What scars hide ~ Remus Lupin (Dutch)

Hoofdstuk 19 ~ Wolfstar

Ik haalde diep adem. 'We kunnen het proberen..' zei ik toen, tegen al mijn gebruikelijke principes in. Sirius keek me verward aan.

'Wacht... wat?' vroeg hij. Ik glimlachte een beetje.

'Dat is een "ja". Ik wil een relatie met je. Maar.. ik kan je niet beloven dat er geen momenten zijn waarop ik erover zal twijfelen..' Sirius keek me met een stralende glimlach aan.

'Zeker? Je wilt een relatie met me? Echt?!' Zijn stem was overgoten met ingehouden enthousiasme.

'Ja, echt.' fluisterde ik tegen hem. Zijn ogen begonnen vrolijk te twinkelen. Daarna drukte hij zijn lippen tegen de mijne. Ik keek hem recht in zijn ogen aan en voelde zijn hand over mijn achterhoofd.

Ik wist niet hoe lang we daar nog waren, maar geloof me als ik zeg dat het een hele tijd was. Ik wist eigenlijk ook niet wat ik doen of denken moest. Wel wist ik dat ik vol met twijfels zat. Ik had een relatie met iemamd, terwijl ik dat normaal sterk zou afkeuren. Sirius was één grote playboy. Hij had al zo'n beetje met alle meiden van Hogwarts gezoend of zo. En die meiden konden vast niet zo snel van gedachten veranderen als ik, waardoor er ook geen spanning zou heersen. Was dit niet gewoon echt allemaal een grap? 'Moony?' klonk James' stem, want we waren weer terug in de slaapzaal.

'Ja? Wat is er?' fluisterde ik door het donker.

'Hebben jij en Sirius echt een relatie? Hij heeft het er steeds maar weer over, maar eigenlijk geloof ik hem niet.'

'We hebben echt een relatie.' antwoordde ik. James knipte het licht aan en kreeg meteen een kussen tegen zijn hoofd gegooid.

'Er zijn mensen die willen slapen..' mompelde Frank Longbottom slaperig.

'Sorry.' zei James lachend en hij gooide het kussen terug. Frank mompelde nog een paar venijnige woordjes. 'Maar je hebt een relatie met Sirius?! Dat kan je niet menen!'

'Wat? Hij heeft een relatie?' vroeg Frank. Hij stond op en ging naast James bij mijn bed staan. 'Dat is fantastisch!'

'Wat gebeurt hier?' vroeg Sirius, die de slaapzaal inliep.

'Je hebt echt een relatie? Ik dacht dat je loog.' zegt James. Sirius trok één wenkbrauw op en keek me aan. Ik haalde mijn schouders op.

'En waarom zou ik daarover liegen?'

'Nou.. jij bent Sirius.. en.. misschien wilde je niet dat we wisten dat het je voor één keer niet gelukt was. Je trots zit vrij hoog, Paddie..'

'Hij heeft wel gelijk.' gaf ik toe. Sirius keek van mij, naar James en toen even naar Frank.

'Natuurlijk heb ik een trots, met de familie die ik heb.' Hij klonk een beetje chagrijnig. Ik glimlachte gerustellend naar hem.

'Het is ook niks ergs. Ik heb er geen last van in ieder geval. Maar.. kan het licht uit? Ik zou graag nog wat willen slapen deze nacht.' zei ik, toen ik een blik op mijn horloge liet vallen. James knipte het licht weer uit en ik ging op mijn bed liggen. Mijn krukken smeet ik ergens naast het bed neer. Geluidsloze tranen rolden over mijn wangen. Waarom ik huilde? Omdat ik mijn ouders over al mijn onzekerheden wilde spreken, maar dat gewoonweg niet kon.

De volgende ochtend was het rumoerig in de grote zaal. Blijkbaar wist iedereen nu al dat Sirius en ik een relatie hadden. Hoe nieuws zich op Hogwarts verspreidde was echt een mysterie. 'Sirius en Remus passen totaal niet bij elkaar..' hoorde ik een meisje geïrriteerd mompelen. Ik herkende haar als: "Sirius' date voor het kerstbal vorig jaar". En als: "dat jaloerse kreng", zoals Sirius haar vaak noemde. 

'En waarom niet?' vroeg Sirius en hij keek haar vragend aan.

'Remus is gewoon te.. rustig voor je.. te terughoudend.' 

'Nou.. ik ship ze. Wolfstar is gewoon goals!' riep Lily, met een glimlach. 'Wat fijn dat jullie eindelijk iets hebben!'

