SESSİZ MİSAFİR (TAMAMLANDI)

Uyku

Bir süre yapılan yolculuktan sonra ormanlık bir arazide bir eve geldiler. Bahçeli, sevimli bir evdi. Ama orayı net bilmeyen birisi hariç kimse bulamazdı. Arabayı park edip bahçe kapısına yöneldiler. 

é" Artemis aynı sana benziyor kardeşim. Çok tatlı bir çocuk."

+" Tanışmak için can atıyorum. Hassiktir!"

é" Ne oldu kardeşim? Seni korkutuyor muyum?"

+" Bahçe kapında bir kağıt asılı Okan."

Artemis hızlıca gidip demir kapıya asılmış kağıdı buldu. Kağıdı alıp açtı.

" BU KAĞIDI BULDUYSAN PİSLİK HERİF, BENİ ÖLDÜRMÜŞSÜN DEMEKTİR. BENİ ÖLDÜRMEN, OYUNUMUN BAŞLADIĞI ANLAMINA GELİYOR. BOL ŞANS!"

é" Hayır. Bu yaşanıyor olamaz."

Okan koşarak evin içerisine girdi. Artemis onun hemen arkasındaydı. Mutfağa baktılar, sonra da duşa. Evin hiç bir yerinde onları bulamıyorlardı. Artemis arka bahçeye doğru adımlarını atmaya devam etti. Mutfaktan oraya açılan bir kapı vardı. 

Artemis yağan yağmur altında dizlerinin üzerine çöktü çamurlu bahçede. Sonra başını humuslu toprağın üzerine düşürdü. Alnı ile toprağın soğuğunu hissediyordu. Ellerini başının iki yanına kapattı. b

Odunları kırmak için bulunan büyük odunun üzerinde kanlı bir balta saplıydı. İkisi çocuk, üç cansız beden hemen yan tarafında üst üste duruyorlardı. Başları kesilmişti. Okan'ın karısı ve iki çocuğunun kesik başları tahta kazıklara geçirilmiş ve toprağa saplanmıştı. 

Artemis'in göz yaşları toprağa damlarken Okan bahçeye çıktı.

é" Hayır. Hayır , hayır , hayır! Bu gerçek değil. Yine rüya görüyorum. İlacımı almadım. Yine hayal görüyorum. Artemis. hayal gördüğümü söyler misin bana? Bu sefer ki hayal hiç komik değil. Hiç iyi değil. Hiç. Artemis. Canım kardeşim. Uyan nolur."

Yerde kapaklanmış olan Artemis'in yanına çöktü Okan. Artemis'i dürtmeye başladı.

é" Güzel kardeşim, canım kardeşim. Kafanı kaldır ve bana tokat at. "göz yaşları yaralarla kaplı yüzünü yıkıyordu dev adamın.

é" Yalvarırım kalk. Bana hayal gördüğümü söyle. Artemis, korkuyorum."

Artemis kafasını kaldırdı. Göz yaşları ile toprak bir bütün olmuştu. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Yüzü toprak ile boyanmıştı. Okan karısının ve çocuklarının cansız bedenlerine sarılmıştı. O koca adam kucağına üçünün de bedenini almıştı. Bağıra bağıra ağlıyordu koca adam. Yağmur altında yeri göğü inletiyordu Okan.

Artemis büyük bir sonsuzlukta hissetti kendini. Ailesinin ölümünden sorumlu adam, ailesinin acısı ile yüzleşiyordu. Bunun olmasını istediğinden emin değildi. Acıları son bulsun istemişti. Lakin bu olayların 7 ve 4 yaşındaki çocuklarla hiç bir alakası olması lazımdı. 

Artemis abisinin koca bir aptaldan ibaret olduğunu anlamıştı. Eve girip ilaçları buldu. İlaçlar güçlü yatıştırıcılardı. İleri derecede akıl hastalarının kullandığı türden. Bu ilaçlar bir insanı kedi gibi yapabilirdi. Hakan'ın her dediğini yapmasının da doğal açıklaması buydu.

Bunca zaman abisinin her şeyden sorumlu olduğunu düşünmüştü. Bütün yollar ona çıkmıştı. Ama şimdi görüyordu ki Abisi koca bir çuvaldı. Saman dolu bir çuval. İlaçları ve bir bardak suyu alıp Okan'ın yanına gitti. 

+" Koca adam, hayal görüyorsun. Hadi iç şu ilaçları. Karın ve çocukların içeride seni bekliyor."

