Dina & Driss

1.

'Cause baby you're a firework' zing ik en spring op en neer. Mijn kam die ik als microfo gebruikte gooi ik mijn bed op.

'Come on show 'em what your worth. Make 'em go oh oh oh. As you shoot across the skyyyyy.' Met mijn hoofd zwier ik alle kanten op.

Mijn zwarte bos krullen gaan heen en weer, maar natuurlijk moet mijn moment verpest worden door Walid die mijn kamer binnenkomt.

Ik kijk hem boos aan. 'Wat moet je.'
'Waar is mijn zwarte hoodie' vraagt hij ook boos. 'Weet ik veel." Ik gooi mijn handen erbij in de lucht.

'Jij hebt alle kleren opgeruimd. Dus jij had hem voor het laatst.'

'Walid kijk eens in je kast. Ben er zeker van dat die daar ligt' zeg ik geïrriteerd. Hij zucht en verlaat mijn kamer.

'Doe de deur dicht' roep ik hem nog na. Hij luistert niet en laat de deur express open.

Ja mensen het is heel leuk om met een tiener jongen te wonen die door zijn puberteit gaat.

Met een harde zucht sluit ik zelf de deur en ga verder met mijn optreden. Deze keer word ik gestoord door mijn moeder.

'Kom je mij in de keuken helpen' vraagt ze. Wanneer ze ziet dat ik voor mijn knuffels aan het dansen ben moet ze lachen. Ik lach ook en zeg dat ik eraan kom.

Ze verlaat mijn kamer weer.

Ik pak het haarrekje dat op mijn 'make up' tafeltje ligt. Terwijl ik helemaal geen make up op doe. Ik zou het nooit durven, want mijn vader keurt het toch af.

Altijd als ik Loubna zie met haar make up zou ik het ook zo graag eens doen, maar eigenlijk is het toch niet echt mijn ding. Ik kan het sowieso al niet.

Ik bekijk mezelf in de spiegel. Mijn voorhoofd is nat door het zweten en mijn dikke wangen zijn rood door de warmte. Ik doe mijn haren in een hoge knot.

Ik verlaat mijn kamer en trek mijn Marokkaanse huisjurk op als ik van de trap af ga. Altijd doen, maar dan ook altijd. Ben al eens van de trap gevallen omdat ik het niet deed. Ik wil niet dat jullie dood gaan dus altijd doen!

Al snel ben ik in onze kleine keukentje. We hebben geen groot huis, maar ook niet een van de kleinste. Gewoon goed el Hamdoulillah.
'Wat moet ik doen' vraag ik aan mama. 'Kan je msemmen en daarna nog cupcakes ofzo als je tijd hebt, want Khadija (moeder van Loubna) komt' zegt ze.

Ik knik. Koken vind ik helemaal geweldig. Al vanaf toen ik klein was stond ik altijd in de keuken met mama.

Ondertussen heb ik al de msemmen gemaakt en de cupcakes zitten in de oven. En ik heb ook al mijn vingers verbrand. Msemmen maken is geen makkie hoor!

Ik haal de chocolade cupcakes uit de ogen en ze zijn goed gelukt. Wanneer ze zijn afgekoeld begin ik met versieren.

'Mmmm het ruikt hier lekker.' Ik zucht als ik de irritante stem van Walid hoor. Het enige wat hij thuis doet is eten, gamen, buiten gaan, slapen. Terwijl ik alles achter hem moet opruimen. Wat een gedoe.

Hij komt naast me staan en pakt een cupcake. 'Afblijven jij' zeg ik en sla op zijn hand. Hij pakt het toch en steekt zijn tong uit.

'Would a hmar, Khadija komt' zegt mijn moeder en begint hem te slaan. 'Ohnee komt Soraya ook' vraagt hij. Ik knik als antwoord. 'Dat wordt haar weer versieren.' Hij heeft een grijns op zijn gezicht en zo verlaat hij de keuken.

Die twee gaan elkaar op een dag echt vermoorden.
-

'Salaaam' hoor ik mijn moeder zowat schreeuwen tot boven. Ik heb het vermoede dat ze er zijn. Snel doe ik mijn zwarte hoofddoek op voor in het geval dat Younes mee is en doe ook een zwarte jalaba (lange jurk) aan.

Ik ga naar beneden en zie Loubna in de woonkamer. Super blij loop ik op haar af. 'Loubieee' zeg ik en knuffel haar. Ze knuffelt mij terug en ik groet de rest.

Younes is er ook en kijkt me de hele tijd aan. Dit gebeurt wel vaker de laatste tijd. Ik hoop dat hij mij niet leuk vindt ofz, want ik ben niet geïnteresseerd.

Walid komt het huis binnen met zijn beste vriend, Ilias. Die hier zowat woont omdat ze elke dag samen zijn.

Ilias:

Beste vriend van Walid. Irritant kind. Ze zijn vrienden voor een reden of niet?

16 jaar

Walid en Ilias groeten ons allemaal en gaan dan naar boven met Younes. Waarschijnlijk om te gamen samen.

Mijn mama en die van Loubna zitten volop in gesprek.

'Gaan we ook naar boven' vraag ik aan haar. Ze knikt. 'Mama roep mij als ik je moet helpen.' Ze antwoord niet omdat ze te druk bezig is met praten. Ik haal mijn schouders op en verlaat de woonkamer.

In mijn kamer trek ik meteen mijn hoofddoek eraf. Het jeukt en zeker als je krullen hebt.
We gaan op mijn bed zitten.

'Heb je zin om morgen te gaan shoppen' vraagt Loubna. Het liefst wil ik nee zeggen en de hele dag in mijn bed liggen, maar ik ben een goede vriendin. 'Oke' zeg ik lachend.

Er wordt op de deur geklopt. Mag ik binnen' hoor ik de stem van Younes. Meteen gaat mijn hart 10 km per uur. 'Wacht even' schreeuw ik.

Ik doe een achterwaartse koprol van mijn bed en grijp naar mijn hoofddoek. Als een mongool doe ik het rond mijn hoofd. 'Ja' zeg ik dan.

Hij komt binnen en kijkt me raar aan als hij me op de grond ziet liggen. 'Wat is er' vraagt Loubna zuchtend.

'Kunnen jullie komen helpen. Walid en Soraya gaan bijna vechten' zegt hij lachend. Wauw nog niet eens 2 minuten zijn ze hier en het is al zover.

'Ewa schatje. Je hoeft niet zo boos te doen' hoor ik Walid zeggen als we dichter bij zijn kamer komen.

'AAAAH praat zo niet tegen mij. Ik ben je schatje niet a stronthoofd' zegt Soraya. Ik hoor de irritatie in haar stem en ik begrijp haar volledig.

We gaan zijn kamer binnen en zien dat Soraya Walid aan het wurgen is en Ilias die probeert om haar tegen te houden.

'Helpp ik krijg geen adem' zegt Walid met een rood hoofd.

Dit was deeltje 1 van het boek. Wat vinden jullie ervan. Let me know!💗