'Ja, nu alleen jij en James nog.' zei ik lacherig. Lily's hoofd kleurde een tikkeltje rood, maar ze ging er niet verder op in. Ik grijnsde half en ging toen zitten. Sirius plofte naast me neer en pakte mijn hand vast. Ik glimlachte en kuste hem kort op zijn lippen, daarna trok ik mijn hoofd terug en staarde ik naar de uilen die de grote zaal binnen kwamen vliegen. Ik heb niet eens een beetje hoop dat er een brief van mijn ouders bij zou kunnen en voel opnieuw tranen over mijn wangen stromen. Als dit nog vaker gaat gebeuren..

'Moon? Wat is er aan de hand met je?' Ik gaf hem geen antwoord en stond op. Daarna liep ik met snelle passen, voor zover die op dit moment snel konden zijn, de zaal uit. 

'Hebben ze serieus nu al ruzie?' hoorde ik iemand vragen. Ik besloot er geen aandacht aan te besteden en liep stug door. Ik veegde met de mouw van mijn gewaad langs mijn gezicht en lette even niet op, waardoor ik tegen professor Hallows op knalde. Ik liet een geschrokken kreet horen en voelde hoe een hand zich om mijn pols sloot. 

'Meneer Lupin? Kunt u even meekomen?' vroeg hij op een doordringende toon. Ik wilde mijn hoofd schudden. Ik wilde keihard een "nee" schreeuwen, maar hield me in. Mijn stilzwijgen vatte hij op als een "ja" en hij trok me mee naar zijn kantoor. Ik keek rond en voelde een rilling over mijn rug glijden. Weerwolvenposters, overal. Ik kon er niet echt tegen. 

'W-wat is er?' Ik besefte hoe onbeleefd dat klonk en voegde er snel een: 'Professor?' aan toe.

'Ik wil je hier elke dag zien.. zodat ik je het weerwolf zijn kan afleren..' Ik trok één wenkbrauw op en deinsde achteruit toen hij zijn toverstok trok. 

'U.. k-kunt het me n-niet afleren. E-er is geen r-remedie tegen het z-zijn van een weerwolf..'

'Hoe weet je dat zo zeker? Ik denk toch echt dat dit zal werken.. en waag het niet om hier met iemand over te spreken! Want dan zal het nog vaker gebeuren..' Ik keek hem lichtelijk angstig aan en draaide toen in complete paniek mijn hoofd naar de deur. 'Crucio..' fluisterde professor Hallows. Een vreselijke pijn overviel me en ik begon keihard te gillen. Als dit niet op zou vallen dan wist ik het ook niet meer. 'Ik heb allemaal beveiligingspreuken uitgesproken. Niemand zal je kunnen horen..' mompelde hij, alsof hij gedachten kon lezen. Zijn toverstok bleef op mij gericht en de pijn was ondraaglijk. 

'H-hou op!' schreeuwde ik, terwijl ik op de grond viel. Professor Hallows bleef zijn toverstok richtten. Een paar lange minuten vol pijn en geschreeuw volgden. Daarna stopte het en ging ik hijgend rechtop zitten. 

'Kom vanmiddag maar terug.. en nu.. wegwezen..' Hij opende de deur en ik kwam langzaam en trillend overeind. Daarna liep ik snel weg, met tranen die over mijn wangen stroomden. Op de gang kwam ik Sirius tegen. Helaas merkte hij aan mijn houding op dat er meer aan de hand was dan alleen dat gedoe met mijn ouders. 

'Remus? Gaat het wel? Je ziet er uit alsof je-..' Hij stopte met praten toen ik me, nogal hard huilend, in zijn armen wierp. Sirius wreef trostent over mijn rug. 'Wat is er aan de hand?'

'I-ik..' was het enige wat ik kon uitbrengen. Ik durfde het hem niet te zeggen en schudde mijn hoofd. 

'Kom op, Moony.. wat is er?' vroeg James, die hier blijkbaar ook was. Ik had hem niet eens opgemerkt.

'I-ik kan het n-niet zeggen..' fluisterde ik. Daarna liep ik weg. Sirius pakte mijn arm vast en hij draaide me naar zich toe. Ik staarde naar de grond. 

'Kijk me aan, Moony..' Langzaam verplaatste ik mijn blik naar boven. 'Bedankt.. je moet het vertellen als er echt iets ergs aan de hand is. We kunnen je helpen en vinden heus wel een oplossing.. vertel het nou maar.' Ik schudde met mijn hoofd.

'D-dat gaat niet..' Mijn schouders schokte en ik kon de pijn die de vloek had aangericht nog voelen.