「032」

95 4 0
                                    


[sonwe are really back to the present—]

❝Shua,❞ Minji called as soon as her eyes went open, ❝—wake up.❞

❝Five minutes.❞ The guy groggily said and went back to sleep. Agad namula si Minji nang maalala ang nangyari kagabi. Tjey did not went any farther than passionate kisses but still, naiilang pa din siya doon.

Bakit ba ako nagrespond?! Taena Minji marupok!

She heard a knock on the door pero dahil nga nanghihina pa siya, hindi niya magawang tumayo mula sa hospital bed. Nilingon niya ang natutulog na si Joshua at tinapik ito. ❝Shua, may tao sa labas.

He groaned bago sapilitang tumayo at buksan ang pinto. Tumambad sa kanilang dalawa ang nakabusangot na si Jeonghan.

❝Umalis ka na.❞

Jisoo smirked bago balikan si Minji. He kissed her forehead before looking straight onto her eyes.

❝I'll be back okay? I love you.❞

For Minji, hearing those words from Jisoo felt surreal. Hindi siya makapaniwalang nangyayari ito ngayon sa kaniya. She doesn't know what to feel, kung magiging masaya ba siya dahil mahal na siya ni Joshua o iisiping naaawa lang ito sa kaniya?

❝Hmm.❞ Iyan na lang ang naisagot niya bago tuluyang umalis si Jisoo sa harap niya. Tumigil pa ito sa harap ni Jeonghan na nasa may pintuan pa din bago tuluyang umalis sa kwarto. Tiningnan naman niya si Jeonghan ng maigi. She couldn't decipher what is going on in his mind because his expressions were a little bit unreadable.

❝Anong ibig sabihin non?❞ He asked Minji, before he grabbed himself to the seat next to her bed.

❝Alin?❞

❝Joshua's actions. Don't tell me kayo na?❞ nagulat siya dahil sa sinabi nito. Eh ano naman kung kami? She thought.

She almost forgot what happened the past few weeks. Sa totoo lang ay hindi niya inaasahan ang pagbisita sa kaniya ni Jeonghan dahil ang akala niya ay galit pa ito sa kaniya.

She unconsciously nodded her head, making the latter fold his knuckles without her seeing. Nagsisimula na si Jisoo, putangina.

❝Be careful.❞ He warned, and she nodded. Kahit naguguluhan siya sa kinikilos nito ay alam niya kung ano ang pinararating ni Jeonghan.

❝Yeah.❞

Her heart skipped when she saw Jeonghan smiling at him. She reminded of their first meeting, it was the same smile he gave to her. Sweet.

❝Congrats.❞ He said with a hint of bitterness in his voice that Minji didn't even notice.

She can't even understand what she really feels today. Hindi niya alam ang gagawin niya kapag dumating yung oras na kailangan niyang mamili sa pagitan ni Jeonghan at Joshua.

Hours passed and no one dared to talk. This is so not Jeonghan and Minji. They usually spend their time together talking about their favorite songs, games, crushes or other things that are relatable to each other.

Maggagabi na ng nagtext ang Manager nila Jeonghan at sinasabing umuwi muna ito. No choice tuloy siya kundi iwan mag-isa si Minji doon. Wala namang kaso iyon kay Minji kaya lang natatakot siya dahil baka sumulpot na naman ang kuya Jimin niya.

She still can't believe that Jimin is the father of Jillian's child, dahil noong high school naman sila ay never niya itong nakita na kasama ang cheerleader na iyon. After that hearing years ago, hindi na niya nakita pa si Jillian at masaya siya dahil doon, wala na kasing gugulo sa buhay niya.

But now, she knew, after what happened today with her and Joshua, her life would be miserable.

Again.

the plot is so messy and so is my lovelife—lol wala aq nun taena loyal ako kay wonu h3heehehehe3

 over • joshuaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon