What scars hide ~ Remus Lupin (Dutch)

Hoofdstuk 14 ~ Truth or dare

Het was inmiddels al avond en ik liep richting de bibliotheek. Met Sirius, die om de één of andere reden met me mee wilde. Ik bleef abrupt stilstaan en Sirius keek verbaasd naar me. 'Wat is er?'

'Ik hoorde iets..' Ik liep in de richting van waar ik het geluid gehoord had en zag een groepje mensen met elkaar lachen. Eén van de mensen draaide zich naar me om en grijnsde breed. James.

'Hey, Remus en Sirius!' zei hij.

'Wat doen jullie hier?' vroeg Sirius en hij kwam naast me staan. Ik keek het groepje rond en zag een nogal vreemde combinatie van mensen. James, Lily, Mason, Micheal, Peter en Severus. Dat Severus in het bijzijn van James was, was al vreemd genoeg.

'Truth or dare.. doen jullie mee?' vroeg Micheal, terwijl hij naar mij keek. Ik schudde met mijn hoofd. 'Waarom niet, Remus? Wil je een spelbreker zijn? Kom op.. doe mee! Wat kan er gebeuren?'

'Zoveel.. veel plezier nog verder..' Ik wilde weglopen, maar werd bij mijn arm gepakt.

'Oh kom op.. doe nou mee..' zei Micheal. 'Straks denken mensen nog dat je dingen te verbergen hebt..' Ik zuchtte diep en besloot dat ik maar beter kon blijven. Anders zouden er zeker weten ingewikkelde vragen komen.

'Oké.. oké..' Ik keek even naar Sirius, James en Peter. Sirius' blik leek bezorgt, James schudde zijn hoofd en Peter staarde voor zich uit. 'Dit gaat waarschijnlijk mis..' mompelde ik, zo zacht dat alleen Sirius het horen kon. 

'Ga uitzonderlijk voor dare als James, Peter of ik het niet vragen..' fluisterde hij bezorgt terug. Ik knikte. Dat hoefde hij me echt niet te vertellen. Ik was niet dom. 

'Dus... wie was nu?' vroeg Micheal, met zijn blik nog steeds op mij gericht. 

'Ik.' zei Mason snel. 

'Dat is niet-..' begon James, maar hij kreeg een stomp in zijn zij en stopte met praten. Hij wreef met een pijnlijk gezicht over zijn zij en keek woedend naar Micheal, wie het blijkbaar gedaan had. Nou, dit was dus duidelijk één of ander plan..

'Dus.. Lupin.. truth.. or.. dare..' Mason zei het langzaam, alsof hij bang was dat ik het anders niet zou verstaan. 

'Je hoeft niet zo langzaam te praten Collins.. ik ben niet doof. Ik ga voor dare, trouwens..' Hij liet een vreemd soort grijns zien. 

'Heb je geheimen, Lupin? Nou ja.. i dare you to kiss Micheal.. op zijn mond..' Ik trok mijn wenkbrauwen op. Micheal kussen? Het idee stond Micheal blijkbaar ook niet echt aan. Hij trok een gezicht of hij net een citroen had gegeten. 

'Wat? Je laat die vieze, vuile halfbloed mij zoenen? Ben je gek?' Mason lachte om zijn reactie. Ik beet op mijn lip. Hoe wist hij überhaupt wat mijn bloedstatus was?

'Komt er nog wat van, Lupin?' vroeg Mason, nog steeds lachend. Ik zuchtte diep, liep naar Micheal toe en zoende hem, heel kort, op zijn lippen. Daarna liep ik weer in de richting van Sirius. Hij vond het blijkbaar niet heel leuk. 

'Dus... next... Lily? Truth or dare?' 

'Dare!' zei ze. Ik grijnsde breed en keek toen naar James. 'Oh nee.. nee, nee, nee..' zei ze. Mijn grijns werd, voor zover mogelijk, nog breder. 

'Zeg ja op de volgende vraag die James je gaat stellen..' James' ogen leken bijna te glinsteren en een glimlach speelde rondom zijn lippen. Door die blik leek het alsof Lily wilde glimlachen, maar ze deed het niet. 

'Wil je met me uit, Evans?' Hij zei het rap en in bijna één adem. Lily zuchtte. Maar niet de zucht die ze meestal slaakte als James vroeg of ze met hem uit wilde gaan. Het was een ander soort zucht. Ik begreep niet helemaal wat het betekende.

'Ik zou wel moeten, hè? Dus.. ja, Potter..' Severus maakte een afkeurend geluid. James staarde kwaad in zijn richting. Lily zag een gevaar aankomen en besloot dat we maar beter verder konden gaan. 'Sirius? Truth or dare?'

