SPECIAL CHAPTER

408 5 4
                                    

Pearl's POV

Ngayon nalang uli ako nag-karoon ng POV, sa special chapter pa. Am I special child Ms. Author? [ A/N: NO, HAHAHA WAG KA NA MAG-REKLAMO ]

Sa haba haba ng panahon, sa istoryang ito lagi nalang akong extra. Si Hazel may Timo, si Cazene may John Klyde, at lalo na si Jennifer may Jarred. Jenred iz ril pa nga daw. Wait, si Samantha pala, may Paul. How about me? Mag-isa lang ba ako? Sa mundong ito?

I am here, infront of the church. Katatapos lang ang kasal but no one notice that I am here, na naiwan ako kasi sila, may sari-sariling mundo na. They did not find me! Even si Hazel, sumama lang siya sa Timo niya na seriously naman, ang gwapo.

" Paano naman ako Lord? Kailan ako makakabingwit ng malaking isda??? " at nag-lupasay ako ng nag-lupasay doon sa harap ng simbahan. There are random people na napapadaan sa simbahan and they thought, I AM CRAZY GIRL! But they don't know na I'm just a girl, finding her Prince Charming!

" Where is THE ONE Lord? " and naglupasay na ulit ako. Well mukha nga akong si Sisang baliw dito pero hangad ko lang naman happiness. Wag madaliin? Oo, hindi naman ako nag-madali pero ang tagal ko na rin naman nag-aantay :< Mabubulok na yung kagandahan ko, wala pa din si Prince Charming or si Knight in Shining Armor.

At ang kamalas malasan naman..

" OMG! UMULAN PA, PARUSA BA ITO SAKIN? HUHUHUHUHU " Hindi na ako nag-abalang tumayo at hinayaan ko nalang na maulanan. Oo, nasa ilalim ako ng ulan ngayon sabay ng OA kong pagluluksa. Napag-iiwanan na lang lagi at matagal ng umaasa sa happy ending. Mangyayari pa kaya iyon? Mangyayari pa kaya?

" Someone help me for being hopeless romantic " and umiyak nanaman ako. Medyo OA pero whaaaa! I am super hoping for the best and the best LOVELIFE of the year.

Habang sa gitna ng napakalas ng pag-ulan, may bigla na lamang nag-appear na isang lalaki sa harap ko. Naka-kapote siya at nakamask kaya hindi ko makita ang pagmumukha, and he is just like, " what are you doing here little crazy? "

" You might get sick " sambit niya. So nag-aalala siyang nilalang siya e ni wala nga siyang payong para sa'kin. Selfish pang tignan kasi parang pinapainggit niya kapote niya. Edi siya na may kapote.

" Wala kang pake! " sigaw ko at nagsimula nanaman akong umiyak. Parusa ba ito sakin? PARUSA?

" May care ako kasi babae ka. Ayoko sa babae yung nakikita ko silang nasasaktan " medyo madrama niyang sabi. I mean, OA niyang sabi.

" Then if you don't want to see me, hurtin', then where's your umbrella? " pagtataray ko sa kanya.

" I don't have umbrella, pero sasamahan na lang kita sa ulan " tinanggal niya ang kapote niya sabay nag-pabasa sa ulan. Tumabi siya sa akin sa pagkakaupo at napatingin sa kanya.

" Baliw kaba? Umalis ka nga dito! " pag-papaalis ko sa kanya. As if naman na papansinin ko siya like duh? Hindi ako pumapatol sa strangers.

" Don't get me wrong. Wala akong balak sa'yo. Gusto ko lang samahan ka, sa ulan " then tumingin siya sa langit. Tsk, sino ba tong hinayupak na to? Bakit pamask mask pa siya di ko makita yung mukha. Well, makikilala ko ba agad ang stranger?

" Sino ka ba? "

" S-sorry. Hindi pa pala ako nag-papakilala " then tinanggal niya na ang kanyang mask. Wait? WHAAAAT?

" M-min Yoongi? " sabay takip ko ng bibig. Isang sikat na artist ng part ng boyband ay ang kasama ko ngayon? WATDAPAK

Ngayon ay tumayo na siya at inilahad ang kanyang kamay sa akin.

" May I have your permission? "

" For what? "

" To dance with me, under the rain? "

And I realized, he is the guy I've been waiting foooooor. *-*



[ UNDER THE RAIN : MINYOONGI×ROSÉ FAN FICTION STORY, COMING SOON! ]

MY FAKE BOYFRIEND || JENMIN || COMPLETEDWhere stories live. Discover now