Gisteren had ik ontdekt dat we een nieuwe buurman hebben en hoe durft hij nog door het raam naar mij te kijken!
'Dina waar ben je met je hoofd' vraagt mijn moeder. Ik sta bij haar in de keuken en zie dat mijn pannenkoek bijna verbrand is. 'Ohw sorry mama'
'Stop maar ik doe verder. Kan je eiren en bloem halen uit de winkel' vraagt ze. Ik knik en ga naar mijn kamer om me klaar te maken.
Ik doe een lang zwarte abaya aan met een zwarye hoofdoek. Ja ik ben saai, ik draag bijna altijd zwart.
Beneden doe ik de Adidas slippers van Walid aan en vertrek naar we winkel.
Buiten kijk ik naar het huis naast ons waar onze 'nieuwe buurman' woont. Ik weet zijn naam niet eens. Ik schrik als de deur open gaat en wandel snel weg.
'Hey buurvrouw' hoor ik hem achter me roepen. Ik draai me om en moet lachen als ik hem in zijn pyjama naar me toe zie lopen.
'Hey' zeg ik verlegen. 'Moet je ook naar de winkel.' Ik knik.
'Ik kan je een lift geven als je wilt' vraagt hij. Mijn hart gaat tekeer. Ik in een auto met een jongen waarvan ik zijn naam niet eens weet.
Ik schud mijn hoofd. 'Nee dankjewel het is mooi weer. Ik wandel wel' zeg ik. 'Ah oke ik wandel wel mee.'
Snapt deze jongen niet dat ik niet bij hem wil zijn. Stel iemand ziet mij. Ik huil in mezelf en wandel met hem naar de winkel.
'Wat is je naam eigenlijk?' Oh nu pas vraagt hij het. 'Dina' zeg ik stil. 'Mooie naam mijne is Driss' zegt hij. Hij heeft een t shirt aan waardoor je zijn tatoeages op zijn arm ziet.
Hij merkt dat ik ernaar kijk en zet zijn andere hand op zijn arm om het een beetje te verbergen. 'Dankje en jij hebt ook een mooie naam' zeg ik met een schorre stem.
Hij bedankt me en er valt een stilte. Geen ongemakkelijke, eigenlijk best een fijne stilte. Soms raken onze handen elkaar tijdens het wandelen waardoor mijn hart sneller gaat kloppen.
Al snel komen we aan bij de winkel en pak wat ik nodig heb. 'Heb je alles' vraag ik aan hem. 'Nee, waar ligt het wc papier' vraagt hij. Ik moet lachen en laat het zien.
Bij de kassa, koopt hij nog sigaretten. Ik kijk hem boos aan zonder dat ik het doorhad waardoor hij moet lachen. 'Je weet toch dat het niet goed voor je is' zeg ik. Hij knikt.
'Waarom doe je het dan' vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. 'Het verlost stress' zegt hij. 'Bidden verlost ook stress.'
Hij is stil. Misschien had ik dat niet moeten zeggen, maar het kwam er uit zonder na te denken. 'Je hebt gelijk, hoelang draag je al hoofddoek.' Ik kijk hem aan, ik ben geschokt dat hij dit wil weten. Maar op een goede manier.
Blij vertel ik over mijn hoofddoek en de islam. Ik zie dat hij heel geïnteresseerd luistert wat ik super schattig vindt. Ook zie ik kleine glimlachen op zijn gezicht verschijnen als hij naar me kijkt.
'Je bent echt schattig als je zo super veel praat' zegt hij lachend. Ik begin ook te lachen.
Bij mijn thuis praten we nog even voor de deur. 'Morgen begint de Ramadan, je mag altijd bij ons komen eten' nodig ik hem uit. Hij woont alleen, maar ik durf niet te vragen waarom of waar zijn ouders zijn. Je weet maar nooit wat voor verhaal hij meesleurt.
'Oh dit vind ik heel lief. Ik kan toch niet zo goed koken. Chokran' zegt hij lachend. Ik lach 'tot morgen dan, iftar is om 20:54. Je mag altijd vroeger komen.'
Hij knikt en bedankt me nogmaals. Ik wandel het huis binnen.
