Enclave Series 1 : Rush Villanueva (GxG)

Chapter EIGHTEEN

Storm (P.O.V)

"hey, calm down. Everything will be fine" pukaw ko sa aking katabi.

"how can I? if I know that our friend is in danger?" anito kasabay ng paghikbi.

Kasalukuyan kaming nasa ere ni Gap sakay ng kanilang Private Chopper para puntahan si Rush sa Zambales.

Kagaya ng katabi ay sobra din ang aking pag-aalala. Pero hindi ko dapat ipakita iyon sa kanya dahil mas lalong panghihinaan ito ng loob.

Walang kibong kinabig ko ito ng marahan at halos mahawa sa pagkabalisang kanyang nadarama when I felt how scared she is dahil sa nanginginig na katawan.

Napalunok ako.

God, please let our friend be okay. Sana ay hindi ganuon kaseryoso ang nangyari sa kanya.

"did she told you the current status of Rush?" tanong ko na halos hindi lumabas sa aking bibig.

I'm referring to this girl na tumawag kay Gap early in the morning at nagbalita na nasa Zambales nga daw sila. Sa isang hospital dahil duon itinakbo si Rush ng mawalan ito ng malay.

Umiling-iling ang aking kausap "she didn't mention anything dahil mukhang kagaya ko ay nasa state of shock din sya" anito sa pagitan ng paghikbi.

I remain silent. Still thinking what could be the reason at napadpad sa ganuong kalayong lugar ang aming kaibigan. At sino ang kasama nito?

For so many years that we've been together ay ito ang kauna-unahang pagkakataon na naglihim sa amin ang kaibigan. Clueless kami na nakarating ito sa Zambales dahil ang buong akala namin nila Gap ay nasa penthouse lang sya at nagpapahinga.

What could be the reason? And why?

Muling untag ng isang bahagi ko.

I have something in my mind but I don't want to entertain it dahil kung sakaling may kinalaman dito ang babaeng kinahuhumalingan ng aming kaibigan ay hindi ko papalagpasin ang pagkakataong sitahin ito.

Wag' lang magkatotoo ang hinala ko. Dahil kapag nagkataon, you'll gonna pay for this Brianna Buenaflor. I silently cursed kasabay ng pagtagis ng aking bagang.

"do you know her? I mean the one who called you?" tanong ko making myself calm by diverting my attention to the main issue.

Gap didn't say anything and just shook her head.

I know wala na ito sa huwisyo and I understands her dahil halos pareho lamang kami.

"anong sasabihin ko kila Tita Laila? For sure papagalitan ako ng mga iyon at hin----"

"sshhhh! Gap, just relax okay?" putol ko sa anumang sasabihin nito caressing her shoulder.

I pull her away from me at iniharap " Hindi makakatulong iyang madami kang iniisip. It will only make you more worry"

Hindi ito kumibo pero mababanaagan ang magkahalong takot at lungkot sa kanyang mukha.

"Listen, our primary concern for now is to make sure that Rush will be fine and then after that we will figure out kung papaano natin ipapaalam ito sa mga magulang nya. Naintindihan mo ?" malumanay kong paliwanag dito habang pinapahid ang kanyang mga luha .

She nodded reluctantly.

"She will be okay and we will take her home. Besides, naka standby na and Doctor nya. Iyan ang sabi ni Grim sa akin kanina. At duon na lang din daw sila maghihintay sa pagbabalik natin." dugtong ko.

"Sa ngayon, kailangan nating kumalma pareho para makapag-isip tayo ng maayos " I stated.

Dumiretso ito ng pagkakaupo, bumuntong-hininga at pinahid ang natitirang mga luha.