Fake Love And Revenge (COMPLETED)

Chapter 4: Can't think clearly

Mark's POV

"What the fuck! Anong ginagawa mo dito?!" I asked angrily pushed her and stand up.

"I missed you" she said with a sweet voice.

"Hey! Get out!" I said at tinulak ko siya palabas ng pinto. Then, binalibag ko ang pinto and locked it.

She's here again? Ano ba yan nakakainis, what a bullshit woman.

"Hey, let me in!" sigaw niya through the door at pinalo-palo niya ang pinto.

"Go away you bullshit woman, before I change my mind, baka mapatay pa kita diyan" I said angrily at huminto siya sa pagpalo ng pinto and I heard her went away.

I went at my bathroom and take a bath.

Pagkatapos kong magpalit nagbrowse muna ako sa internet.

I want to look a girl in the internet and I can't find.

I stop looking at the internet and natulog na ako because marami pa akong gagawin bukas sa office.

I'm very very busy lately, but I can't forget lolo's wish, I love my lolo more that anyone.

Bago ako natulog, nag-ring ang phone ko then sinagot ko ito.

"Focus on our business because you will be the next CEO of our company, maybe after a week you will be announce as CEO of Villareal Group" my father said countinously and he didn't let me talk, kahit isang word lang he didn't. Then, he hung up without letting me say a word.

I'm his only son, and I'm the second with my step-sis na malandi. Panganay, babae at ang bunso, babae na naman. Damn it! Ako lang talaga ang lalaki sa family namin at ako lang ang naiiba ang Mommy.

I silent my phone and rest my brain, para naman makapag-concentrate ako bukas sa trabaho ko.

Paggising ko ng umaga I look at the clock and 11:30AM na pala.

Ang tagal ko palang natulog, I didn't realize it. I will not go to work today. Maybe, I will stay here.

Pumunta na ako sa banyo ko at naligo na ako.

Pagkatapos kong magpalit, I went downstairs.

Biglang lumapit sakin si Daddy at bigla niya rin akong sinuntok. Sa sobrang lakas ng suntok niya napaupo ako sa sahig.

"Kasasabi ko lang sayo kahapon na magseryoso ka sa business natin, diba? Did you forget it already?" Daddy asked with a angry face.

Lumapit si Andreina, ang kataon ko lang na step-sis ko, kay Daddy at hinawakan niya ang braso nito.

"Dad, don't hurt him" sabi ni Andreina at hinawakan niya ng mahigpit ang braso ni Daddy.

Susuntukin pa sana ako ng isang kamay ni Daddy pero huminto siya dahil kay Jane, ang panganay kong step-sis.

Hinawakan ni Jane ang braso at tutulungan niya na sana ako. Tinulak ko si Jane and I glare at her.

"Why are you so mean?!" galit na sabi sakin ni step-mom and I glare at them all.

Sa totoo lang kasi ako lang ang walang kakampi sa bahay, at ang dalawa ko namang kapatid may gusto sakin, tangina lang.

Tumayo ako at pumunta nalang ako kay auntie-maid, tutal siya lamang naman ang kakampi ko dito.

Ginamot nalang niya ang sugat ko.

"Thank you, Auntie-Maid, you're always here for me" I said while wearing a smile.

"Ofcourse, nagmula ng dumating ang Mommy mo dito close na kami at noong pinagbubuntis kaniya may nalaman silang sakit niya kaya sabi niya sakin kapag wala na siya ako na mag-aalaga sayo, that was my promise to your Mom na aalagaan kita hanggang sa mamatay na ako" sabi niya at ngumiti rin siya.

"But, Auntie-Maid, where's your family?" I asked her and she put her head down and began to cry.

"They, left me alone and your Grandfather keep me and I serve him as his maid, your Grandfather was a good man, he is rich but he didn't think highly of his self, hindi siya mapagmataas" she said and then she smile.

"Auntie-Maid, from now on treat me as you own family" I said and smiled at her.

"Hindi mo pa noon sinabi yan parang anak na ang turing ko sayo" she said and then she smiled too.

Pagkatapos niyang gamutin ang sugat ko bumalik na ako sa kuwarto ko.

Mars' POV

Paggising ko ng umaga, naligo agad ako at kumain ng breakfast.

Habang nanonood ako biglang nagring ang phone ko and I answered it.

"Hello?" I asked.

"Anong oras na?! Nasaan ka na?!" bigla niyang sinigaw.

"12:30PM na, nasa bahay ako" sabi ko ng kalmado.

"Hoy! Babae! Hindi ba't magkikita tayo ngayon sa library ng 10:00AM?!" galit na sabi niya.

"Ay, oo nga pala, papunta na ako" sabi ko at I hung up.

Nakalimutan ko na pala na ngayon pala namin gagawin ang project namin ni Gina. Buti pinaalala pa niya sakin, kung hindi kawawa na naman siya doon na naghihintay.

Pagdating ko sa library, nakita kong nandoon din si Xavier, pero hindi ko muna siya papansinin ngayon.

"Wait for me here, I will buy something to eat" sabi ko at lumabas ako ng library.

Nagtataka ako kasing habang naglalakad ako parang may sumusunod sakin.

I walk faster and someone hold my wrist.

Humarap ako sa kanya at nakita ko si Xavier. Pinipilit kong tanggalin ang mga kamay niya sa wrist ko but the more na pinipilit ko itong tanggalin the more he tighten it.

"Let go" sabi ko pero hindi parin siya bumibitaw.

Sa sobrang pagkahigpit ng hawak niya nasaktan ako and I began to cry.

Nang makita na niya akong umiiyak, binitawan na niya ang kamay ko.

I escaped from him.

"Gina, I'm not coming back to the library, gagawin ko na lang sa bahay yung akin" tinext ko kay Gina.

"Okay, sige, uuwi na rin ako para sa bahay ko na lang din gawin yung akin. Dapat kahapon mo pa sinabi para hindi na tayo pumunta sa library" sabi niya.

"Sorry" I said.

"It's fine pero tapusin mo yun ah" sabi niya.

"Okay, thanks, Gina" sabi ko.

"As always" sabi naman niya.