é" Biliyordum, gerçek olmadığını biliyordum. Çok korktum kardeşim. Öldüklerini sandım. Çok korktum. Bu hiç güzel bir rüya değildi zaten."

+" Tut elimden"

Okan kardeşinin ellerinden tutup kendini kaldırmasına izin verdi. Beraber odaya girdiler. Koltuğa oturtturdu onu. İlaçları ve suyu uzattı. 

+" İç hadi."

é" Ama burada fazla var."

+" Hepsini iç. Bu sefer fazlası gerekiyor abi."

é" Doğru. Bu sefer rüya çok kötüydü. Çok acıttı canımı."

+" Bu ilaçlar sana iyi gelecek. Karın su an senden korkuyor."

é" Neden korkuyor benden? Ben onun kocasıyım. Ben onu çok seviyorum Artemis."

+" Çünkü az önce üç tane saman çuvalına sarılıp ağlıyordun kardeşim." Artemis gülmeye başladı.

é" Evet. Ben de onu böyle görsem korkardım." Okan'da çirkin bir gülümseme taktı suratına. Hapları ağzına atıp bir bardak suyu bir çırpıda içti. 

+" Seni seviyor abi. Karın ve çocukların seni çok seviyor."

é" Onlar için her şeyi yaparım. Onları... Onları çok.. Artemis. Kendimi iyi hissetmiyo..." Okan dev bir un çuvalı gibi olduğu yere yığıldı. 

+" Özür dilerim abi." 

Artemis cebinden sinyal butonunu çıkardı. Abisinin yüzüne bakakaldı. Kendini kısa bir süreliğine toparlayıp butona bastı. Cebinden telefonunu çıkardı. Tarık tam yirmi cevapsız arama bırakmıştı. Butona bastıktan saniyeler sonra telefonu tekrar titremeye başladı. 

+" Tarık."

@"Lanet olsun! Neredesin öyle sen? GPS'de bile gözükmüyor orası. Telefonunu açmayınca başına bir şey gelmiş olabileceğinden şüphelenip yola çıktık. Sana yaklaşık üç kilometre uzaktayız. Oraya gelmek üzereyiz."

+" Umarım onu uykuda tutmayı başarırsınız."

                                              .                               .                                  .

@" Bu korkunç Artemis. Abinin söylediklerinden sonra neden ailesini öldürdüğünü düşündün?"

+" O kadar yıkılmıştı ki, asla onun yapmış olabileceğini düşünmedim. Bana ilaçlarından bahsetmişti. Onu sakinleştirebileceğimi düşünerek o ilaçları almaya gittim. Sonra bu kağıdı ilaçların yanında buldum.

" AZRA KIZILTAŞ CANIM KIZIM İÇİN SÜT ALACAĞIM

CANSU KIZILTAŞ CANIM KARIM İÇİN BULAŞIK DETERJANI ALACAĞIM

ARTEMİS KIZILTAŞ CANIM KIZIM İÇİN BEBE BİSKÜVİSİ ALACAĞIM.

OKAN KIZILTAŞ BURADA. ONLAR İLE ÇOK MUTLU. İMZA: OKAN KIZILTAŞ"

@" Bu daha çok boktan bir alışveriş listesi gibi."

+" Tarık. Dedektif olmak için her şeye sahibim galiba. Bak şu kağıda. Bunu kapıda asılı bulduk."

" BU KAĞIDI BULDUYSAN PİSLİK HERİF, BENİ ÖLDÜRMÜŞSÜN DEMEKTİR. BENİ ÖLDÜRMEN, OYUNUMUN BAŞLADIĞI ANLAMINA GELİYOR. BOL ŞANS!"

@" Sen çok zeki bir kızsın."

+" Evime bırakılan notlar da dahil. Tamamı aynı el yazısı ile yazılmıştı. Hepsinin yazım şekli, hataları aynı. Hepsi aynı kişi tarafından yazılmıştı. Okan'ın imzaladığı el yazısı da dahil."

@" Bu detay, senin hayatını kurtarmış olabilir."

+" Bu onun on üç kişinin katili olduğunu değiştirmiyor."

@" Biliyorum. Kayıpların için çok ama çok üzgünüm. Ama bundan sonraki cinayetlerini engellemiş oldun."

+" Ne hissedeceğimi gerçekten bilmiyorum Tarık. Sonsuz bir uzay boşluğuna kendimi salmış gibi hissediyorum."