over • joshua

「049」

Sa kabilang kanto—charot sa kabilang banda.

Nagising si Minji nang marinig ang isang sigaw mula sa kuya niya. Nanlalabo ang paningin niya dahil sa pagkahilo pero pinilit niyang maaninag ito. Hindi niya alam kung ilang oras o araw siyang nakatulog pero isinantabi na niya iyon. Her hands and feet were tied and wounds are evident all over her body.

❝Ayan lang ba kaya niyo? Ang hina naman—argh!❞ Jimin groaned in pain for the second time, kasabay ng pagpalo sa kaniya ng isang dos por dos na kahoy.

❝Pre ang yabang nito. Tuluyan na kaya natin?❞ sabi ng isang lalaki na may hawak naman ng baseball bat.

❝'Wag. Mayayari tayo. Sige mamaya na ulit natin pahirapan 'yan, inom muna tayo.❞ The other man replied and walked away from her brother who looked like a mess with wounds on his face and the blood dripping from his mouth. She can't help but to worry about him, kahit pa hindi niya pa ito tuluyang napapatawad ay ganoon nalang ang kaba niya at pag-aalala para sa kapatid niya.

She remained silent. She was afraid that the men would hear her. Natatakot siya sa pwedeng gawin nito sa kaniya. To say she's afraid is such an understatement. If ever there is a word to describe something more than being afraid, that would be it.

❝Pre ang sarap ni Mam ano? Gusto ko na ulit siya tikman,❞ sabi ng isang lalaki dahilan para makaramdam ng pandidiri si Minji. Putangina Jillian, baka may AIDS ka na sa sobrang kakatihan ng pempem mo bwisit ka. Hahawaan mo pa si Jisoo.

❝Gago ka, hindi pa ngayon. Kabuwanan na yata ni Mam ngayon, saka nalang natin siya dalhin sa langit.❞ Biro ng kasama noong lalaki kanina dahilan para tumawa sila.

Sure ba talaga si Jimin na siya ang tatay noong dala ng maharot na 'yon?

❝Oy pre, gising na 'tong babae. Siya nalang kaya pagrausan natin?❞ Nabato sa kinauupuan niya si Minji nang mapansing sa kaniya na nakatuon ang atensyon ng dalawang lalaki.

❝Tangina niyo, patayin niyo na ako wag niyo lang galawin ang kapatid ko!❞ Jimin warned, even if his voice was almost inaudible. Nagtawanan naman ang mga lalaki bago naglakad papunta kung nasaan si Jimin. She was on the other end of the warehouse, pero kitang-kita niya ang paghihirap ng kuya niya.

The doors suddenly opened revealing a pregnant woman, who's walking towards her.

❝Oh, Minji? Ready na ba kayong mamatay?❞ She said, with a devilish smile plastered on her bitchy face.

—

idk what is this sorcery but i published this chapter even without wifi omg i love globe so much

#stanglobe

are u ready for the ending