iets minder opgefokt, Remus.' zei Micheal. Ik draaide mijn blik even in zijn richting en keek hem fel aan. Hij besloot dat hij voortaan beter zijn mond kon houden en richtte zijn aandacht weer op de muur.

'Hij heeft wel gelijk.. je moet écht even kalmeren..' zei Sirius. Ik knikte en probeerde mezelf rustig te maken. Gewoon denken aan leuke dingen, hoe moeilijk kon dat zijn? Nogal moeilijk op dat moment.

'Kan iemand van jullie even naar professor Slughorn toegaan en hem vragen of hij nog veritaserun heeft?' vroeg Dumbledore. Sirius en ik keken beide naar Micheal. Hij was het minst in gevaar van ons drieën.

'Oh uhm. Ja, natuurlijk.' Micheal draaide zich snel om en verliet de kamer. Vooral omdat ik nog steeds niet rustig was pakte ik Sirius' hand vast. Hij kneep er even zacht in.

'Het komt echt wel goed.'

'Laten we dat hopen..' fluisterde ik.

Micheal kwam na een tijdje weer terug. Zijn gezicht stond woedend. 'Is er iets?' vroeg Sirius verbaasd.

'"Je moet de familietraditie voortzetten, Micheal.. kom op, ik leer je wel wat spreuken.." Kan hij niet gewoon begrijpen dat ik dit niet wíl.' Hij zette met een harde klap een flesje op het bureau van Dumbledore.

'Waarschijnlijk niet, nee.' zei ik. Micheal zuchtte gefrustreed en keek naar Dumbledore. Dumbledore stond op en liep in de richting van de deur.

'Eigenlijk wil ik dat alleen Remus meegaat. Jullie kunnen hier blijven.' zei hij.

'Wat? Hier blijven?' vroegen Micheal en Sirius in koor. Zonder een verdere roelichtjng te geven verliet Dumbledore de kamer. Ik keek even naar de andere. 'Wat nou als hij je aanvalt? Dumbledore is vast ook de jongste niet meer..' zei Micheal.

'Hij zal me niet aanvallen. Ik kom zo terug.' Ik draaide me om en liep naar de trap.

'Remus, wacht..' zei Sirius. Ik bleef stilstaan en draaide me om. 'Misschien doet hij wel iets.. weet in ieder geval dat ik van je hou.'

'Ik hou ook van jou, Sirius.' zei ik, voor ik de deur achter me dicht trok. Zoveel vertrouwen hadden ze blijkbaar niet in dat het goed zou komen.

~.~

Helaas komt dit verhaal bijna tot zijn einde. Nog een paar hoofdstukken en dan was het het al.

In ieder geval wil ik iedereen bedanken voor het lezen van dit verhaal en natuurlijk ook voor het stemmen en reageren.