Dina & Driss

6.

Wat er vorige keer gebeurde:
Ik pak de vuilniszak weer en begin alles op te ruimen.

'Vandaag is het 1 jaar geleden' zegt hij met een schorre stem.

'Van wat' vraag ik.

'Dat mijn ouders zijn gestorven.'

—————

Ik voel mijn hart breken. Mijn ogen worden vochtig.

Ik laat de vuilniszak los die ik vast had en ga hem meteen knuffelen.

Hij begint weer te huilen waardoor ik mee huil. 'Wat is er met hun gebeurt' vraag ik.

Hij staat op en zie zijn handen tot vuisten vormen.

De lege flessen alchohol die op de salontafel staan gooit hij tegen de muur.

Ik schreeuw omdat ik schrok.

De tafel wordt ook om gegooid. Hij schreeuwt en begint tegen de muur te slaan.

Ik kijk hem verbaasd aan, niet verwacht dat hij zo was.

Wanneer hij zijn hoofd op de muur plaats met zijn rug mijn kant toe, wandel ik naar hem toe.

Mijn hand plaats ik op zijn rug. Meteen draait hij zich om en ik bescherm mijn gezicht met mijn handen.

Wanneer ik niks voel kijk ik hem weer aan.

Hij ziet er teleurgesteld uit.

'Dacht je dat ik je ging slaan. Ben je bang van mij' vraagt hij.

Ik schud met mijn hoofd. 'Je bent jezelf niet' zeg ik.

'Je kent me niet. Blijf uit mijn buurt' zegt hij hijgend.

'Nee.'

'Dina ga weg.'

'Nee ik laat je niet alleen.'

'GA WEG' schreeuwt hij nu.

Ik schrik. Snel pak ik pak ik mijn spullen en verlaat zijn huis.
-

Ik lig op mijn bed, denkend aan Driss. Zuchtend sta ik op en kijk uit mijn raam.

Niks. De gordijnen zijn nog steeds dicht.

Ik zoek iets om tegen zijn raam te gooien. Op mijn bureau zie ik een nieuw doos met pennen staan. Ik pak ze en gooi er eentje. Natuurlijk gaat het weer helemaal mis en valt het op de hoofd van een voetganger.

Meteen verstop ik mij en begin te lachen als ik een "auw" hoor. Na even zo te hebben gezeten, zie ik dat de vrouw weg is en sta ik op gooi. Deze keer gooi ik wel raak, maar er gebeurt niks.

Walid komt mijn kamer binnen en ziet mij uit het raam hangen.

'Wat ben je aan het doen' vraagt hij.

'Oh gewoon de buurman lastig vallen. Wil je meedoen?' Hij lacht. 'Duhhh' zegt hij en komt naast me staan.

Zo blijven we alle twee pennen gooien tegen het raam van Driss.