Chapter SEVENTEEN

1K 58 4
                                    

Rush (POV)

Halos nakakakalahati na kami ng tinatahak when I request to Kuya Romeo to take a rest. Bumibigat na ang aking pakiramdam at hindi ko na iyon nagugustuhan.

"Rush, kaya mo pa?" puna ni Clay ng ako ay malingunan.

"do you want me to carry your bag? Mukhang hinihingal ka na eh" pag-alok nito.

She's pertaining to my other bag na aking dala dala dahil ang pinaka back pack ko ay na kay Kuya Romeo.

Alanganin ko itong nginitian at umiling.

"I'm good, thank you for asking.... Kelangan ko lang ulit ng konting pahinga"

She stares at me intently waring diskumpiyado sa aking sinabi.

"are you sure?" she voices out.

I nodded and look away "yeah." Anas ko hiding the pain in my eyes.

Lumakad ako palayo sa kausap didn't bother for her response.

Tinungo ko ang isang malaking bato na nakausli at duon umupo ng hindi nililingon si Clay.

I don't want her to worry kaya pinagtitiyagaan kong itago ang aking tunay na nararamdaman.

Few hours to go Rush and this will be over.

Pagpapalakas loob ng aking isang tinig. But then hindi ko pa rin maiwaksi ang pag-aalala para sa sarili lalo na at kakaiba ang nararamdmana ng aking katawan.

I'm sure exhaustion is not only the reason. Kaya nga abot-abot ang aking panalangin na sana ay walang mangyaring hindi maganda habang tinatahak namin ang pababa ng bundok na iyon.

From that thought ay kagyat na sumigid ang mukha ni Gap.

I silently curse ng maalalang hindi ko man lang ito nagawang replayan buhat kahapon. Dahil bukod sa kinuha ni Bree ang aking telepono ay wala namang signal sa aming pinuntahan.

Wala sa loob na dinukot ko iyon sa bulsa ng aking bag at piping nanalangin na sana ay aking magamit.

"I thought na kay Brianna iyan?" pukaw ni Clay na hindi ko man lang namalayang nakalapit.

Nag-angat ako ng tingin pero kagyat na ibinaling iyon sa aking hawak.

"kinuha ko kanina sa bag nya bago ako umalis" I response. Didn't even bother to ask kung papaano nya nalamang kinumpiska ni Bree ang aking telepono.

Pumalatak ito.

"that girl is impossible" puna nito at pumuwesto ng pag-upo sa aking tabi. "she's enjoying being dominant over you at halos maging possessive but the funny part is, hindi ka pa naman niya sinasagot" she emphasizes, clueless on her point. "unfair right? I mean--- "

"I gave her the right, the moment I confessed to her that I love her" I replied cutting her sentence.

Ni hindi ako lumingon sa katabi habang abala pa din sa pagkalikot sa aking hawak.

Shit! Still no signal. Paano na ito?

I cursed silently matapos matignang walang pag-asa para matawagan si Gap.

"ipagpalagay na.. but that's not how it works, Rush" komento nito.

Napatigil ako, kunot-noong bumaling sa katabi at umiling-iling "hindi ba dapat ganuon naman iyon? If gusto nyang hawakan ka sa leeg you shouldn't complain?" I asked habang isinusuksok ang telepono sa sariling bag.

" but you're not into a relationship yet para kontrolin ka nya. You're just courting her" she explains which make me confused.

"what are you saying?"

Enclave Series 1 : Rush Villanueva (GxG)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon