SESSİZ MİSAFİR (TAMAMLANDI)

Güven

Erdem yine bir problem olduğunun farkına vardı. Bu sefer ona neden kızacaktı acaba? Yine ne kabahat işlemişti? Türlü düşünce ile Çetin'in arkasından ufak ufak masaya doğru ilerledi. Bu sefer bir sorun çıksın istemiyordu. O yüzden Artemis'e daha uzlaşmacı yaklaşmayı düşünüyordu.

Masanın başına geldiğinde sandalyenin birinin ona ait olduğunu farketmişti. Usulca sandalye ile masa arasına girip saniyelik bir sırıtış ile Artemis'e bakış attı. Sandalyeye oturduktan sonra Artemis'in söze girmesini beklemeye koyuldu.

+ " Çetin biraz bizi yalnız bırakır mısın?" Dedi Artemis.

Çetin bu isteğin gerçek olup olmadığını anlamaya çalıştığı Esnada bir kaç saniyelik sessizlik yaşandı. İsteğinin doğruluğunu Artemis kafasını sakladıktan sonra algılayabilen Çetin sessiz soluksuz bir şekilde masadan uzaklaştı.

-" Ne oldu ? Beni mi özledin?"

+ " ukalalığından bir şey kaybetmemişsin"

-" Kaybettiğim tek şey sensin."

+ " Aldattığın bir insana kayıp gözü ile bakıyorsan sen sorunlusun"

-" Sanırım bunu yüzüme vurup beni rezil etmek için çağırdın yine. Belki iki tane de tokat patlatırsın yüzüme!"

+ " Konumuz bu değil. Sana sorularım olacak."

-" bak anahtar mevzusu ise gerçekten bilmiyorum. Yemin ederim ben değildim. Yani sen anlattıktan hemen farkedemedim ama sonradan aklıma dank etti. Bu ciddi bi durum Artemis. Evine biri girip çıkıyor ve sen hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam etmeye çalışıyorsun."

+ " Ne yapmamı istiyorsun? Şüphelileri tek tek gözden geçiriyorum. Bulmak için çabalıyorum"

-" Şüpheli derken benden bahis ediyorsun. Sorun değil. Aklını karıştırdığımın farkındayım."

+ " Aslında senden şüphelenmek için hiç bir nedenim Yok. Seninle konuşmak istememin asıl nedeni bu değil."

-" Allah'ım neler duyuyorum! Bu söylediklerin karşılıklı konuşacağımız ve benim tokat yemeyeceğim anlamına mı geliyor?"

+ " Ben seni özlemedim ama sen tokatımı bi hayli özlemişsin anladığım kadarıyla."

-" Seni sen yapan her şeyi özledim ben"

Artemis bir an dona kaldı. Tamam uzlaşmacı bir tavırla konuşacaktı onunla ama bu denli yakın davranacağını düşünmemişti. Ne cevap vereceğini düşünmeye başladı. Yaprak konusunu yüzüne çarpmayı düşündü. Derin bir nefes aldı. Tam konuşmaya başlayacakken bu düşüncesi saçma geldi. Erdem'i umursadığını belli etmek istemiyordu.

+ " Boş konuşmanın sırası değil. Sana güvenmiyorum. Ama sana sormam gereken şeyler var. Konu yine anahtarlıktan açılıp sana kadar geldi."

-" Vay arkadaş! Ne anahtarlıkmış!"

Artemis evde bulduğu yarısı yanık gülen suratlı anahtarlığı çıkarıp Erdem'in önüne koydu. Erdem anahtarlığı inceleyip kafasını kaldırdı. Ona bir şey deme fırsatı vermeden Artemis konuya girdi.

+ " Anahtarlığı evde buldum. Benim evimin anahtarları. Evime girip çıkan herifin kullandığı anahtarlar bunlar. Seninle tartıştığımız gece evime girmiş yine. Sabah olduğunda farkettim. Bu anahtarlık benim anahtarlarımın üzerinde bir notla duruyordu." Notu Erdem'e uzattı. Erdem kağıdı acele ile açıp okudu. Kafayı kaldırıp Artemis'e