Enclave Series 1 : Rush Villanueva (GxG)

Chapter TWENTY FOUR

A/N

Naubusan na ko ng pondo.. hahaha!
Please expect na medyo matatagalan ang pag-update nito...

For now.. enjoy this Chapter.

********

Rush (P.O.V)

” hoy, Yu. Nasaan ka na? magsisimula na ang friendly match nila Storm?” nadinig kong pagtatanong ni Gap sa kabilang linya habang kami ay naglalakad.

Kausap nito si Yuna.

Kagaya ko ay nakasanayan na rin ng mga ito ang pagtawag ng “Yu” kay Yuna. A gesture which obviously imply na ganuon na sila kakomportable sa aming bagong kasama.

“dalian mo at may naiinip sa pagdating mo” ani ni Gap na alam ko humigit kumulang ay ako ang ibinebenta sa kanyang kausap. She’s teasing me by alternately raising her eyebrow na akin na lamang ikina-iling habang nangingiti sa kanyang kalokohan.

Kahit kailan talaga ay wala na silang ibig asarin kundi ako. Simula ng mapadalas ang paglibot ni Yuna sa aming Campus ay hindi na nilubayan ng aking mga kaibigan ang pang-aalaska dito. Lantaran na kung kami ay buyuin lalo na kapag nagiging extra sweet iyong isa na kadalasan ay tinutugon ko lamang ng kiming pagngiti.

I don’t want to take advantage of our situation lalo na at alam ko naman kung anong estado ko sa puso nito.

Yuna really like me and she’s vocal about it pero dahil alam naman niya ang standing ko, kahit kailan ay hindi ito nagdemand or naging makulit about our situation.

She seems contented on what we have right now at ganuon din naman ako.

Lingid sa kaalaman nila Gap ay nakukuha pa rin naming mag-usap ni Yuna tungkol kay Brianna. Isang bagay na ipinagpapasalamat ko dahil sa ganuong bagay ay may napaglalabasan ako ng saloobin.

She always hears me out, letting me speak whatever I want to say kahit na nga minsan ay nai-eexpress ko kung gaano ko pa rin kamahal si Brianna.

I know I’m being unfair to her and maybe rude dahil heto siya, isang taong lantad ang pagkagusto sa akin pero heto ako, walang ibang bukang bibig kundi ang babaeng ilang beses nanakit sa akin.

But what can I do? If she’s the only person I can talk to regarding the issue.

I don’t know if she just hiding the bitterness pero kahit anong pagkapa at obserbasyon ko sa kanya ay wala akong negatibong emosyon ang maramdaman. May pagkakataon pa nga na nagbibigay ito ng mga friendly advice which really makes me happy dahil open ito at hindi ko kinaringgan ng pagkasuya sa tuwing ikinukwento ko si Bree. Hindi kagaya ng mga kaibigan ko na tuluyan ng ipinag-bawal maski ang pagbanggit sa pangalan ng babaeng magpasa-hanggang ngayon ay aking inaasam na makasamang muli. 

They resent her so much.

Yes, as in hate. capital H.A.T.E.

A strong word which I cannot just put into my system at ilinya ang sariling emosyon sa kanila dahil mantakin ko mang isipin at pilitin ay hindi ko talaga kaya.

Mahal ko pa rin ito at buong-buo iyon despite the fact na isinuko ko ang anumang posibilidad para sa aming dalawa.

I sighed mentally when sudden pain strike through my heart.

Hindi naman kasi ganuon kadaling turuan ang puso na lumimot.

Hindi naman iyon kagaya ng isang makabagong-teknolohiya na kung gusto mong i-reformat para mabura ang lahat ng nilalaman ay magagawa mo lang sa saglit na oras.