(FHS #3) Most people say she's a rebel, others call her a badass, but Reika De Juan is just a girl who follows her heart. So much that she ends up following the gay of her dreams, even if it means returning to Filimon Heights.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
As days passed, Slade and I almost became inseparable. During my free time, we'd always hang out together, he'd practice writing while I would do my homework. Minsan naman tinuturuan niya akong tumugtog ng gitara. Hindi man niya maigalaw ang kanang kamay, hindi naman ito hadlang para makapagturo siya.
"I guess it really runs in the blood." Slade smirked after hearing me play the riff of 'Highway to Hell using Oggy', his precious Electric Guitar. I didn't even want to ask why he named it like that.
"Now you're just pulling my leg." I retorted sarcastically as I sat on his bed and leaned on the headboard.
Tumayo si Slade mula sa kanyang upuan at bigla na lang hinila ang paa ko dahilan para muntikan akong malaglag mula sa kama.
"Gago!" Bulaw ko sabay bawi ng paa. Kung hindi lang talaga siya injured, nasipa ko na ang mukha niya.
"That's pulling your leg." He grinned mischievously and sat right next to me, leaning his back against the headboard the same way I did. Hinilig niya ang ulo sa balikat ko kaya pasimple ko siyang siniko.
"Mabigat ulo mo." Pabulong kong reklamo pero ang totoo, natatakot akong makita kami ni Daddy lalo't bahagyang nakabukas ang pinto ng kwarto. Ayaw ko rin naman itong isara dahil baka mamaya kung anong isipin ni Daddy o ni Silver.
They never asked about our real score but I'm sure they noticed how Slade and I were always together. To be fair, I wasn't so sure about our relationship during that time as well. All I know was that Slade and I liked each other and we were enjoying each other's company.
"Just a few minutes." Aniya habang nakahilig pa rin ang ulo sa balikat ko. Napabuntong-hininga na lang ako at hinilig pabalik ang ulo ko sa kanya. Kapwa kami nanatiling ganoon habang nakatingin sa kawalan nang bigla na lang tumunog ang cellphone ko.
7:32 PM
Villafranca #1:
Pauwi na ako
gutommmm
ano ulam?
"Si Silver 'to?" Tanong ni Slade na nakibasa rin pala sa cellphone ko.
"Yup." Sagot ko naman.
"Villafranca number 1?" Lumipat siya at naupo sa harapan ko, kunot-noo. "Anong pangalan ko sa cellphone mo?"
"Villafranca number 2." Naguluhan ako bigla sa ikinilos niya.
"Number 2?!" Napahalukipkip siya ng mga braso at tiningnan ako nang walang kaemo-emosyon.
"I met Silver first. Bakit ba?" Katwiran ko naman pero sumimangot lang siya at inigaw ang cellphone ko. "What the hell, Slade?"
Aagawin ko sana mula kay Slade ang cellphone ko pero naawa ako sa kanya nang makitang mabagal ang kanyang pagtitipa gamit ang kaliwang kamay. Hinintay ko na lang siya na matapos.
