SESSİZ MİSAFİR (TAMAMLANDI)

Sorgu

     Her şeyin başladığı yere geri dönmüştü Artemis. Evine adım attığı anda aklına evde bulduğu objeler geldi. Altı üstü bir kaç haftadır buradan uzaktı. Hayatı boyunca unutamayacağı, hayatını değiştirecek olayları bir çırpıda yaşamıştı. Yorgunluk hissediyordu. Artık acı çekmekten bile yorulmuştu. Bu zor dönemi atlatmanın bir yolu yoktu. Sonuçta ebeveynlerini acı bir şekilde kaybetmişti. Bundan sonrası için çabalamak gibi bir niyeti yoktu aslında. Salmıştı kendini lakin çevresindekilerin inatçı tavırlarına cevap niteliğinde hareketler sergiliyordu. İnsanların onun umudunu kesmiş olduğunu görmelerini istemiyordu.

    Hiç bir şey olmamış gibi okula gitti o gün. Sırf Hakan'ın ısrarları üzerine. "Neymiş, eninde sonunda harekete geçecekmiş." kimse onun ne kadar bitkin olduğunu görmüyormuş gibi düşünmeye başladı Arti. 

     Kantine girdiğinde garip bir şey fark etti. Herkes durmuş ona bakıyordu. Hareketsiz bir biçimde gözlerini Artemis'e doğru dikmişlerdi. "Buraya gelmek kötü bir fikirdi" diye düşündü ansızın. 

     O sırada kabalığı birileri yardı. Erdem, Yaprak, Çetin ve Ela kabalığın arasından Artemis'e doğru yürümeye başladı. Artemis gördükleri karşısında içinden geçenleri gizleyemedi. Önce dudakları büzüştü o her ne kadar engel olmaya çalışsa da. Daha sonra direnemedi göz yaşlarına. Açtı kollarını. Hepsi bir araya gelip sımsıkı sardılar Artemis'i. Artemis'in başına gelenlerden bütün okulun haberi olmuştu. Herkes üzüntü dolu gözlerle izliyordu. Uzun uzun hepsi ile sarıldı tüm okulun ortasında. Ama en çok Erdem ile. Erdem ile sarıldıkları esnada herkes soluksuz onları izliyor durumdaydı.

-"Özür dilerim Arti. Çok üzgünüm. Elimizden geleni yaptık"

+"Biliyorum. Hiç bir şey açıklamana gerek yok. Her şeyi biliyorum."

-"Seni çok özledim."

+"Ben de öyle Erdem. Senden şüphe ettiğim için ben özür dilerim."

-"Bir pislik gibi davranmak zorunda kaldığım için özür dilerim."

+"Bir yanım o yaptıklarının senin tarafından yapılmadığına emindi.",

-"Beni iyi tanımışsın."

+"Attığım tokat için çok üzgünüm.."

-"Tokatlar demek istedin." dedikten sonra gülümsedi Erdem.

+"Yenisini mi istiyorsun yoksa?"  Artemis ufak bir gülümseme ile Erdem'e eşlik etti.

-"Sorun değil. Senden gelen her şeye razıyım."

+"Eskisi gibi olmamız zaman alacak biliyorsun değil mi?"

-"Evet ama hiç sorun değil. Önce seni şu beladan çıkaracağız hep beraber."

+"Babam sizin bu işte olmanızı istemiyordu. Bir bildiği olmalı. Bence siz hiç karışmayın."

-"Yok, olmaz. Salim amca çok babacan bir insandı. Seni korumamız için çabaladı ve uğraştı. Bu saatten sonra da birlik ve beraberlik ile bu olayı çözeceğiz. Ne kadar kalabalık olduğumuzu görünce şansı olmadığını anlayacak."

+"Böyle düşünmeniz bile bana güç veriyor."

-"Artık gücü tüm kalbinle hissetmelisin. Hiç bir yere gittiğimiz yok. Seni tüm her şeyle tek başına mücadele etmek zorunda bıraktığımız için üzgünüz."

+"Yani siz Çetin ile hiç kavga etmediniz öyle mi?"

-"Aynen öyle. O benim can, ciğer kardeşim. Onsuz ben adım bile atmam."

   Çetin içten bir gülüş attı ortalığa. Her şeyin çözüme kavuşması en çok onu rahatlatmış gibiydi.

-"Planlarımızı tartışmak için bir toplantı yapmalıyız Arti. Hep beraber. Hakan ile de tanıştır bizi. Muhtemelen bizim aklımızdan çıkan fikirleri en iyi şekilde yorumlayabilecek kişi odur. Ortaya dökelim neyimiz varsa. Sonra çıkar yol arayalım."