'Salam aleykum' schreeuw ik door het huis. 'Wa aleykum salam. Heb je alles gebracht wat ik nodig heb' vraagt mijn moeder. Ik knik.
'Ohw ja mama ik heb met de nieuwe buurman gepraat. Hij noemt Driss en heb hem uitgenodigd voor Iftar morgen, want hij woont alleen mskien' zeg ik.
'Oh super goed mskien, kunnen we hem leren kennen' zegt mijn moeder blij. 'Wie weet is hij iets voor jou' zegt ze nog.
Oh ze moest eens weten. Als ze hem zou zien, zou ze iets helemaal anders zeggen. -
Het is de volgende dag. Vandaag komt Driss bij ons eten. Ik sta op en neem een douche. Daarna droog ik en stijl mijn haar zodat het niet zo dik onder mijn hoofddoek zit.
Ik ga naar beneden en zie Ilias en Walid gamen. Express ga ik langzaam voorbij de tv. Meteen voel ik een slipper tegen mijn hoofd. 'Aan de kant hmara' zegt Walid. 'Wow het is wel ramadan, praat normaal ezel' zeg ik.
Hij steekt zijn tong uit. 'Salam mamie' zeg ik en geef der een kus. 'Sabah el kheir benti (goedemorgen dochter) zo mooi vandaag' zegt ze met een grijns.
Ze doet dit express omdat ze weet dat Driss vandaag komt. Ik schud mijn hoofd en lach.
'Omhoelaat gaan we beginnen met eten maken' vraag ik aan mijn moeder. 'Het is nog maar pas 13u, ga maar even rusten of opruimen. Ik roep je wel.'
Ik knik en ga naar boven. Meteen bel ik Loubna.
Ik: ewa fakka g Loubna: wassup dude Ik: kom chillen dan Loubna: sgoed ik zie je in lounge om 15u
Ik moet lachen.
Ik: Astaghfirullah het is ramadan bruur Loubna: jaa beter doen we normaal hahaha Ik: kom naar mij vandaag. WJW IK BEN JE IETS HELEMAAL VERGETEN TE VERTELLEN Loubna: WAT WAT WAT Ik: je weet toch. Ik had je verteld over mijn enge knappe nieuwe buurman.
En zo vertel ik haar heel het verhaal.
Loubna: MAG IK OOK KOMEN VANDAAG Ik: neee je gaat schande voor me maken Loubna: 'fake huilt' neeee I promise Ik: okeoke -
Het zijn al een paar uren later. Ik sta in de keuken met mama en Loubna proeft alles wat we maken aangezien ze ongesteld is.
'Lekker' vraag ik. Ze knikt met volle mond.
'Wattt is het al kwart na 8' vraag ik verbaasd. 'Ga je mooi maken snel snel' zegt mijn moeder.
Gelukkig heb ik altijd een moeder gehad die er voor me is als ik iets wil dragen wat mijn vader niet goed genoeg vindt of als ik een klein beetje make up wil doen. Klein beetje maar.
Loubna pakt mijn hand en trekt me naar boven. Ze zoekt als een hyena door mijn kast.
'Wauw sinds wanneer heb je dit hamara. Dit is zo mooi' zegt ze en houdt een grijze rok vast. Daarna pakt ze een witte blouse. 'Perfect.'
Ik lach en doe het aan (zie omslag).
Precies dan gaat de bel waardoor mijn hart tekeer gaat. Ik ren de trap af en open de deur.
Mijn hart smelt door de schattige glimlach van Driss.
Driss:
Lief en verlegen in het begin, maar als je hem beter leert kennen ontdek je zijn wilde kanten. Hij heeft een moeilijk verleden achter de rug, maar doet alsof het goed gaat terwijl het niet zo goed gaat. Dina helpt hem de goede weg opgaan en leert hem om gelukkiger te worden.
27 jaar
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
SORRY dat ik deeltje 3 nu pas publiceer. You know ramadan. AHJA RAMADAN MUBARAK LIEVE EZELTJES VAN ME❤️❤️
Ik hou super veel van jullie. Moge Allah swt onze vasten accepteren en al onze zondes vergeven! Ameen❤️
