Ερωτεύτηκα την κολλητή μου.

•Happy Anniversary•

Αφιερωμένο σε εκείνον που όσο κι αν με πλήγωσε δεν έπαψα και δεν θα πάψω να τον αγαπώ.
Με γνώρισες σε μια δύσκολη φάση στη ζωή μου. Είχα πέσει, είχα πονέσει, είχα χάσει την ελπίδα μου. Είχα κουραστεί. Είχα σταματήσει να χαμογελάω γιατί ακόμα και αυτό το έκανα με προσπάθεια και μεγάλη δυσκολία. Δεν ήμουν χαρούμενη, όμως προσπαθούσα να φανώ δυνατή. Αλλά οι δυνάμεις μου είχαν εξαντληθεί. Είχα αφεθεί στο απόλυτο κενό της θλίψης μου. Είχα σταματήσει να παλεύω με τα κύματα. Είχα κουραστεί να προσπαθώ να μείνω στην επιφάνεια. Και τελικά άφησα τον εαυτό μου να βυθιστεί. Ήμουν συναισθηματικά νεκρή.
Δεν ήξερα πλέον γιατί ζούσα. Και το μόνο που μπορούσα να αισθανθώ ήταν ο πόνος που προκαλούσα στον εαυτό μου με ένα καταραμένο ξυράφι. Ξέρω, είχα περάσει και χειρότερα και όλα αυτά είχαν τελειώσει. Όμως οι κακιές συνήθειες δεν κόβονται. Και εγώ αντί να κόψω τη συνήθεια έκοβα τα πόδια και τα χέρια μου.
Και μετά ήρθες εσύ. Εσύ που κατάλαβες πολλά, χωρίς να χρειαστεί να σου πω τίποτα. Θυμάμαι την πρώτη φορά που μιλήσαμε, ήταν βράδυ και δεν σταματήσαμε να μιλάμε μέχρι το πρωί. Και όχι δεν μας ένοιαζε που την επόμενη είχαμε σχολείο. Ξέραμε πως θα δούμε πάλι ο ένας τον άλλο εκεί. Και ίσως ξέραμε ότι είχαμε βρει κάτι διαφορετικό κάτι που έγινε εντελώς τυχαία, μα επίσης με έναν καρμικό τρόπο. Και όλα ήταν μαγικά.
Κάπως έτσι άρχισα να εξαρτώμαι από τη μυρωδιά σου. Από την αγκαλιά σου. Τη φωνή σου. Το βλέμμα σου. Τον τρόπο που ήξερες να μου φερθείς και να μου μιλήσεις.. ήξερες ότι δεν έπρεπε να με πιέσεις για να έρθω κοντά σου. Και κάθε φορά που με άφηνες ελεύθερη, εγώ γύριζα σε εσένα.
Ξέρω περάσαμε πολλά αυτά τα τρία χρόνια. Όμως τα περάσαμε μαζί. Ξέρω σου έκρυψα και μου έκρυψες πολλά.. όμως τώρα ξέρουμε ότι απλώς δεν θέλαμε να πληγώσουμε ο ένας τον άλλο.. και ίσως γι αυτό να σε αγαπώ λίγο παραπάνω.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσα έχεις κάνει για εμένα, πόσο έχεις αλλάξει για εμένα. Και πόσα σταμάτησα να κάνω εγώ για να σε κάνω περήφανο και ευτυχισμένο.
Ξέρω ότι θα περάσουμε κι άλλα. Όμως δεν φοβάμαι. Γιατί ξέρω ότι θα είσαι εκεί και θα μου κρατάς το χέρι. Θα με κοιτάς στα μάτια και θα με ηρεμείς.
Σε ευχαριστώ που με καταλαβαίνεις. Σε ευχαριστώ που με φροντίζεις. Σε ευχαριστώ που με κάνεις πάλι να γελάω και να νιώθω σαν μικρό παιδί. Σε ευχαριστώ που ανέστησες την ψυχή μου ξανά. Σε ευχαριστώ που όσο κι αν μαλώνουμε είσαι εκεί, να με αγκαλιάσεις όταν το έχω ανάγκη. Σε ευχαριστώ που είσαι ότι πολυτιμότερο έχω στη ζωή μου.
Κι αν δεν μείνουμε μαζί δεν πειράζει. Δεν θα μετανιώσω ποτέ για όσα ζήσαμε. Για όσα με έκανες να αισθανθώ. Γιατί είσαι ο μόνος που ξύπνησε μέσα μου έναν τόσο όμορφο εαυτό. Και πως μπορεί κανείς να μετανιώσει ποτέ για κάτι τέτοιο;
Και όσο για τον πόνο.. έχω περάσει πολύ από αυτό στη ζωή μου. Και αν είναι να το ζήσω ξανά δεν με πειράζει. Γιατί αυτή τη φορά θα αξίζει πραγματικά.
Σ' αγαπώ.
#24
•🖤•