(FHS #3) Most people say she's a rebel, others call her a badass, but Reika De Juan is just a girl who follows her heart. So much that she ends up following the gay of her dreams, even if it means returning to Filimon Heights.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Nakatitig lang ako sa cellphone ko hanggang sa tumunog ang alarm nito. Wala pang isang segundo, pinatay ko na ito at bumangon na. Balewala ang alarm ko lalo't hindi naman talaga ako nakatulog.
Bumangon ako mula sa kama at nag-angat ng tingin kay Silver na nasa top bunk. Mahimbing ang tulog ng Elemento kaya naman dahan-dahan akong pumasok sa banyo, maingat upang huwag siyang magising. Paglabas ko, nagbihis agad ako at bumaba sa sala upang patayin ang mga ilaw sa labas lalo't ako ang unang nagising sa amin.
Pagkatapos buksan ang mga pinto at bintana, dumiretso agad sa kusina. Naunahan ko ng gising si Slade kaya naman ihinanda ko na agad ang kape niya. Mahilig kasi siyang magkape sa umaga tapos chocolate drink naman sa gabi. Iba din ang trip ng demonyo eh.
Hindi ko alam paano magtimpla ng kape, umiinom ako sa coffee shops pero 'di naman ako marunong gumawa, kaya halos dasalan ko ang kape para lang maging matino ang kinalabasan.
Slade still has broken ribs giving him difficulty to move around kaya naman iaakyat ko na sana sa kanya ang kape kaso nakita ko siyang bumababa na mula sa hagdan.
"You're not supposed to move around the house." Paalala ko.
"Aga mo atang nagising?" Ngumiti siya habang kinukusot ang mga matang naniningkit, gulong-gulo pa ang buhok at tabingi ang t-shirt na suot.
"More like hindi natulog. Netflix is life, boy." I lied flawlessly. "I made coffee for myself so ginawan na lang din kita." I shrugged, trying to play it cool.
"Kailan ka pa nahilig uminom ng kape?" Slade chuckled as his forehead creased.
"There's a lot of things you don't know about me." I smirked and raised an eyebrow as I cocked my head side-wards. I grabbed the two cups of coffee and placed them on the table. Slade and I sat right next to each other.
"I think I already know everything about you." Pagyayabang niya sabay patong ng isang paa sa kinauupuan. Kinuha niya ang tasa ng kape gamit ang kaliwang kamay.
Natakot ako sa magiging reaksyon niya sa lasa ng kape kaya naman umiwas ako ng tingin at ininom na lang ang sa akin. One sip was all it took for me to frown in disgust. I almost gagged as I swallowed it.
I got curious kaya naman dahan-dahan ko siyang nilingon at nakita kong tuloy-tuloy naman siya sa pag-inom, hindi ngumingiwi o sumisimangot. Ibinaba lang ito makaraan ang ilang lunok.
"Bakit?" He chuckled as he looked at me, looking all curious and shit.
"You can complain all you want. You can even throw up." I gestured him to move right away pero tumawa lang ulit siya.
"Hindi naman masama ang lasa." He said but then tilted his head as he squinted his eyes. "You can put sugar next time though."
Natawa na lang ako at pabiro siyang sinimangutan. Pinagpatuloy niya ang pag-inom ng kape at nang maubos ito ay napasandal siya sa kinauupuan at nilingon ako habang may ngiti sa mukha. "You don't have to help me, Rei. Kaya ko naman ang sarili ko."
