Pop's POV
"Good morning, sunshine." nakangising bati sakin ni Wayo nung imulat ko ang mga mata ko.
Mabilis namang nag-flashback sa isip ko yung mga kababuyang pinagawa n'ya sakin kahapon kaya agad akong napabalikwas mula sa pagkakahiga.
"Walanghiya ka!"
Sinubukan ko s'yang suntukin pero tinabig lang n'ya yung kamao ko dahil literal na wala akong lakas ngayon.
"Wag mo nang aksayahin ang lakas mo sa'kin, Pop. Kung ako sa'yo, ise-save up ko yan dahil mahaba ang araw mo today."
Parang tinusok ng isang libong karayom ang katawan ko dahil sa sinabi n'ya.
Nakaramdam ako nang matinding takot at kaba.
"A-anong ibig mong sabihin?" I stuttered.
Ngumisi ulit sa'kin si Wayo bago nagsalita, "Hmm.. I heard na galit na galit sa'yo ang daddy mo dahil inatake nanaman ang mommy mo all because of you. And to add, hinihintay ka na nga rin pala ng mga police."
Nagpanting ang tenga ko sa mga sinabi n'ya.
"Anong ibig sabihin ng mga yan Wayo?! May usapan na tayo 'di ba?! Sinunod ko naman lahat ng gusto mo! Pero bakit nadamay pa rin si mommy dito?!" my voice cracked while shouting.
Naiyak na ako dahil sa frustrations.
"Gan'yan ka ba talaga kabobo Pop? You honestly believe those shits? Sinira mo ang buhay ko and you're expecting na gagawin kong madali ang lahat para sa'yo? Pathetic."
"Napakasama mo!!"
Tinangka ko ulit s'yang suntukin pero tulad kanina'y nabigo lang ulit ako.
This time, hindi lang n'ya hinawakan basta ang kamay ko; pinilipit n'ya rin 'to nang todo kaya lalo akong naiyak.
"Hindi ka lang bobo, wala ka ring utang na loob." tumawa si Wayo nang malakas. "After kitang paliguan, bihisan at dalin dito sa kama kagabi ay susuntukin mo lang ako ngayon? Dapat pala hinayaan na lang kitang puno ng tamod doon sa stage kagabi."
Tinigilan na ni Wayo ang pagpilipit sa kamay ko after n'yang magsalita.
Napaisip naman ako dahil sa mga sinabi n'ya.
Nababaliw na ba talaga s'ya para gawin ang mga bagay na yon?
Pwede naman n'yang iwan na lang ako basta 'di ba?
"You need some mental counseling, Wayo. Nababaliw ka na.." I mumbled.
"Nababaliw na talaga ako Pop.." mas lumaki yung ngisi n'ya. "Pero sa tingin ko ay mas una kang matutuluyan na mabaliw sating dalawa 'pag 'di mo na inabutang buhay ang mommy mo.."
Nanlamig ang buong sistema ko dahil sa sinabi n'ya.
"Papatayin kita Wayo pag may nangyaring masama sa mommy ko!!"
This time ay dinamba ko na s'ya pero mabilis s'yang nakailag.
"Nice try and whatever, Pop. Yayayain pa naman sana kitang mag-breakfast pero it seems na wala ka sa mood today. So paano? Una na ako ha? Good riddance!"
Tatawa-tawang lumabas si Wayo dito sa kwarto.
Ako naman ay napapikit na lang dahil sa mga extreme emotions at frustrations na nararamdaman ko ngayon.
Damn you Wayo!
~•~•~•~•~•~
Dito na ako dumiretso sa hospital pagkaalis ko don sa theatre.
