8.

336 18 13
                                    


"En wat nou als ik je hand kom vragen."

Zijn woorden blijven door mijn hoofd rondspoken. Zei hij dat nou serieus. Mijn maag maakt een koprol.

"Uhm nee je moet dat niet speciaal voor mij doen.." zeg ik verlegen.

"Ik doe alles voor jou. Ik heb je nodig. Zie je niet hoe jij mijn leven beter maakt? Geef me een kans Dina alsjeblieft."

Mijn hart klopt steeds sneller. "Driss ik heb je allang een kans gegeven, maar mijn ouders. Eerder mijn vader. Hij doet moeilijk" zeg ik met een trillende stem.

"Oh ja was het vergeten. Hij heeft gelijk. Je verdiend beter als mij" zegt hij.

"Nee Driss-." Ik word onderbroken door hem. "Kijk naar mij. Ik heb mijn arm vol met tatoeages. Ik rook, ik drink. En kijk naar jou. Je bent de perfecte moslima."

Dat ben ik helemaal niet. Hoe kan hij nou zo iets zeggen.

Wanneer ik opsta pak ik zijn hand en trek hem omhoog. "Ga je baard scheren" zeg ik.

Hij knikt en trekt me mee naar boven. We wandelen hand in hand de trap op waardoor ik kriebels ik mijn buik krijg.

Hij gaat de badkamer in en ik zijn kamer om een outfit uit te zoeken aangezien hij een trainingspak aan had.

Ik schrik wanneer ik zijn kamer binnenkom. Zijn bureau ligt kapot op de grond en ook liggen er overal gebroken fotokaders. Al zijn kleding ligt ook op de grond.

Ik moet oppassen dat ik niet op glas stap. Ook liggen er flessen alcohol naast zijn bed. Wat doet hij allemaal toch.

Ik ga weer naar beneden om een vuilniszak en poetsspullen te pakken. Nog steeds in schok begin ik zijn kamer op te ruimen.

Wanneer ik de gebroken fotokaders oppak, zie ik een foto van Driss met een meisje. Zijn hand ligt op haar heup. Ik krijg een naar gevoel in mijn onderbuik. Wie is dat? Eerlijk ze is wel super mooi.

Daarnaast ligt er een foto van ik denk zijn ouders. Ze lachen alle drie en zien er gelukkig uit. Meteen breekt mijn hart. Hoe zou hij zich wel niet voelen. En wat is er gebeurd?

Als zijn kamer een beetje beter is, pak ik de stapel kleren. "Nee" zeg ik en gooi de trui op zijn bed. "Hmm deze ook niet."

Al snel heb ik de perfecte outfit. Driss komt op de juiste moment binnen wandelen. "Kijk" zeg ik blij en laat hem de outfit zien. Wanneer ik hem aankijk, valt mijn mond open. Hij ziet er zo goed uit.

Een klein glimlachje vormt er op zijn gezicht. "Mooi" zegt hij.

Meteen trekt hij het aan en waaaaaauw. Hij draagt een jeans broek met een donkerblauwe tommytrui en daaronder een witte hemd. Hij doet zijn witte yeezys aan. Waarom is hij zo knaaaaaaap.

Hij lacht naar me en pakt mijn hand. Samen lopen we weer naar beneden. Beneden kijkt hij me met een serieuze blik aan waardoor ik bang word.

"Dina ik kom volgende week je hand vragen. En als je vader het niet goedkeurt, kom ik opnieuw en opnieuw en opnieuw. Tot hij ja zegt." Ik begin te lachen.

"Je bent echt cute." Mijn hand grijpt zijn wang en knijp erin als een Marrokaanse oma. "Aaaauw" zegt hij en lacht.  Ik lach ook. "Kom we moeten gaan. Straks is er geen eten meer voor ons" zeg ik.

De voordeur wordt geopend door Walid en Soraya. "Ik ging de deur open doen ja" zegt ze boos tegen Walid. Hij doet haar na door rare blikken te trekken. Ze geeft hem een harde boks waardoor hij bijna moet huilen. "Oooooh" zeg ik en kijk naar Driss die in schok is door deze gebeurtenis. Voor mij is dit normaal.

Ik duw hun aan de kant en ga naar binnen. Opeens herinner ik met weer dat ik zogezegd naar de winkel ging en nu kom ik binnen met Driss. Shit.

Ik ren weer naar buiten en duw Driss aan de kant. "Kom half uur later. Code rood. Ik herhaal code rood." Hij kijkt me met een rare blik aan, maar toch begrijpt hij mij soort van.

Ik doe de deur weer dicht en ren naar de keuken. Snel kijk ik of de kust veilig is en open de koelkast. Hmm is er iets wat ik kan pakken. Ik zie een pak ijsjes in de diepvries. Yesss zeg ik in mezelf en pak ze.

Ik wandel de woonkamer binnen en groet mijn hele familie. Mijn moeder trekt me naar de keuken.

"Kijk ik heb ijsjes gekocht" zeg ik terwijl het zweet van mijn voorhoofd druipt. Mijn moeder kijkt me verdacht aan.

"Hoe was het bij Driss" zegt ze. Wacht wat. Waarom weten moeders altijd alles?

Hooooi ezels. Vanaf nu komt er om de 2 dagen een hoofdstuk online. Ik hoop dat jullie dit een leuk deeltje vonden.

Dina & DrissOù les histoires vivent. Découvrez maintenant