Mars' POV
Kahit kanina pa sumasakit ang puson ko, wala na akong pakialam dahil may nangyayaring masama ngayon sa amin.
May tama ng baril si Mark sa kanyang likod and sabi niya matulog daw muna siya.
Hinuli ng mga pulis si Cassandra at nagsilapit naman sa amin ang mga kaibigan ni Mark.
"What happened?" tanong ni Moren.
"Hindi mo ba nakikita? Nabaril siya diba?" sabi ni Ken kaya binatukan siya ni Moren.
"Come on now, Mars, sila na bahala kay Mark" sabi ni Moren.
"Gisingin natin siya, Moren, nakatulog lang siya" sabi ko at hinawakan ko ang kamay ni Mark.
"Hindi siya nakatulog, Mars" sabi ni Moren at tumulo ang luha ko.
"Tulog siya, Moren! Tulog siya!" sigaw ko at pinalo ko si Moren.
"Ba't may dugo sa paa mo?" tanong ni Xavier.
"My baby is gone" sabi ko at pinisil ko yung kamay ni Mark.
"Come on now, Mars, magpalakas ka para kay Mark" sabi ni Art at umiling ako.
"No, I won't leave him" sabi ko at biglang may naglagay sa kanya sa isang higaan na ilalagay nila sa kotse. Sumunod ako sa kanila pero hindi nila ako pinayagan.
"Gusto kong samahan ang asawa ko, Xavier!" sigaw ko.
"Come on, magpahinga ka muna at dadalawin natin siya mamaya, okay? Kawawa naman yang mga anak niyo oh" sabi ni Xavier at napatingin ako sa mga anak kong kanina pa umiiyak. Nakalimutan ko na pala ang mga anak ko.
Pumunta kami sa bahay saka na ako nagshower at nagpalit, ganun din ang ginawa ko sa mga anak ko.
"Mom, are we gonna see Dad again?" tanong ni Daphne.
"Ofcourse, baby, we will see Dad later, okay?" sabi ko at tumango silang tatlo. Pagkatapos nun ay pumunta na kami sa hospital at hinanap na namin kung saan ang kuwarto ni Mark.
My tears fell when I saw Mark lying on a bed in the Intensive Care Unit (ICU). May nakasalubong akong doktor na galing sa loob ng ICU.
"Doc, kamusta na po siya?" tanong ko.
"He's in coma" sabi ng doktor.
"Kailan po siya magigising?" tanong ko.
"Hindi ko po alam, Mrs.Villareal" sabi niya at umalis na siya. Tumingin ako sa mga anak ko at nakita ko silang sumisilip sa loob ng ICU gamit ang malaking bintana.
"Mom, kailan magigising si Dad?" malungkot na sabi ni Justin.
"I don't know" sabi ko at lumapit ako sa kanila.
"Can you wait for Mom here? I will just check your Dad" sabi ko at kumuha ako ng mask saka ko sinuot at pumasok na ako. Pumunta ako sa tabi niya at hinawakan ko yung kamay niya saka ko tinanggal yung mask ko.
"Hey, bilisan mong gumigising diyan kung hindi, maghahanap talaga ako ng bago kong awasa" pabiro kong sabi pero tumutulo ang mga luha ko.
"Ba't mo ba kasi ginawa yun? Hinayaan mo na lang sana akong mabaril" sabi ko at patuloy na umaagos ang luha ko.
"Alam mo ba, hindi ko kayang mabuhay ng wala ka kasi ikawa ng buhay ko" sabi ko.
"Yiee, gumising ka na para kiligin ka naman oh" sabi ko at patuloy parin sa pag-agos ng luha ko.
"Tignan mo yung mga anak mo, kanina ka pa nila hinihintay, gumising ka na kasi, okay? Gising na" sabi ko at pinisil pisil ko yung kamay niya. Hinalikan ko yung noo niya bago ako lumabas ng ICU.
"Mom..." sabi ng tatlo at tumakbo sila papalapit sa akin saka nila ako niyakap.
"Mom, nagising niyo po ba si Dad?" tanong ni Aish.
"Mukhang mahimbing ang tulog ng Dad niyo kaya baka mayamaya pa siya magigising" sabi ko.
"Magigising pa bo pa siya?" tanong ni Justin.
"Ofcourse naman, anong ibig mong sabihin?" tanong ko.
"Wala po" sabi niya na umiiling. Nagsidatingan naman ang mga kaibigan namin.
"Okay ka lang?" tanong ni Maggie at napayakap ako sa kanya. Umiiyak na naman ako.
"Shh. Okay lang yan, magigising siya" sabi ni Maggie.
"Mom, what are we doing here?" tanong ni Lourd, yung anak ni Maggie.
"Are you bored?" tanong ni Maggie.
"Yes" sabi ni Lourd.
"Look, do you know her?" tanong ni Maggie sabay turo sa anak kong si Daphne.
"No, Mom" sabi ni Lourd at tinawag ko si Daphne.
"Daphne, this is Lourd, your Tita Maggie's son, he's at the same age like yours" sabi ko at napangiti si Daphne.
"Mom, I have a new friend now" sabi ni Daphne at napangiti din si Lourd kaya ayun, nag-Ipad na silang dalawa at umupo sa isang upuan.
"How is he?" tanong ni Maggie at tinapik niya ang balikat ko.
"He's in coma" sabi ko.
"How about you? Are you alright?" tanong niya at napailing ako.
"My baby is gone" sabi ko.
"It's okay as long as you and your childrens are safe because I know that you are very important to him" she said and I smiled and I hug her.
"Thanks" I said.
"Best friends should always be there when you have a problem or not because friends are the ears to listen" sabi ni Maggie.
"You're crying" sabi ni Adrien at tumabi siya kay Justin.
"Ofcourse, because I'm worried" sabi ni Justin and I smiled.
Guys, huwag kayong mag-alala, malapit na itong matapos.
YOU ARE READING
Fake Love And Revenge (COMPLETED)
RomanceIsang wish at isang revenge ang dahilan kung bakit sila nagkakilala, kung bakit naging sila. Pero hindi totoo ang relasyon nila, in short, "Fake Relationship". Wala namang mawawala sa kanila pero makukuha nila ang lahat ng gusto nila at isa pa, wala...