'Truth..' Sirius klonk chagrijnig. Waarschijnlijk omdat ik met een andere jongen had gekust. Ik zuchtte diep. Sirius keek me aan en beet op zijn lip. 

'Zoende jij met meisjes om te verbergen dat je een stiekeme crush had op Remus? Of deed je het gewoon voor je eigen plezier?'

'Beide.' zei Sirius kortaf. Ik pakte zijn hand vast. 

'Als je zo'n probleem maakt bij een kus voor truth or dare..' zei ik. 'Wil ik niet weten wat je doet als ik die.. kwal.. vrijwillig zou zoenen..' 

'Kwal? Durf je me uit te schelden smerige halfmens?' vroeg Micheal met een dreigende ondertoon in zijn stem. 

'Waag het niet om hem ooit nog eens zo te noemen!' zei Sirius even dreigend. 

'Sirius Black.. de stoere waakhond.. oh wat ben ik bang..' Mason en Severus lachte om Micheals "grap". Ik draaide me om en wilde opnieuw weglopen. 

'Jongens? Kunnen we het ook gezellig houden? Remus? Stay, please..' zei Lily. Ik draaide me weer terug en zuchtte diep. 'So.. who's next?' 

'Hm.. James?' zei Sirius. 

'Truth.' zei hij. Sirius keek hem nadenkend aan. 

'Dus.. waar was jij de eerste nacht dat we op Hogwarts waren?' James opende zijn mond en sloot hem direct weer. Hij keek me voor een paar tellen aan en opende zijn mond toen opnieuw.

'Nou.. ik.. haalde een prank uit.. maar.. Remus wordt boos als ik vertel met wie..' 

'Dan vertel ik het toch.. het was met mij.. omdat ik het arme jongetje ingewikkelde vraagjes had gesteld..' zei Mason. Ik keek naar James. Maar was alles behalve boos. Het kon me niet heel veel schelen. Dat leek Mason wel jammer te vinden. 

'Remus.. truth or dare?' vroeg James na een lange stilte. 

'Dare..' zei ik. James grijnsde en ik wist dat ik iets gezegd had waar ik spijt van ging krijgen. 

'Vraag Sirius mee uit.. ik zei toch dat ik je zou dwingen!' James lachte. Ik staarde hem woedend aan en richtte me toen tot Sirius. 

'Dus.. aangezien het moet.. wil je met me uit?' vroeg ik, in één adem. Eigenlijk vond ik deze dare helemaal niet zo erg. Totaal niet zelfs. Sirius glimlachte breed. 

'Natuurlijk wil ik met je uit, Moony.' Hij boog zich naar me toe en zoende me toen op mijn lippen. 

'Gadverdamme..' mompelde Mason.

'Gadverdamme? Wat is er vies, Collins?' vroeg James. Zijn stem klonk woedend.

'Het feit dat ze, als twee jongens, met elkaar zoenen..' antwoordde Mason. Ik draaide me weg van Sirius en keek Mason fel aan.

'Heb je iets tegen homo's?' Mijn stem trilde van woede. Het liefst zou ik hem op dit moment in zijn gezicht willen slaan. Hem in elkaar willen trappen. Maar ik hield me in.

'Ja.. eigenlijk wel.. het hoort niet.. het is anders.. en het is dom..' Mijn blik leek vuur te schieten en ik deed een paar stappen in zijn richting.

'Wat nou "het hoort niet"? Wat nou "het is anders"? Wat nou "het is dom"? Het enige domme hier ben jij, Collins..' Ik spuugde zijn naam bijna uit. In mijn buurt moest hij zulke dingen niet zeggen. Sirius kneep zacht in mijn hand, om te voorkomen dat ik iemand wat aan zou doen. Ik haalde diep adem en keek Mason woedend aan.

'Ik ben het met Mason eens..' zei Micheal. Ik rolde met mijn ogen. Natuurlijk was hij het met hem eens. 'Wat denk jij, Sev?' Severus keek geschrokken op, die vraag duidelijk niet verwachtend.

'Ik uh..' zei hij. Ik heb geen idee wat hij verder wilde zegen, want ik draaide me om en beende weg. Woedend was een te zachte uitdrukking. Er waren geen woorden die mijn razernij konden verwoorden. Ik hoorde voetstappen achter me en keek even acherom. Het waren de andere marauders.

'We moeten iets doen om die zakken een lesje te leren..' zei James duister. Sirius knikte instemmend.

'Nee.. we moeten geen tijd aan ze verspillen. Ze doen maar.. we kunnen niet verwachten dat iedereen op deze school ruimdenkend is. Ik zou echt willen dat ik het aan mijn ouders kon vertellen..' zuchtte ik. Sirius knikte begrijpend en hij pakte mijn hand vast.