𝐜𝐫𝐮𝐬𝐡 𝐬𝐭𝐫𝐮𝐠𝐠𝐥𝐞𝐬 ➴ taennie

81

allison

pagkatapos ko maligo ay nag madali akong magbihis at tumakbo na palabas ng bahay.

naglakad ako hanggang sa makarating sa park na sinasabi ni andrei.

ang ganda pala dito. ang daming flowers at halaman. meron ding playground kaso wala namang batang naglalaro don. napangiti nalang ako.

dahil wala pa naman si andrei, umupo muna ako sa bench. tapos napansin ko nalang na may nakalagay na rose sa tabi ko.

tinignan ko ito at nakalagay ang pangalan ko. siguro kay andrei ito galing. patawa talaga yung lalakeng yun. late pa talaga sya. manong di nalang nya isabay yung rose sa kanya.

kaso merong biglang lumapit sakin na lalaki. naka old black sya. nakasumbrero din sya kaya di ko makita mukha nya.

tinutok nya yung baril nya sa ulo ko.

"sumama ka sakin."

parang pamilyar yung boses nya. kaso di ko na yon inintindi dahil sa sobrang takot ko, sumama nalang ako sa kanya.

fast forward:

pagkagising ko, nagulat ako. nasa loob ako ng isang madilim na kwarto.

"hello there. long time no see."

napatingin ako sa kanya at yun pala si jaden yun !! oo si jaden. pano nya nagawa sakin toh?

"akala mo dahil hindi mo ko sinagot tapos na ang lahat at may happy ending ka na?"

tumawa sya.

"paalisin mo ko dito!" sigaw ko.

"im sorry, but i cant do that."

"ano ba ang kailangan mo?" tanong ko.

"kailangan muna kitang pahirapan."

bigla nalang may mga lalaking nagpakita at pinaupo ako sa upuan at tinali ang kamay ko.

"bitiwan nyo ko!" sigaw ko.

puro tawanan ang narinig ko mula sa kanilang lahat. mukhang may binabalak na masama.

"gusto mong intayin natin si andrei?"

nanlaki mata ko.

"pwes, hindi sya makakarating. kawawa ka naman."

suddenly, i felt my tears rolled down through my face.