Dina & Driss

13.

Het is weer een week later en morgen is het mijn trouwfeest. Gisteren was het mijn hennafeest dus heel mijn handen en voeten zitten vol getatoeëerd.

Ik staar uit het raam naar die van Driss. Het is regenachtige dag. Die precies bij mijn mood past. Zijn gordijnen zitten al een week dicht en we hebben last van zijn luide muziek die hij elke dag opzet.

"Suprise motherfaka." Ik schrik zo hard dat ik bijna op de grond val. Wanneer ik opkijk zie ik Loubna stuk gaan van het lachen.

"Ha ha ha" doe ik haar na met een geïrriteerd gezicht. "Maar wat doe jij hier. Moet je niet
alles gaan voorbereiden voor morgen?"

Ze veegt eerst haar tranen weg voordat ze op mijn vraag antwoord.

"Younes zit aan mijn hoofd te zagen. Hij schijt letterlijk in zijn broek. Zijn pak voor morgen heeft hij al 10 keer aangedaan en gevraagd of het mooi is" zegt ze lachend.

Ik lach ook. Wat cute seg.

"MAAR ik ben hier voor een meidenavond WHOEEEP WHOEEP" zegt ze blij.

"Hoorde ik daar nu een meidenavond" zegt Walid en komt mijn kamer binnen. "Ik doe mee WHOEEP WHOEEP."

Loubna begint mee te schreeuwen en ze beginnen raar te dansen. "Omg ik moet mijn bestie Ilias bellen. Dit wordt waanzinnig. Omg" zegt hij met een meidenstem. Hij pakt een paar hakken uit mijn kast en begint er op te lopen.

Ik en Loubna gaan stuk van het lachen. Net wanneer hij mijn kamer uit wilt gaan botst hij tegen mijn vader.

We worden allemaal muisstil. "Would a hraaam. Ben je meisje woulleh" schreeuwt hij en begint Walid te slaan. "Sorry baba wollah" smeekt hij en beschermt zichzelf.

Op dit moment gaan we bijna in onze  broek plassen van het lachen.
-

Hier sta ik dan. In mijn wittem jurk. Younes komt zometeen met zijn familie en dan gaan we naar het gemeentehuis en daarna naar de zaal.

Ik kan niet ademen. Het is vandaag de dag. I'm going to get married.

"Ze zijn er" zegt mijn ziana Chaima en ze zet mijn kleed goed. Ik wandel als eerst naar beneden en zij loopt achter mij indien er iets fout gaat.

Iedereen staat onderaan de trap te zingen en te klappen. Ik zie Younes met een boeket bloemen en zijn schattig lachje. Hij heeft een zwart pak aan met weer, wat te verwachten was, fel witte schoenen.

Hij geeft me de boeket bloemen en ik haak in zijn arm. Miljoenen foto's worden er van ons gemaakt. We wandelen samen naar buiten, waar iedereen verder blijft zingen.

Maar mijn ogen zijn alleen gefocust op de jongen in de verte. Zijn rode ogen gevuld met water gekruist met die van mij.

Driss.

Mijn hart breekt wanneer ik hem zie huilen, maar echt huilen. Hij veegt snel zijn tranen weg en wandelt weer naar binnen.

Ik kan dit nietmeer aan en trek Younes naar de auto. In de auto barst ik in tranen uit. Meteen neemt Younes mij in zijn armen.

"Sshht het komt goed Dina. Ik ben bij je" zegt hij rustig. Maar de tranen willen maar niet stoppen. Heel mijn make up is waarschijnlijk verpest.

Wanneer ik gekalmeerd ben, haal ik weer rustig adem. "Loubna" is het enige wat ik zeg. Hij begrijpt me meteen en stapt uit.

Wanneer ik het vertrouwde gezicht zie van mijn beste vriendin, rollen de tranen weer over mijn wangen. Ze knuffelt me meteen.
-

Na de hele huil gebeurtenis, heeft Chaima weer mijn make up gefikst. Nu zijn we onderweg naar de zaal. We hebben zonet de papieren in het gemeentehuis getekend en we zijn nu officieel getrouwd. Wat leuk. (Not)

Blablabla.

Het feest was leuk , lekker gezellig. Maar ik zat er niet bij met mijn hoofd. Driss Driss Driss. Het enige waar ik aan dacht.

"Klaar om naar huis te gaan" zegt Younes en zet zijn arm klaar zodat ik erin kan haken. "Yes yes" zeg ik. Ergens ben ik wel blij om naar huis te gaan. Ben doodmoe.

We nemen afscheid van onze families en ik moest een huilende Walid achterlaten. Je zou denken ohhh Soraya gaat hem echt uitlachen. Maar nee hoor, ze zaten in elkaars armen te huilen.

"Dinaa ga niet weg" zegt Walid dramatisch en valt op de grond. Ik lach en wandel weg.

"Aaaaah Dina." Hoor ik hem achter me zeggen.

Wat ga ik die sukkel missen.

We stappen in de auto en Younes zit achter het stuur. De rit is muisstil. Ik val bijna inslaap. Wacht waar ga ik slapen. Shit huwelijksnacht. Wordt ik vandaag ontmaagd? Denk ik in mezelf. Mijn ogen worden groot.

Zou ik nu doen alsof ik inslaap ben gevallen? Of zou ik uit de auto springen?

Ik kies voor optie 1. Met mijn hoofd tegen het raam doe ik alsof ik slaap. Ik maak zelfs snurkgeluidjes om geloofwaardig te maken. Moet actrice worden a mattie.

"Wordt maar wakker a hmara. Ik weet dat je niet slaapt" zegt hij. Oke ik laat actrice worden toch maar achterwegen. Ik open mijn ogen weer en steek mijn handen in de lucht.

"Oke oke je had me te pakken, maar eerlijk zo slecht was het niet" zeg ik trots. "Je maakte ezelsgeluiden als snurk geluiden. Alleen jij doet zoiets" zegt hij lachend.

Ha ha ha denk ik in mezelf, maar toch lach ik om het niet ongemakkelijk te maken.

Bij ons nieuw huis aangekomen, kijk ik bewonderend naar het gebouw. Dit is de eerste keer dat ik het huis zie. "Younes wat doe je ookal weer voor werk" vraag ik.

"Accountant" zegt hij en stapt uit. Waaauw dit huis is zo mooi.

Net wanneer ik wil uitstappen denk ik aan de huwelijksnacht. Meteen doe ik de deur weer dicht en zet het op slot.

"Dina stap uit" zegt Younes zuchtend.

Ik schud met met hoofd en kruis mijn armen over elkaar als een klein kind.