Mark's POV
"Gising na siya? Pwede ko ba siyang maka-usap?" tanong ko agad.
"Sige" sabi niya.
"Hello?" tanong ni Tiffany.
"Fany, come on, tell me" sabi ko.
"What?" tanong niya.
"Yung sasabihin mo sana sa akin after mong ma-coma" sabi ko.
"About M's?" tanong niya.
"Yes, who is she?" tanong ko.
"Mars" sabi niya.
"Huh? What? Gusto mo bang kausapin si Mars?" tanong ko.
"No" sabi niya.
"Then, what?" tanong ko.
"Si M's ay si Maria Marciana Ochoco, also known as Mars Ochoco, your girlfriend" sabi niya.
"Is that...true?" tanong ko.
"Yes, yes, it is" sabi niya.
"No" bulong ko at napatakip na lang ako sa bunganga ko at napaluha.
"How? Tell me!" sigaw ko.
"It's because of Xavier Abella, naging magkaibigan kami noon. Naalala mo ba noong araw na hindi ka pinalabas ni Mom? That day, kasama ko si M's and I asked her name, she said that her name is Maria Marciana Ochoco, also known as Mars Ochoco. And I know the reason kung bakit siya nawalang ng alaala" sabi niya ang patuloy ang pagtulo ng mga luha ko.
"Why?" tanong ko.
"Naalala mo ba noong pinakilala mo si Cassandra sa kanya bilang girlfriend mo? That day, I saw her crying and running away hanggang sa nabunggo siya ng sasakyan" sabi niya and then my tears fell again.
"Mark, Tiffany will rest now" sabi ni Jane at namatay na yung phone.
"Shit!" sigaw ko na lumuluha ang mga mata ko sabay suntok sa pander.
"It's all my fault" sabi ko at naupo ako na duguan ang mga kamay ko saka ako sumandal sa pader.
"Mars, I'm sorry, I'm really sorry" bulong ko at patuloy na tumutulo ang nga luha ko.
"Mark? What happened?" tanong ni Cassandra at lumapit siya sa akin. Tumayo ako at hinawakan ko ng mahigpit yung braso niya.
"It's all your fault, Cassandra!" sigaw ko sa kanya.
"Mark..." sabi niya at tumulo ang mga luha niya.
"Nagkaganito kami beacause of---" hindi ko naituloy ang sinabi ko dahil nagulat ako sa sinabi niya.
"I'm pregnant, Mark..." sabi niya at tumulo ang mga luha niya, binitawan ko ang mga braso niya at nangunot ang mga noo ko.
"W-what?" tanong ko.
"Nasa loob ng tiyan ko ang anak mo, Mark, ang anak natin..." sabi niya at tumulo ang luha niya.
"Abort the baby" sabi ko sabay takip sa noo ko.
"No, I can't, hindi ko ipagkakait sa kanya ang mabuhay sa mundong ito" sabi niya na lumuluha ang mga mata niya.
"I can't accept that child!" sigaw ko.
"Pero nandito na siya..." umiiyak na sabi niya.
"Wala akong pakealam sa batang yan! Kapag sinabi kong hindi ko siya tatanggapin, hindi ko siya tatanggapin! Get rid of the baby!" sigaw ko.
"No, Mark, I can't!" sigaw niya.
"Then alagaan mo yang anak mo, wala akong pakealam kung walang ama ang batang yan!" sigaw ko.
"Ba't ba hindi mo na lang tanggapin?" tanong niya.
"Kasi accident lang yan, hindi yan ginusto!" sigaw ko.
"Pero ginusto ko!" sigaw niya.
"Oo nga, ginusto mo, pero ginusto ko ba?!" sigaw ko.
"Hindi naman ikaw ang manganganak ah!" sigaw niya.
"I'm not willing to give up everything I want for that stupid baby!" sigaw ko.
"Wala akong sinasabi na I give up mo lahat para sa kanya, ang sinasabi ko lang, maging ama ka!" sigaw niya.
"Parang ganun na nga! Kapag naging ama ako sa batang yan! Hindi ko na makukuha ang taong mahal ko na dahil sayo, nawala siya sa tabi ko!" sigaw ko.
"Ughh!" sigaw niya sabay hawak sa puson niya.
"Wala ka bang balak tulungan ako?!" sigaw niya.
"Wala akong pakealam sayo" sabi ko at nilayuan ko na siya hanggang sa nakita kong may dugong tumutulo sa mga paa niya.
"Magpaalam ka na sa anak mo!" sigaw ko sa kanya at lumabas ako ng room ko dito sa hotel. May nakasalubong naman akong guard.
"Guard, tulungan mo yung babae sa loob" sabi ko sabay turo sa room ko.
"Sige po" sabi ng guard at pumasok siya loob.
Lumabas siya na buhat buhat si Cassandra na nahimatay.
Pumasok ako sa room ko at kinuha ko lahat ng gamit ko.
Tinawagan ko si Dad.
"Dad, lilipat ako sa isang condo" sabi ko.
"Sige" sabi ni Dad at pinatay ko na yung phone ko.
Mars' POV
Naglalakad lakad muna ako ngayon sa gilid ng daan para magpahangin muna.
Masakit eh, masakit yung ginawa ni Mark.
Bigla nalang may tumakip sa panyo sa bibig ko and suddenly, everything went black.
Mark's POV
Agad ko ulit tinawagan si Dad.
"Dad, I need to go home now" sabi ko.
"I'm sorry, Mark, pero you need to stay there for 2 years" sabi ni Dad.
"But Dad...." sabi ko.
"Mamili ka, you will stay there for 2 years or you will marry the one that your pair in your arrange marriage?" tanong ni Dad and I sigh.
"Fine, mag-i-stay na ako dito ng two years just don't put into an arrange marriage thing" sabi ko.
"Sige, bye na" sabi ni Dad.
See you soon, my love. Mars, why did you leave me? I know it's my fault but, please, can you forgive me?
Naupo ako sa sahig at sumandal ako sa pader.
Kung tutuusin nga, ang dami kong kasalan sayo, Mars, pero hindi mo alam na sobra na ang pagmamahal ko sayo.
Paano kaya kung...
Tumingin ako sa balcony.
"Hindi! Don't give up! May chance ka pa" sabi ko sa sarili ko.
Mars, I miss you. I damn miss you, my girl. I want to hear your voice again.
Pinikit ko ang mga mata ko.
BINABASA MO ANG
Fake Love And Revenge (COMPLETED)
RomanceIsang wish at isang revenge ang dahilan kung bakit sila nagkakilala, kung bakit naging sila. Pero hindi totoo ang relasyon nila, in short, "Fake Relationship". Wala namang mawawala sa kanila pero makukuha nila ang lahat ng gusto nila at isa pa, wala...
