Hoofdstuk 3 ~ Micheal Hallows

1K 48 15
                                    

'Je maakt een grap, toch?' vroeg ik onzeker. Ik keek James onderzoekend aan. 

'Nee.. op dit moment ben ik bloedSirius..' Hij grinnikte om zijn eigen grap. Ik rolde met zijn ogen. 'Maar ik meen het echt.. zou ik ooit liegen op de dag voor volle maan? Ik ben soms best meelevend hoor!' 

'Ja, het zal best.. maar.. Sirius zoent elk jaar wel met 20 meisjes ofzo..' Ik kon er niks aan doen dat mijn stem jaloers klonk. Te jaloers. James merkte het op en hij staarde me lang aan. 

'Dus? Doe ik ook.. ik ben toch ook verliefd op iemand? Soms doen mensen het om iets te verbergen.. je wilt niet weten hoe vaak dat gebeurt, Moony! En je wilt niet weten hoeveel moeite Sirius met zijn gevoelens heeft..' 

'En toch geloof ik het niet helemaal.. zelfs Peter zei het.. dat klinkt als een vooropgezet plan, vind je ook niet?' James schudde zijn hoofd. 

'Als zelfs Wormtail het ziet.. zelfs hij ziet het.. en jij, de slimste van ons vieren.. gelooft het niet? Nou.. dat zie ik niet als een heel goed teken. Maar ik heb één vraag: voel jij überhaupt nog iets voor Sirius? Want zo niet dan..' Ik haalde mijn schouders op. Ik wist niet of ik echt iets voelde voor Sirius. En op een dag vlak voor volle maan wilde ik er ook niet perse achter komen. 

'Ik weet het niet..' zei ik dus maar. James knikte en ging snel weer op zijn plek zitten toen de coupédeur openging. Ik keek naar de deur en zag dat het niet Sirius en Peter waren, zoals ik eerder gedacht had. Het was een groepje Slytherins, waaronder Severus Snape. Er stond ook een nieuwe jongen bij die ik nog nooit eerder gezien had. 'Oh nee.. daar gaan we weer..' mompelde ik. De relatie tussen Snape en James was niet echt de allerbeste. Verre van zelfs.

'Deze coupé is bezet..' zei James kil en hij stond op. Ik keek van de Slytherins naar James. Ik wist niet wat ik zeggen kon om ervoor te zorgen dat James niet aanviel, en of aangevallen werd. 

'Dat zien we.. wie zijn jullie? Ik ben nieuw.. Micheal Hallows.. ik kom van Ilvermorny.'

'James Potter..' zei James, iets minder kil. 'En dat is Remus Lupin..' Ik rolde met mijn ogen. Alsof ik zelf niet kon praten. De jongen, Micheal, staarde me lang aan. Ik werd zenuwachtig van die blik en was me opeens heel erg bewust van de littekens op mijn gezicht.

'Ik ben klassenoudste dus als je iets nodig hebt kan je bij mij of bij één van de andere terecht..' zei ik om de aandacht op iets anders te vestigen. Het werkte niet heel goed.

'Wat zijn dat voor littekens op je gezicht? Aangevallen door een weerwolf of zo?' Ik beet hard op mijn lip. James' gezicht werd ondoorgrondelijk en hij pakte zijn toverstok. Ik staarde Micheal aan, met mijn hoofd een beetje schuin. 

'Natuurlijk niet.. waarom zouden ze iets als een weerwolf toelaten op Hogwarts?' Mijn stem klonk vreemd hoog en ik keek naar James, in de hoop op steun. James zei echter niks en staarde met een woedende uitdrukking naar het groepje voor hem. 

'Hm.. waarom niet? Dumbledore schijnt een soort voorliefde te hebben voor halfmensen.. tenminste dat heb ik ergens gelezen.. er is toch een halfreus in dienst? Ene Rubeus Hagrid? Waarom zouden weerwolven dan niet kunnen? Het is trouwens bijna volle maan.. heeft één van jullie ooit weleens het gehuil van een weerwolf gehoord?' Ik begon nu al een hekel te krijgen aan die Micheal. Met z'n halfmensen..

'Ik heb weleens een wolf horen huilen tijdens volle maan..' zei iemand. 'Maar ik weet niet zeker of het ook echt een weerwolf was..' 

'Natuurlijk wel, Zac.. er zit hier gewoon een weerwolf op Hogwarts! Wie zo het zijn?' vroeg een meisje met lange blonde krullen. Ik keek hulpeloos naar James. 

'Kom op.. doe niet zo achterlijk.. weerwolven? Hah.. tuurlijk joh.. zelfs Dumbledore ziet in dat weerwolven te gevaarlijk zijn om toe te laten!' Ik voelde dat Micheal naar me staarde. Met die jongen zou ik vast nog heel wat problemen krijgen. Had hem lekker op Ilvermorny gelaten..

What scars hide ~ Remus Lupin (Dutch)Место, где живут истории. Откройте их для себя